" မချဉ်ဘူးလား "
" တအားကြီးမချဉ်ပါဘူး "
" ရှင် တအားကြီး ချဉ်တာကို "
အစေခံမလေးက တိုးတိုးလေး ပြောတာကြောင့် ရှောင်းကျန့် မကြားလိုက်ရပေ ။
" ဆန်ပြုတ်ရပါပြီ "
" အင်း "
လက်သုတ်ကာ အပေါ်ထပ်ပြန်တက်သွားလိုက်သည် ။
" ဟဲ့ နင်စားကြည့်စမ်း "
" ရားး ချဉ်တယ် မစားဘူး "
///
" ရပြီ ဆန်ပြုတ် "
" ခွံကျွေး "
" ...... "
ယူလာပေးတာနဲ့တင် ကျေးဇူးတင်သင့်နေတာကို ။
" မကြားတာလား ခွံကျွေးပါဆို "
" မင်းက ကလေးလား "
" နေမကောင်းလို့လေ "
" အော် "
" ကျတော် ငယ်ငယ်တုန်းကဆို ကျတော် မားက...."
" တော် တော် ခွံကျွေးမယ် ရပြီမလား "
" အင်း "
" ဒါပြီးရင် ဆေးသောက်ရမယ် "
" ဘာဆိုင်လို့ "
" အဲ့ဒါဆို ငါသွားတော့မယ် "
" အာ မဟုတ်တာဗျာ "
ဝမ်ရိပေါ်မှာ လက်ကို လှမ်းဆွဲထားရသည် ။
ရှောင်းကျန့်ကလည်း စိတ်ကြီးပဲ ။
" ရော့ ဟ "
" အွတ် ဖြည်းဖြည်း ထည့်ပါ "
ဇွက်ကနဲ ထိုးကျွေးတာကြောင့် ဝမ်ရိပေါ်မှာ
မနင်ရုံတမယ်ပဲ ။
" မြို့စားဝမ်လို့ ခေါ်ရတာကြီးကို သဘောမကျပါဘူး နာမည် ပြောင်းခေါ်မယ် ရတယ်မလား "
" ဘာခေါ်ချင်လို့လဲ ခင်ဗျားက "
" စိတ်ပုတ်ကောင်လေ "
" ....... "
" စတာပါ ရိပေါ် ဆိုရင်ရော "
" အဲ့ဒါဆို ကျတော်က ရှောင်းလို့ ခေါ်မယ် "
" အဲ့လိုကြီးကျ "
" မရဘူးလား "
ချက်ချင်း မျက်နှာဆူပုတ်သွားတာကြောင့် ရှောင်းကျန့် ရယ်လိုက်ပြီး
YOU ARE READING
ᴅᴜᴋᴇ ( ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ )
Fanfiction𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐈𝐬 𝐎𝐩𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐁𝐮𝐭 𝐒𝐞𝐥𝐟 𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐈𝐬 𝐍𝐞𝐜𝐬𝐬𝐢𝐭𝐲 𝐓𝐡𝐢𝐬 𝐈𝐬 𝐘𝐢𝐙𝐡𝐚𝐧 𝐅𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐒𝐨 𝐔 𝐫𝐞𝐚𝐝 𝐈𝐭
ep-16
Start from the beginning
