Admiring from Afar (On-going)

Chapter 16

The painting-

Pagkatapos ng nangyari samin ni rona ay bumalik na kami sa loob na parang walang nangyari. Habang ang mga bata naman ay nasa labas at naghahanap ng itlog.

It was a weird interaction dahil ngayon lang may parang nanugod sa'kin ng ganon. Hindi kopa alam ang gagawin ko at akala ko nga ay mapapaaway pa ako. I am much taller than her pero parang ako ang matatalo sa away namin she looks scary at hindi nanunugod kapang alam na matatalo.

Nakaupo lang kami sa plastic na chairs nang dumating si luke at agaran akong pinuntahan. May dala dala itong tubig at pamaypay. Inalok niya ang tubig sa'kin pero umiling ako at patagong sinilip si rona.

Matalas ang tingin nito saming dalawa na kinatakot ko. Gusto niya ba talaga si luke? Kung 'ganon bakit ako ang kinakausap niya? Dapat si luke yung kinakausap niya hindi yung tatakutin niya ako! Hindi ako takot sakanya, ayoko lang ng gulo!

"May nangyari ba?" Tanong niya sa'kin.

Napaisip pa nga ako kung sasabihin ang interaction namin ni rona pero hindi nalang ako nagsalita. Siguro kapag nakauwi ko nalang sasabihin sakanya, baka mamaya kapag sinabi kopa ay bigla ako sugurin at masira pa ang pagbibisita namin dito sa bahay ampunan.

"Wala, siguro napagod lang ako kakatago ng mga itlog."

"Sabihin ko kaya kay sister na magpahinga ka muna sa isa sa mga kwarto dito."

"Ha? Wag na! Wala naman may sakit sa akin, nakakahiya naman sakanila 'no."

"Sigurado ka?" Tumango na lang ako dahil sa patagal na patagal naming pag-uusap ay umiinit na ang titig samin ni rona na para kaming papatayin anytime.

Ilang minuto pa ang nakalipas at bumalik na ang mga bata, marami silang nakuha na mga itlog at mukhang masasaya sila. Kwinentuhan pa sila ng isa pang kwento ni sister anne about sa bible habang ako ay tumutulong sa pag s-serve ng spaghetti at ang mga lalaki naman ay namimigay ng mga school supplies na dinonate lang naman din sa simbahan.

"Let's talk." Biglang sabi ng katabi kona si rona.

"Ano naman?" Medyo matapang ko na response. Ayoko ng away pero nakakapikon na kasi siya!

"You like him." Hindi na ito patanong kagaya nung una, she stated it like i indeed have a feelings to him.

"Hindi ko nga siya gusto, ikaw ang may gusto sakanya. Kaya pwede ba? Siya ang guluhin mo wag ako. Nanahimik ako dito e, we're just friends at kasama ko lang siya ngayon. After this, wala na kaming communication." It is hard to say but luke will leaving our house at dito na talaga sa bulacan titira.

Babalik sa dati ang lahat at si ate maria na ulit ang mag t-trabaho sa amin. Hindi ko maitatanggi na nalulungkot ako. Dahil sa hindi ko siya gusto, magkaibigan kami!

"Natutuwa ako sa mga sinasabi mo pero ikaw? Parang hindi. It looks like you like him pero nasa in-denial stage ka palang."

Bakit niya ba pinagpipilitan? Diba dapat pinapalayo niya kami dahil gusto niya si luke? Kaya siguro ang daming bulungan kanina sa sasakyan dahil sakanya.

"I'm sorry to disappoint you, i am not like you. I don't like him." I already like someone else! Nasa ligawan stage nanga kami tapos magkakagusto pa'ko sa iba?

That would be unfair to andrew.

"Yes, you're not like me because i liked luke since the day i met him. Pero sa tingin ko gusto karin niya. The way he care for you earlier made my heart broke. Pero sino ba naman ako? Ilang beses na'ko nag confessed sakanya pero puro rejection lang ang natatanggap ko. Maybe, kapag ikaw ang umamin sakanya ikaw pa ang ligawan niya."