23

99 13 0
                                    

Binanın ana kapısına geldiklerinde Harry durakladı. Kapı kapalıydı ve kapının önünde başka öğrenci görünmüyordu. Ayrıca çevreleri de pek kalabalık değildi. Şüpheyle arkadaşlarına döndü.

"İçeri girildiğine emin misiniz?"

Amy Harry'ye döndü ve tek omzuyla iterek kapıyı açtı. Kapıya sırtına verdi ve Neville'e dönerek başıyla hızlıca içeri geçmesini işaret etti. O kapıyı hala sırtıyla tutarken Neville içeri girdi ve Harry'ye bakarak;

"Evet sorun yok. Kitapları kütüphaneden aldık zaten."

Harry kapının etrafında kimseyi görmemişti. Dudaklarını birbirine bastırdı ve hafifçe kaşlarını çattı. İki eli cebindeyken içeri girdi.

Amy omzunu kapıdan çekerken son defa küçük aralıktan dışarı baktı.

Bahçede sanki bir hareketlilik vardı. Öğrenciler belirli bir bölgeye doğru yürüyormuş gibi görünüyordu ama Harry umursamamayı seçerek arkadaşlarına döndü.

Elindeki kitaplara rağmen sohbet ederek ve gülerek yürüyorlardı. Harry onlara yetişmek için adımlarını biraz hızlandırdı ve Neville'in sağ tarafına geçip temposunu onlara uydurdu.

"Evet konuşmanın olacağı kesin diyorlar. Birkaç öğrenciden duydum."

"Konuşmada ne hakkında konuşulacağını da biliyor musun?"

Amy başını çevirip bir saniyelik bir süreden sonra hemen tekrar soluna döndü ve arkadaşlarına hitaben konuştu.

"Basamak!"

Bunu söyledikten sonra bir basamak atlayarak koridordan sola döndü. Şu an bahçeye bakan duvarı balkon gibi yarım olan bir koridorda yürüyorlardı. Bir anda ikinci kata çıkmışlardı. Harry bunu öğrencilerin sesinin kesik kesik gelmesinden ve bahçeye bakış açısından anlamıştı. Okula geleli bile çok olmamışken ki binada tadilat olduğu için değişen şeyler olduğunu bilmesine rağmen Amy binaya bayağı hakim gibi görünüyordu.

Onları takip etmekten başka bir seçeneği olmadığı için peşlerine takıldı. Her halükarda dışarıya çıkacaktı zaten.

Hala Neville'in sağında yürürken etrafa bakmayı ihmal etmiyordu. Görünüşte bir değişiklik yok gibiydi ama Harry binada çok büyük farklılıklar yapıldığını biliyordu.

Onlar yürürken bir anda binanın içinden gıcırtı gibi bir ses yükseldi. Binanın dışındaki ve içindeki çoğu kişi bu ani sesle kafasını kaldırıp sesin kaynağını görmeye çalıştı. Ama ses sanki binadan değil değil de herkese kendi beyninin içinden gelmişti.

"Tüm öğrenciler, yarım saat sonra yemek salonunda toplansın. Yemek salonunun yeri değişmedi ve lütfen yolu bilmeyen veya unutan arkadaşlarınıza yardım edin."

Neville kafasının içinden gelen ve herkesin duyduğundan emin olduğu sesle başını hızlıca salladı. Saçları dağıldı ve alnına döküldü. Amy gülümseyerek elindeki kitapları diğer koluna yatırıp boşalttığı eliyle çocuğun saçlarını düzeltti.

Harry beklenen duyurunun yapılacağını biliyordu. Muhtemelen bu sene hakkında bilgi verecek ve neden okula çağırıldıkları gibi şeyler hakkında konuşacaktı müdire. Şu an da kütüphaneye gidiyorlardı ve Harry'nin eski plandan hatırladığına göre muhtemelen yemekhaneye ters yoldalardı.

Neville Harry'ye dönerek;

"Sen gidebilirsin. Biz de kitapları koyup hızlıca geliriz."

Harry başıyla onayladı ve arkasını döndü. O yürürken arkadaşlarının da hızlanarak ve kitapları düşürmemeye çalışarak bir yandan yürüyüp bir yandan sohbete devam ettiklerini duydu.

•• ━━━━━ ••●•• ━━━━━ ••

Koridorda hatırladığı yolda elleri ceplerinde yürürken sağından ve solundan koşan öğrenciler geçiyordu. Harry onların neden koştuklarını bilmiyordu. Herkesin kendi binasına ait masası vardı. Yani yer tutma gibi bir dert de olmamalıydı. Yetersiz alan gibi sorunlar çıkacağını da sanmıyordu.

Ama onu geçen öğrenciler gittikçe hızlanırken ve sayıları artarken o da yürüyüşünün temposunu arttırdı. Yol bildiği gibiydi. Salon kapısı da aynı şekilde.

Sağa dönüp koridorun sonunda iri kapıyı görünce  daha da hızlandı. Sonunda kapıya ulaşıp içeri göz attığında sandığının ve tahmin ettiğinin aksine salonun aynı olmadığını gördü. Ve buna şaşıran tek kişi de kendisi değildi nasılsa.

By Mistake | Drarry (ASKIDA)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora