5 ივნისი
ყველა ეზოში იყვნენ როცა თორნიკე მოვიდა თავის დასთან და კიდევ ვიღაც ბიჭთან ერთად.
-გამარჯობაა!
-გამარჯობა! თქვენ გელოდებოდით გავიდეთ ხუთწუთში!
-გაიცანით ჩემი და ელენე და ჩემი ძმაკაცი აკაკი! -ყველა გავეცანით მათ და მანქანებთან დავდექით.
-აბა როგორ გავნაწილდეთ?
-რახან ორი მანქანა გვყავს ალექსანდრე ამიკო ჯაბა ლუკა და ნიკა ერთად ჩაჯდნენ და მე ანანო ელენე აკაკი და თორნიკე ერთად ჩავჯდებით! -თქვა თიკამ.
-კარგი არაა პრობლემა ოღონდ ელენე ფანჯარასთან უნდა დასვათ უკანა სავარძელზე! -თქვა თორნიკემ და თიკასკენ მიიწია -შენ გვერდით დამიჯექი-ჩაჩურჩულა ყურში და თვალი ჩაუკრა.
-კალანდაძეე კალანდაძეე რასჩალიჩობ? -თვალები მოჭუტა ანანომ
-რასაც შეგპიდი! -და სამივემ სიცილი ავტეხეთ.
-წავედით ჩალაგდით ახლა დროზე! -დაგვიყვირა ამიკომ.
*სოფელში*
შემოვედით სოფელ თეკალში სვანეთის ერთ ერთი ულამაზესი სოფელი სადაც გავიზარდე.
ჭიშკარს როცა მივუახლოვდი დავინახე ბებო და ბაბუ ჰამაკში ისხდნენ ჩახუტებულები და ერთმანეთს უცქერდნენ მათი დანახვისას ბედნიერებით ავივსე.
-ბებიაა ბაბუაა მოვედიი! -დავიყვირე ჭიშკარში შესულმა ჩანთები ძირს დავყარე და მათკენ გავიქეცი.
-აიი თამაზ ჩვენი გეზლიგეზალები (შვილიშვილები) (მომიტევეთ სვანებმა არვიცი სწორად თუ ვწერ❤️)მოვიდენ!
-ბებიაა როგორახარ? -მაგრად ჩავეხუტე ლილის.
-კარგად ბებია შენ როგორახარ შენ გეხუტუნას შენმა ბებიამ რამდენი ხანია არმინახიხარ ჩემო ლამაზო რამხელა გაზრდილხარ!
-ბაბუუ ჩემო გოგოია რავახარ ბაბუუ? -ახლა ბაბუას ავეკარი.
-კარგად ბაბუუ შენ როგორხარ?
