Jungkook, eşinin saçlarını yavaşça okşarken pürüzsüz yüzünü seyrediyordu. Haberi alır almaz kendini hastanede bulması çok kısa sürmüştü.
Şimdi ise sessizce göz yaşı dökerken ucuz atlattığı için dua ediyordu tanrıya. Yoongi, Jungkook gelince gitmeden hemen önce doktordan aldığı bilgileri aktarmayı unutmamıştı. Elinin bazı kısmında doku yırtılmaları vardı, bir süre elini kullanamayacaktı. Ama iyiydi yine de. Bunlar da geçerdi.
Gözlerini açan eşiyle yerinde doğrulup kızarmış gözlerini sildi. Gözyaşlarını yok etse de kızarmış gözler için ne söyleyeceğini bilmiyordu.
"Sevgilim?"
Yüzünü buruşturup gözlerini kendine çevirdiğinde gülümsedi. Eli yanağını bulup okşadı nazikçe.
"Lily..."
Bakışları bu sefer sargıya alınmış eline döndü. O hastaneye geldiğinde kan kaybı yüzünden bilincini kaybetmişti. Ne olduğunu hatırlamıyordu bu yüzden.
"Elin iyi. Sadece bir süre kullanamayacaksın."
"Özür dilerim... Çok özür dilerim. "
"Şhh." Dolan gözlerini engellemek istercesine kapattı. Taehyung'u ağlarken görmeye alışık değildi. Şimdi de istemiyordu,izin veremezdi.
"Böyle bir şey olacağını bilemezdin birtanem. Biraz dişini sıkacaksın sonra iyisin. "
"Seni dinleyip çıksaydım olmazdı. Tanrı böyle veriyor belamı."
Kıkırdayıp dudaklarını çenesine bastırdı. Bu günden sonra bir daha çalışmayacağını çok iyi biliyordu. Bu yüzden sessiz kalıp yüzünün her bir karesini öpmeye devam etti.
-
Torun İstiyoruz
Sejun Jungkook
Daeun Taehyung.
Jungkook Efendim?
Sejun Günaydın oğlum
Sağol yaşama belirtileri verdiğin için
Daeun Taehyung.
Jungkook Musait degiliz pek o yuzden
Sejun Neymiş bu müsait olmama nedeni? İki gündür ne sen bakıyorsun ne kocan
