Bulutlara Bak

-6-

Merabalarssss
Çok uzun zamandır bölüm atmıyorum
Ama attım işte şimdi geçmiş geçmişte kaldı
Neyse güzel güzel okuyunnn

Bölüm Müzikleri

Model-Pembe Mezarlık

Seksendört-Kendime Yalan Söyledim

Yaşlı Amca-Ve Ben

Duman-Aman Aman

Yüzyüzeyken Konuşuruz-Dinle Beni Bi'

29 Aralık

Hikayemizi yazmana sevindim, Şafak. Her hikayenin bir geçmişi vardır, değil mi?

Sonunu bizim belirleyebileceğimiz gerçek bir hikayenin olmasını istemez miydin? Kadere inanmamalısın. Sonlar yaşanana kadar belli değildir. Yol yürüdükçe oluşur ve vakit henüz dolmadı.

Ne olursa olsun, ne kadar istersem isteyeyim; sana kim olduğumu söyleyemem. Anlamıyor musun? Pişman olacağın şeyler yapmaktan sıkılmadın mı? İkimiz de geçmişi özlüyoruz, sen farkında olmasan bile. Ben çoktan hatırladım.

Ben Deniz olsam da sen Ankarasın.

Birbirimize ulaşamayız. Çok farklı insanlarız, kavuşamayız. Bunu sen de biliyorsun, nasıl unutursun? Bir zamanlar aynı kartpostalın içindeydik, sonra ikimiz de farklı yollara ayrıldık.

Hikayemizde söylediğin gibi;

Birbirimize çok uzağız, ve bunun kilometrelerle hiç alakası yok. Aslında hep yan yanaydık.

Unuttuktan sonra, benim hatırlatmamın ne anlamı kalır ki, kendin fark edemedikten sonra? Yine aynı kartpostalın içine girebiliriz, Şafak.

Sen beni fark edene kadar kim olduğumu nasıl söylerim? Biz, unutulanlarız. Yok sayılanlarız. Sen beni hatırlamadan nasıl açıklarım? Unuttuklarını hatırlaman gerek, Şafak. Vakit dolmasa bile azalıyor, süre bittiğinde hâlâ hatırlamamış olamazsın. Bize fazladan zaman verilmez.

Yine de sana ipuçları bıraktım. Anlamanı istiyorum. Senin gibi, fark edilmek istiyorum. Herkes bunları ister, yalnızca kazananlar alır. Biz çoktan kaybetmişiz.

Bir zamanlar, elimizde birbirimizden başka bir şey kalmamıştı. Onları da kaybettik, değil mi? Uzun zaman oldu, ben bile unuttum. Senden daha çok, bazen kendi kendine hatırlamak gerek.

Ama beni sen bile fark edemezsin, senden bile daha dibe battım ben. Yüzmeyi unuttum, kendi denizimde boğuluyorum. Kimse benim ölüm denizinde attığım çığlıkları duyamaz. Ama iyi olan şu ki, aynı denizde boğuluyoruz.

Sadece minik ipuçlarını göremeyecek kadar körsün, kelime oyunlarını hiçbir zaman anlayamadın. Neleri unuttun, Şafak? Daha kimleri unuttun? Deftere yazmadıkların var, ve onlar zihninin boşluklarında çoktan kaybolmuş.

Birilerine inanmak istiyorsan, bunu sen değiştirebilirsin. Her şeyi baştan yaşamak zorunda mıyız? Hakkında sandığından daha çok şey biliyorum. Kim olduğumu anlaman değil, hatırlaman gerekiyor.

Defterden sakladıklarını anlat, Şafak. İkinci bir şansın olmasa bile, hak ediyorsun. Zihninin derinliklerinde kaybolan başka neler var?

Hikayeyi baştan yazalım. Yeniden, birlikte.