Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
özet: tartışmadan sonra
DAZAI ー konuşma uzadıkça Dazai'nin yüzü daha da sertleşiyordu; Ona gerçekten kızgın olduğunuzu ve tatlı sözlerinin onu bu durumdan kurtaramayacağını anladığı anda geçişi görebiliyordunuz. Bir kez olsun, sessizce montunu alıp giderken söyleyecek hiçbir şeyi yok. Sadece senin uyuyacağını bildiği zaman geri gelir. Yanında bir buket çiçek getiriyor, Yokohama'da dolaşırken etrafta dolaşmaktan sadece biraz solmuş, eve dönmeden önce zamanın geçmesini bekliyor. Ondan olabildiğince uzakta, şiltesinin en ucunda olduğunuzu görünce midesi bulanıyor. Soru aklında ama cevaptan çok korkuyorーgerçekten benden uzaklaşmayı bu kadar çok istiyor musun? hala yanınıza uzanıyor, sessizce tavana bakıyor, ellerini alışılmadık bir şekilde kendine çekiyor. Her zaman sessizce senin ondan alınman için hazırlanıyordu ama sebebinin kendisi olacağını asla hesaba katmıyordu. Küçük bir ses çıkardığınızda gözlerini kırpıştırır, başınız onun göğsüne oturana kadar döner. Fırsatını kaçırmaz; kolları sizi yerinde tutmak için sarar, burnu saçlarınızın arasına gömülür ve dudakları başınızın tepesine dokunur. Senin uykulu bir şekilde iç çekişinden zevk alır, sırtının kemerine sürtünürken onun vücudunda erir. "Lütfen uyandığında bana çok kızma," diye fısıldıyor ve saç diplerine bir öpücük konduruyor. "Senin için telafi edeceğim. Söz veriyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
CHUUYA ー Chuuya sinirli olduğunun çok farkında. Sizin için kontrol altında tutmaya çalışır; İstediği son şey seni üzmek, hatta daha da kötüsü korkutmak, ama özellikle zor bir görevden sonra eve geldiğinde elinden kaçıyor. Ne yaptığını anlayınca hayal kırıklığıyla elini saçlarından geçirdi. Onun gününü atlatan tek şey, eve senin yanına gelme düşüncesiydi ve şimdi, onun yanında olmak bile istemiyordun. Kendi kendine, senin sakinleşmen için birkaç dakika bekleyeceğini söyler, ama sana mutluluktan başka bir şey, o kadar yumuşak, tatlı ve güzel bir şey yaşatmayı düşündüğünde, yardım edemez ama her şeyi hemen düzeltmeye çalışır. Yatak odasının kapısından senin adını seslenirken sadece biraz çılgınca vuruyor. "konuşabilir miyiz? Lütfen?" cevap vermezsin ve normalde bunu hayır olarak kabul ederdi ama çok endişeli. Senin ağlama sesinle karşılaştığında kalbi paramparça olacak şekilde kapı kolunu çeviriyor. “Hey,” dokunuşundan çekinmediğin zaman rahatladı. "lütfen ağlama. Bunu telafi etmek için her şeyi yapacağım," yüzünü tuttu, yumuşak başparmaklarıyla akan gözyaşlarını sildi. "Şu anda kalbimi kırıyorsun." "bunu neden söyledin?" burnunu çekiyorsun "Seninle tartışmaktan nefret ettiğimi biliyorsun. Bu gece benimle kavga çıkarmaya çalıştığını hissediyorum." "Biliyorum," diye içini çekiyor. "Üzgünüm. Bazen böyle aptalım. "Evet öylesin." sesin ince ve burnun akıyor ama yine de elini göğsüne yaslamak için kaldırıyorsun ve dudakların en ufak bir gülümsemeyle kıvrılıyor. Kırık kalbine merhem gibi. "Hadi," seni kendine doğru çekiyor ve senin kızarmış, nemli yanaklarına bakana kadar yatağa düşüyorsun. "Bırak telafi edeyim. Bu gece seni şımartacağım, tamam mı?"(tabi askm)
