you are never alone! Luke hemmings

hoofdstuk 5

De volgende dag word ik al vroeg wakker. Ik zie dat Jennifer nog slaapt en neem snel een foto. Dan loop ik naar beneden en maak een ontbijt klaar. Een kwartier later komt Jennifer met een slaaphoofd aanlopen. 'Lekker geslapen?' Ik schiet in de lach. 'hmmm' mompelt ze en laat zich op een stoel neervallen. Ze is nooit egt actief s ochtends. 'Wat gaan we doen vanmiddag?' Ik kijk haar vragend aan en schijf een bord met pannenkoeken naar haar toe. 'We kunnen de stad in gaan om te shoppen.' Ik knik en prop de rest van mijn pannenkoek in mijn mond. Ik weet dat ik veel te dik ben om pannenkoeken te eten maar ik kan het gewoon niet laten. Het is zaterdag vandaag dus klein kans dat ik mijn pesters tegen kom. 'Heeey waar ben jij met je gedachten? ' ik schrik op en Jennifer schiet in de lach.

We lopen nu al een uur in de stad. In de verte staat een hele groep gillende meisjes. 'Wat zal daar aan de hand zijn?'
'Ik weet niet.' Zo nieuwsgierig als we zijn lopen we richting de mensenmassa. Eerst kunnen we niks zien Door de vele mensen maar niet veel later zien we wat er is. Daar loopt 5sos!! Ik zie dat ze mee worden getrokken Door hun bodyguards. Ik hoor Jennifer keihard gillen en Luke draait zich om. Als hij ons ziet staan glimlacht hij even en word dan weer mee getrokken. Woow hij herkend ons dus gewoon nog van gisteren!! Ik zie Jennifer ook met open mond kijken zij wwwt dus ook niet wat ze moet doen. Een kwartier later besluiten we om tog maar naar huis te gaan.

Even later ploffen we neer op de bank. ' Woow hij herkende ons dus gewoon nog. ' Jennifer kijkt me ongelovig aan. 'Jaa zullen we een film gaan kijken ofzo.'
'Is goed!' Jennifer pakt mijn laptop en opent popcorntime. Even later zitten we een film te kijken.

Het is nu half zeven en ik loop samen met Jennifer Door de stad op ziek naar en leuk restaurantje. Niet veel later komen we andere bij een restaurant die er wel gezellig uitzag en we waren zo te zien niet de enige die dat dachten. Snel zoeken we een lege tafel en ploffen neer. Na een kwartier komt de ober onze bestelling opnemen. Ik bestel een menu ik heb geen idee wat het is en Jennifer neemt gewoon een pizza. Na een uurtje rekenen we af en lopen richting het strand. De zon schijnt nog fel en weven later liggen we in het water. Onpeens word ik onder water getrokken. Proestend kom ik boven en keek recht in 2 helderblauwe ogen....