តម្រូវការស្នេហ៍តម្រូវការបេះដូង

10:អាណិតខ្លួនឯង

" ឈប់ៗ ឈប់បាញ់ទៅ " រាងតូចខំយកដៃមកពាំងកុំឲ្យឃើញខាងមុខ

មួយសន្ទុះរាងក្រាស់ក៏បិទទឹកផ្កាឈូកនិយាយដឺដងរាងតូច

" ក្លិនថោកទាបពីម្សិលមិញអស់ហើយមែនទេ ចាំយើងបន្ថែមក្លិនយើងឲ្យឯងចាំអស់មួយជីវិតទៅចុះ " រាងក្រាស់ស្ទុះមកបីរាងតូចទាំងខ្លួនសើមជោគបោះឡើងទៅលើកគ្រែ

" ចង់ធ្វើអីខ្ញុំទៀតហើយមែនទេ " រាងតូចនិយាយទាំងរំកិលខ្លួនថយក្រោយ

" បើដឹងបែបនេះល្អហើយយើងមិនចាំបាច់រៀបរាប់ឲ្យហត់ " រាងក្រាស់ក៏ឡើងទៅសង្រោប់លើស៊ុនហេ

" លឹម ស៊ូកាន់លែងទៅ " រាងក្រាស់ចាប់ផ្តើមទ្រឹងក្រោយដឹងថារាងតូចស្គាល់ឈ្មោះខ្លួនហើយ

" ឯងដឹងមកពីណា " រាងក្រាស់ទៅមកកាន់រាតូច

" ហឹក..ហឹម តើខ្ញុំខុសអីទៅរឿងរបស់អ្នកទាំងពីរមានអីពាក់ព័ន្ធនិងខ្ញុំទៅមកធ្វើបាបខ្ញុំធ្វើអី " រាងតូចឈំខ្លាំងឡើង

" ព្រោះតែឯងធ្វើការឲ្យ min yoongiនោះអី ឯងជាជំនិតវានោះអីចង់់ដឹងណាថាបើសិនជាវាដឹងថាយើងធ្វើបានឯងវានិងគិតយ៉ាងមិច ហាសហា...យើងចាំមើលថាវាមានតម្លៃដែរឯងជួយលាក់វាដើរទេ "

" ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេខ្ញុំអាចលះបង់ដើម្បីគាត់បាន " រាងតូចនិយាយដូចជាផ្គើនរាងក្រាស់ពេកហើយ

" គីម ស៊ុនហេល្អតើលះបង់មែនទេ "និយាយចប់រាងក្រាស់់ក៏ចង់ធ្វើរឿងលើគ្រែ តែគេថើបញីញ៉ក់មិនបានប៉ុន្មានផងរាងតូចសន្លប់បាត់ទៅហើយ

" ក្រែងប្រាប់ថាលះបង់ហេ យើងមិនទាន់ទាំងដោះខោអាវផងសន្លប់ចឹងហេ " រាងក្រាស់អស់អារម្មណ៍ចង់ធ្វើបែបហើយ ក៏ក្រោកយកសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនមកប្ដូរឲ្យរាងតូចមុននិងចេញទៅធ្វើការ ប៉ុន្តែក៏ផ្ដាំដល់អ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះឲ្យមើលខុសត្រូវរាងតូចឲ្យបានល្អ។

.......................

កាត់មកដល់ពេលថ្ងៃត្រង់រាងតូចក៏ដឹងខ្លួនឡើងវិញក៏សម្លឹងមើលទៅជុំវិញខ្លួនហើយក៏ស្ទុះក្រោយមកស្ទាបខ្លួនប្រាណខ្លួនឯង

" អ្នកណាជាអ្នកប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ឲ្យខ្ញុំ..តើគេបានធ្វើអីខ្ញុំទេ ហើយសម្លៀកបំពាក់ខ្ញុំនៅឯងណាចេះ " រាងតូចសួរនេះសួរនោះមិនឈប់

" ខ្ញុំអាណិតខ្លួនឯងណាស់់ដែលមកជួបមនុស្សដូចជាលោក "នៅសុខៗរាងតូចអង្គុយតូចចិត្ត

" តុក...តុក "

ទ្វារគ្រាន់តែគោះតែមិនបានស្ដាប់ឆ្លើយថាឲ្យចូលឬក៏អត់ពួកនាងៗអ្នកបម្រើក៏ដង្ហែលគ្នាចូលមកខាងក្នុង

" អ្នកប្រុសដល់ម៉ោងពិសារអាហារថ្ងៃត្រង់ហើយ តើចង់ឲ្យខ្ញុំលើកមកឬក៏អញ្ជើញទៅពិសារនៅ
ខាងក្រោម "

" ខ្ញុំមិនចង់ហូបអាហារថ្ងៃត្រង់អីទេ ខោអាវរបស់ខ្ញុំពេលនេះនៅឯណាទៅ "

" លោកប្រុសបញ្ជឲ្យយកទៅបោកគក់បាត់ហើយ"

" ថា..ថាមិចមិនអីទេចឹងខ្ញុំខ្ចីសម្លៀកបំពាក់នេះសិនខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះ "រាងតូចក្រោកពីពូកបំណងចង់ចេញទៅក្រៅតែអ្នកបម្រើពាំងជាប់

" អ្នកប្រុសមិនអាចទៅផ្ទះបានទេ "

" តើហេតុអីទៅ "

"ព្រោះឯងមិនទាន់បានបម្រើយើងនៅឡើយចឹងមិនអាចចេញទៅណាទេ" ពួកអ្នកបម្រើមិនទាន់និងឆ្លើយផងរាងក្រាស់ក៏ឆ្លើយជំនួសមិនដឹងមកពីកាល

"...." រាងតូចបាត់មាត់ឈឹងសម្លេងមើលមុខរាងក្រាស់

" ទៅរៀបចំអាហារមកខាងលើបន្ទាប់មក " រាងក្រាស់បញ្ជារួចពួកគេក៏ចេញទៅអស់