Merkez.
Hep beraber oturup. Koyu sohbete daldık.
Selim Barışa eğilerek seninkine bak. Duyguyla ne bu koyu sohbet.
Barış : selim abi ne dersin bu ikisi ...
Selim ; senin ki savaşı tam tanımıyor . Bu işi alehiyene kullanabilirsin.
Barış; sohbet ediyorlar aşık olacak halleri yok heralde .
Selim; doğru söylüyorsun. Neyse seninle Savaşla aranda ne oldu. Sabah ne selam verdin ne sabah.
Barış; tartıştık önemli bir konu değil barışırız.
Eren : biz kaçalım malum geç oldu.
Savaş; her zaman bekleriz.
Eren ; bende bir gün özgürü de al gel.
Özgür; olur Eren geliriz.
Hepsi özgüre bakar. Özellikle Savaş sinirli olsa da sesini çıkarmaz.
Eren ; Barış.
Barış; geliriz Eren abi.
Duygu; kendinize iyi bakin der ve ikisi de çıkar.
Savaş sinirli olsa da susar .
Selim sessizce fırtına öncesi sessizlik.
Barış; savaş mı?
Selim ; sence.
Barış; Özgür savaşı tanımadığı için çok rahat Savaş özgüre sesini bile çıkarmıyor.
Selim : iyi de Eren de savaşla aynı yaşta savaşı tanıyoruz.
Barış; Özgür tanımıyor. Sadece uyaracak iyi izle.
Savaş; Özgür
Özgür; efendim.
Savaş; neyse sonra konuşuruz.
Özgür; neyi abi.
Savaş: konuşma tarzını biraz daha yumuşata bilirsin. Erenin sonuna abi ekleyerek.
Özgür aldırış etmez. Ben odama çıkıyorum abicim.
Barış; oooo cesurca hareket.
Savaş; çık çık odana çık.
Barış; galiba akşama evde Savaş var.
Selim; üstüne gitme. Seni tanımıyor.
Barış; abi gitme üstüne hem senin arkadaşlarına abi demek zorunda değil bunun saygıyla bir alakası yok yurt dışında çocuk bile adama ismiyle hitap ediyor.
Savaş; burası Türkiye.
Barış; Özgür nasıl yetiştirildi. Bilmiyoruz o yüzden burası Türkiye diyemezsin. Yaşadıklarını biliyoruz . Bir başkasına abi demek zorunda olamaz.
Selim : Barış haklı.
Ali : bizim de yok ilk geldiğim de abi mi dedim hayır, demek zorunda değilim.
Savaş sinirle çıkar.
Özgür den
Telefonla emreyi arar.
Emre; Yine ne oldu.
Özgür; savaş abim. Arkadaşına abi demedim bana kızdı.
Emre ; desen ne olacak.
Özgür : Hayır, onlar bilmiyor olabilir.
Emre ; anlat o zaman .
Özgür; olmaz. Akşam ne derse sesi mi ? Çıkarmam olur biter.
