ბატონებმა გამიარა სხვათაშორის ბევრი საჩუქარი მივიღე და რძალიც გაგვაცნო ამიკომ.
დღეს ყველამ ერთად გადავწყვიტეთ რესტორანში წასვლა ამიტომ საღამოსთვის ვემზადებით. ჯერ კიდევ კარგად არ ვიცნობთ იმ გოგოს მაგრამ ძალიან კარგი გოგო ჩანს ხასიათებით და ქცევებით. მაგრამ ერთი მინუსიი დეიდაშვილს მართმევს. ახლა მის პრინცესებში ოთხი ადამიანი ვართ ნია, მე, ანანო და ანანოს პატარა და ლიზი რომელიც 12 წლისაა და ჩვენ ხელში არის გაზრდილი.
*რესტორანში*
-არავინ არ გაბედოთ და ხასიათი არ გამიფუჭოთ ყველა ვცეკვავთ!! -ვაკვირდები და ალექსი ეს ბოლო ხანია ელენეს სხვანაირად უყურებს, ელენეც რაღაცნაირად ეპრანჭება რახდება ამათ შორის, თორნიკეც ხშირად აკვირხებოდა ამ სიტუაციებს.
უკვე რვა საათი გახდა საჭმელი მივირთვით და სიმღერებიც ჩაირთო. ისე როგორ იქნებოდა მე რომ არ მეცეკვა. 10 წელი ცეკვაზე დავდიოდი. შალახოო ჩვენი არსობისა.
აჭარული ჩაირთო, ამიკო წესისამებრ ემზადება, თორნიკეც წინ წამოვიდა, ცეკვა იცის?
დავიწყე ცეკვა ამიკო და თორნიკე ერთდროულად გადმოხტნენ სცენაზე მე მათ შუაში ვცეკვავდი.
ცეკვის დასრულების შემდეგ გვერდით მივუჯექი.
-მინდა აღვნიშნო რომ ძალიან კარგად ცეკვავ!
-შენც ულამაზესად ცეკვავ ჩემო ფერია! -თვალები გაუბრწყინდა და ხელი ჩამკიდა. ამასობაში ელენე საცეკვაოდ წამოდგა მეც ავდექი და მაგიდასთან თორნიკე და ალექსი დავტოვე. თორნიკე ალმაცერად უყურებდა ალექსის რომელიც ტელეფონში რაღაცას აკეთებდა.
-შენ ჩემი და მოგწონს?... -ალექსმა თავი წამოყო -მითხარი!
-აა? არაა! -დაიბნა.
-ანუ კი! -ღიმილს ძლივს იკავებდა.
-ჩემს სიტყვებს იმეორებ!!
-ვიცი! -იდაყვი მაგიდას ჩამოადო -იცოდე გაფრთხილებ ზედმეტად მიეკარები და შენ თავს დააბრალე რაც დაგემართება ყველა თითს სათითაოდ დაგატეხავ! -თქვა და მაგიდას ხელი ჩამოარტყა. ბოლოს კი სიცილი ვეღარ შეიკავა -შევთანხმდეთ როგორმე!
