" ကောင်းတာပေါ့ ငါအရမ်းကြားချင်တဲ့စကားလေးပဲလေ နောက်ဆုံးတော့ ကြားခဲ့ရပြီ "
" အင်း ဖန်း...! "
" ရှိပါတယ် မြို့စားဝမ် "
" စာချုပ်ပေးလိုက် "
ဖန်းက စာချုပ်တစ်ခုကို ရှောင်းကျန့်ရှေ့ကို ထုတ်ပေးသည် ။ ပြီးကျ ထွက်သွားသည် ။
" ခင်ဗျား တံဆိပ်နှိပ်လိုက်တာနဲ့
မြို့စားကတော်မဟုတ်တော့ဘူး "
" တကယ်ကြီးပေါ့လေ "
" ဘယ်နှစ်ခါ မေးနေမှာလဲ "
" Fuckပဲ ပေး....! "
ရှောင်းကျန့် စာရွက်ပေါ်ကို တံဆိပ်နှိပ်ပေးလိုက်သည် ။ ဝမ်ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်ကို လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ကာ
" ကောင်းသောတွေ့ဆုံခြင်း ဖြစ်ခဲ့ပါတယ် "
" အေး "
ဝမ်ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်ကို ပြုံးပြလေသည် ။
" တကယ်လို့ ခင်ဗျားစိတ်ရှိရင်
ဒီအိမ်မှာ ဆက်ပြီး....."
" နေချင်စိတ်မရှိပါဘူး ကလေးလည်း ထိန်းပေးချင်စိတ်မရှိဘူး "
" ....... "
" အခုဆို ငါတို့က မသက်ဆိုင်တော့ဘူးမလား "
" အင်း ရှောင်းနိုင်ငံကို ပြန်မလား "
" မင်းနဲ့မဆိုင်ပါဘူး "
" ......... "
" မင်းနဲ့ပြောချင်စိတ်မရှိတော့ဘူး နောက်ဆုံးအနေနဲ့ စကားအနည်းငယ်တော့ ပြောခဲ့မယ် မြို့စားဝမ် မင်းကလေ "
" ......... "
" စိတ်ကုန်စရာနဲ့စိတ်ပျက်စရာကောင်းတဲ့လူပဲ
အစကတည်းက ငါကို လက်လွှတ်ပေးခဲ့သင့်တာ "
" ........ "
" အမှန်တိုင်းပြောရရင် မင်းပြောခဲ့တဲ့စကားတွေက ငါအတွက်ရင်ခုန်စရာ စကားတစ်လုံးမှ မပါဘူး "
" ရပြီ ခင်ဗျား သွားတော့ "
" နောက်ထပ်စကားတစ်ခွန်းကျန်သေးတယ် "
" ......... "
" ရှောင်းကျန့်ဆိုတဲ့ကောင်လေးက မင်းကို
အရင်ကတည်းက မချစ်ခဲ့သင့်ဘူး ဘာလို့ဆို မင်းဒီနေရာရောက်ဖို့အတွက်နဲ့ သူက အသုံးချခံလေး ဖြစ်ခဲ့လို့လေ မြို့စားမင်းဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ "
YOU ARE READING
ᴅᴜᴋᴇ ( ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ )
Fanfiction𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐈𝐬 𝐎𝐩𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐁𝐮𝐭 𝐒𝐞𝐥𝐟 𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐈𝐬 𝐍𝐞𝐜𝐬𝐬𝐢𝐭𝐲 𝐓𝐡𝐢𝐬 𝐈𝐬 𝐘𝐢𝐙𝐡𝐚𝐧 𝐅𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐒𝐨 𝐔 𝐫𝐞𝐚𝐝 𝐈𝐭
ep-19
Start from the beginning
