you are never alone! Luke hemmings

hoofdstuk 7

Ik kijk voor me uit. Het is na half 12 en ik kan egt nog niet slapen. Het was vandaag een leuke dag maar sommige momenten ook weer niet. Luke heeft dus een vriendin en ik heb met Ashton gezoend. Ik loop naar buiten om een frisse neus te halen. Ik plof op een bankje neer en staar voor me uit. Ik zucht en adem diep in. Terwijl ik pieker komt er iemand naast me zitten. Ik kijk op zij en kijk in de mooie ogen van Luke. Ik kijk weer voor me uit en er volgt een stilte. Niet egt een gemakkelijke stilte maar ook niet egt heel ongemakkelijk. Als we een half uurtje hebben gezeten staat luke op. 'Zullen we maar naar binnen gaan het word koud.' 'Is goed.' We staan op en lopen naar binnen. binnen aangekomen zeggen we welterusten en gaan we naar bed. Woow dat was raar. Ik stap mijn bed in en ga liggen. Morgen weer school....

De volgende dag word ik al vroeg Door mijn wekker gewekt. Fuck we hebben weer school vandaag. Ik stap mijn bed uit en loop naar mijn kledingkast. Ik zoek wat leuks uit en loop naar de badkamer. Snel kleed ik me om en doe mijn make-up op. Ik loop naar beneden en tot mijn verbazing zie ik de jongens al aan tafel zitten. 'Vroeg op vandaag jongens?'
'Ja we hebben een interview zo.' Antwoord Ashton. 'En ik ga je naar school brengen.' Shit dat mag dus egt niet gebeuren hun hoeven dus egt niet te weten hoe het met mijn school leven is. Ik glimlach even en pak een droge cracker. 'Eet je alleen maar een droge cracker?' Ik kijk recht in 5 paar verbaasde ogen. 'Heey jennifer ben je ook wakker?' Grijns ik. Maar ze trappen er niet in. 'Nou ga je egt niks anders eten?' 'Nee ik ben niet zo lekker" de jongens kijken me een beetje onderzoekend aan maar gaan dan verder met eten. Ik loop naar boven en pak mijn schooltas in. Daarna loop ik naar beneden. Op naar school.....

Op school aangekomen zeg ik Ashton gedag en loop het gebouw binnen. Normaal kwam ik altijd op het laatste moment binnen omdat i km dan geen last van mijn pesters had. Maar Ashton stond erop on me vroeg weg te brengen. Ik loop naar mijn kluis en stop mijn boeken erin. Dan pak ik mijn boeken die ik de eerste drie lessen nodig heb en sluit mijn kluis. Ik zie mijn pesters al deze kant op komen en probeer weg te lopen maar ze hebben me al gezien. 'Waar dacht jij heen te gaan schattie?' Ik doe alsof ik moet kotsen maar dat had ik beter niet kunnen dien want ik krijg gelijk een stomp in mijn buik. Ik kreun en laat mijn boeken vallen. Ik buk om ze weer op te rapen maar 1 van de jongens geeft me een duw waardoor ik voorover val. Ik Krabbel overeind en wil weg lopen. 'Niet zo snel schatje!' Ik voel dat iemand me beetpakt en me terugtrekt. 'Wij zijn nog niet klaar met jou, nog lang niet.' Ik kijk hem trillend aan. De bel gaat en ik wil weg lopen. 'We krijgen je nog wel...'