Harry Potter ve Kutup Tilkisi

Özel Bölüm - Felix Felicis

Yayınlama: 1 Temmuz 2023

    Eylül ayının son günleri, sonbahar ayazı yüzüne vururken oturduğu yerden karınca kadar küçük görünen öğrencileri izliyordu. Bir eliyle en sevdiği kitabın sayfalarını karıştırıyor, diğer eliyle de rüzgarda uçuşan uzun kömür karası saçlarını toplamaya uğraşıyordu. Kitapta aradığı sayfayı bulunca saçını bıraktı ve kitabı iki eliyle tuttu. 

İki sayfayı kaplayan haritayı inceledi. Sıradan bir coğrafi haritaya hiç benzemiyordu. İksir ve daha önce görülmemiş fantastik canavarların resimleriyle doluydu. Gözleri tek bir noktaya kilitlendi. "Felix Felicis" yazısı hiçbir cazibesi olmayan iki kelimeden ibarette ama onun gözünde sanki parıldıyordu. Yazının hemen yanındaki küçük iksir şişesi içindeki sarı sıvı da parıldıyordu sanki.

 "Seni bulacağım." dedi kendi kendine.  Kitabı kapattı ve oturduğu yerden kalktı. Okulun çatısında, her boş vaktinde insanlardan uzak kalmak ve kafasını dinlemek için geldiği yerdeydi. Öğrencilerin çatıya çıkması yasaktı ama öğretmenler okulun en başarılı öğrencisine söz söylemek istemedikleri için sessiz kalıyordu. Zaten hiç arkadaşı da yoktu. Masmavi gözleri insanı içine çekerdi ancak etrafa yaydığı karanlık enerji ve ciddi bakışlarıyla insanları kendinden uzak tutardı. 

Okulun bir parçası olan Celum Yetimhanesi'nde kalıyordu. Daha bebekken yetimhaneye gelmişti ve bugüne kadar tek dostu vardı, o da uzun zaman önce taşınmıştı. James, en yakın ve tek dostuydu. Eskiden vaktinin büyük çoğunluğunu onunla geçirirken şimdiyse karanlık bir gölge gibi kimseye görünmeden canının istediğini yapar olmuştu. 

İçinden "James şimdi ne yapıyor acaba? Umarım iyidir." dedi. Belki de çoktan yeni dostlar edinmişti ve Lina kalına bile gelmiyordu. Aklındaki düşünceleri bir kenara bıraktı ve kütüphanenin yolunu tuttu. Kütühaneye çoğu zaman neredeyse kimse uğramazdı. Her zaman hafif limon kokusunun hakim olduğu kütüphanede uzun rafların arasında sessizce dolanmak ve yeni gelen kitapların kokusunu almak huzur vericiydi. 

Rafları hemen hemen ezbere bildiği için kısa süre içinde aradığı kitabı buldu ve her zamanki masasına oturup kitabın sayfalarını karıştırdı. "Felix Felicis, Şans İksiri" yazan sayfada durdu. Her ne kadar imkansız bir hayal olsa da bir gün başarılı bir cadı olmak istiyordu. Hevesli bir şekilde sayfayı üçüncü kez okurken birinin sesiyle irkildi. Kimsenin yanına geldiğini fark etmemişti. "Bu tarz şeyler sadece masal olarak geçer Bayan Celum. Eminim farkındasınızdır."

 Lina kitabı sertçe kapattı ve yanıbaşında duran öğretmene baktı. Simya öğretmeni Profesör Snape sessiz ve huysuz bir adamdı. Simsiyah saçları yağlıydı ve yine siyah giyinmişti.  Her zamanki karamsar ifadesiyle Lina'nın yanında duruyordu. Lina soğukkanlılıkla cevap verdi. "Sadece kütüphanedeki tüm kitapları bitirmek gibi bir hedefim var. Ne kadar saçma olduğu fark etmiyor."   "O halde zamanınızı daha yararlı aktivitelere harcamanızı tavsiye ederim Bayan Celum."  "Elbette Profesör."  dedi ve ayağa kalktı. Kitabı aldığı rafın yanına geldiği sırada Profesör Snape çoktan kapıya yönelmişti. Lina kitabı rafa koymak yerine hızla çantasına tıkıştırdı ve kütüphaneden ayrıldı. Onun "çocuk masalı" olarak nitelendirilen kitaplara ilgi duyduğunu biri öğrenecek olursa okulun soytarısı olurdu. Dışlanmak ve nadir de olsa zorbalığa uğramak onun için fazlasıyla yeterliydi. 

Yatakhaneye gidip kimsenin olmadığından emin olunca kitabı çamtasından çıkardı kaldığı yeri açtı: Felix Felicis. Sayfanın arkasında ise favori kitabından daha ayrıntılı olan ve sırf Şans İksiri için hazırlanmış haritayı inceledi. İngiltere'nin en yeşil şehri Bristol'ün merkez civarında saklıydı iksir. Londra'ya biraz uzaktı. Ancak Lina kararlıydı. Hayalkırıklığına uğrama ihtimali ne kadar yüksek olursa olsun aramaya kararlıydı. Ne de olsa yetimhaneye tıkılı kalmaktan sıkılmıştı.