Son dönemlerde sosyal medyaya, alışılmışın dışında bir yaşam koçu damga vurmuştu. Söylenenlere göre görüşmeye giden kişileri mutfağına davet ediyor, onlardan makarna yapmasını istiyordu.
Bunu duyan herkes ilk önce alaya almıştı. Makarnayı yiyen yaş...
Çok uzun zamandır öldürüyordum insanları. İnsanları öldürmek için kesici delici aletlere ihtiyaç yoktu. Peki insanlar beni ne zamandır öldürüyordu?
.
.
.
"Yeni randevunuz oluşturulmuştur." diyordu mesaj, altında saat ve tarih bilgisiyle. Ne yapacağımı düşünmeye başlamadan önce, bu zaferimin tadını çıkarmak için gülümsedim ve hazzı tüm hücrelerimde hissettim.
*
İki gün içerisinde sponsorluk ve reklam işlerini hallederdi. Bu durumdan her ne kadar hoşlanmasam da paranın açamayacağı kapı yoktu. Influcerların videolarını paylaşması bir haftayı bulabilirdi ama işi isteyen videoyu izler izlemez başvurusunu yapardı. Yani reklamın tamamen insanlara ulaşması dokuz on günü bulacaktı. Başvuru süresini üç günden fazla yapmayı düşünmüyorum. Hesaplamalarım doğruysa, Çınar için bir seans daha tek başıma savaşacaktım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Çınar:
Tüm savaş, daha ilk görüşmeden benim mağlubiyetimle başlamıştı. Ben ondan önde olduğumu düşünürken benden bir değil, dört adım öndeydi. Ihlamurun bana verdiği bir aylık süreç onu dinlendirdi, belki... Bilmiyordu ama bana onu yenmem için fırsat sağlamıştı.
Elimdeki zamanı iyi değerlendirmek için her şeyi yaptım. Onun gibi düşünebilmek, onun bir adım önünde olabilmek...
Ne kadar işe yaradı bilinmez ama bir şekilde son numaramın işe yaradığını düşünüyordum. Her seferinde hayret ettiğim çok hassas bir kalbi vardı. Benimle aynı ortamda bulunmaktan hoşlanmadığını düşünüyordum. Seans esnasında çıkıp gitmem çok tehlikeliydi bu yüzden. Sağlıklı bir zihinle düşündüğümde beni tekrar çağırmaması onun kârına olurdu. Her şeyin bu kadar bilincindeyken benimle hâlâ neden görüşmek istiyordu?
Bilmediğim şey ise bu savaşa nasıl devam edeceğimdi. Artık onu nasıl yanıltacağımı bilmiyordum. Pes etmek kitabımda yoktu. Onu hâlâ deli gibi alt etmek istiyordum. Sadece artık nasıl yapacağımı kestiremiyordum.
Onu tanımadan önce, sadece çıkarımlarını ve 'koçluk' stratejilerini saptırmanın işe yarayacağını düşünüyordum. İşin içine girdikten sonra bu tarz saptırmaların onu alt edemeyeceğini görmüş olmuştum.
Sahip olduğu bu ünü nasıl zedeleyecektim? Tek başıma yetersiz geliyordum.
"Bahar'a özür borçlusun." diyerek odaya daldı Batuhan. Anlamayarak kaşlarımı çattım.
