7-Simsiyah bir kelebek, ne demek ki gelecek?-

530 78 196
                                    

|•Erika Takatou🎀|

Reika, arkasına yaslanıp grupta dönen mesajları okumaya başladı. Kıza tek tek anlatmaya halim yoktu..

Telefonu uzatırken "Bu yaptıklarının saçma oluşunu geçtim, bir o kadar egoistçe. Kendileri de sana ihtiyaç duymuştu halbuki." dedi. Omuz silkip telefonumu cebime attım. "Kendi bilecekleri iş."

Reika cevap vermeyip hafifçe başını salladı. Kızın bir şey demesine izin vermeden "Bu arada, dün Eftal seni çağırdığında neden gelmedin ki?" diye soruverdim.

Reika gözlerini yere doğru indirdi. "Dün, ailemle ilgili birkaç şey işte. Bir de keman dersim vardı.. Pek müsait değildim anlayacağın."

Başımı hafifçe sallayıp "Anladım.." dedim.
"Beni boşver de, Eftal şu an nerede?"

Sorusuyla kollarımı bilmediğimi belirtir şekilde kaldırdım. Reika "Ben sorayım, " dedi ve telefonunu çıkardı.

Birkaç dakika geçmeden Eftal Reika'nın mesajına cevap vermişti. Kantinde olduğunu söylemişti.

Yanımdaki sarhoş gibi bakan kızın koluna girip Eftal'in yanına, kantine gitmeye yönelttim. Reika'yı bazen anlamıyordum. Çoğu zaman ölü gibi hareket ediyordu.. Yürürken, maçtayken bile üzerinde bir bayıklık vardı. Anladığım kadarıyla da bunu sürekli olarak ailevi sorunlarına bağlıyordu. Onu anlamak istiyordum fakat onu hiç tanımıyordum. Yaşadığı duyguları bir nebze anlamayı gerçekten isterdim. Sahi aile ile anlaşamama, böylesine bir etki yaratabiliyor mu insan üzerinde?

...🩰

Eftal kollarını masaya dayayıp çenesini ellerine yerleştirdi. "Ben hala dünkü şeyin etkisindeyim. Shou bir şey demedi mi?" diye sorduğunda başımı olumlu salladım. "Evet. Yazdı ama doğru düzgün bakmadım, daha doğrusu görüldü bıraktım."

Eftal düzgün yürüyüşüne başlayıp "Anladım. Sonuna kadar haklısın! Ama şöyle bir gerçek var ki, böyle yüksek rütbeli bir takım bulamayabilirsin." dedi.

Reika kıza katılır şekilde "hı hı" sesi çıkardığında atılıp konuşmaya başladım. "Takımdan ayrılmayı pek düşünmedim.. Sadece onların gruplarında ve yanlarında olmayacağım."

Eftal nefes verip imâyla "Tabii, onlar çoktan beni çıkartmak için Bay Hanashima ile konuşmadılarsa." dedi.
"Umarım şu an öyle bir şey olmaz." deyip elimdeki pipetle uğraşmaya başladım.

Dediklerinde tamamen haklılardı. Predators gibi iyi oyuncuları ve gerçekten yüksek rütbeye sahip bir takımı daha bulamazdım.. Buraya geldiğimde çok kez üstün takımları denemiştim, yerleri dolu oluyordu veya kız oyuncu istemiyorlardı. Düşük takımlarada giremezdim. Bir bakıma, onlarla kavga çıkarmam pek akıl işi değildi, fakat çok geçti..
Takımdan atılırsam kariyerim etkilenebilirdi! Lakin takım için yalaka gibi Eftal'i ve kendi hakkımı korumayı da aksatamazdım.

Reika "Öyle bir şey yapsalar bile koç kabul etmez. Zaten oyuncuları eksik. Ayrıca, bence koç'un biricik oyuncususun. En ihtiyaçları oldukları zamanda, tam onların takımının seviyesinde biri olarak geldin. " deyince Eftal kaşlarını kaldırıp sinirle "Onlar yeni oyuncu bulacakları konusunda koçu ikna ederler!" diye somurttu.

"O zaman, farklı yönlere yönelir."
Reika'nın cevabıyla Eftal anlam veremez gözlerle kıza baktı. "Nasıl yani?"
Reika nefes verdi. "Sadece bir takımla anlaşamadı diye geleceği tamamen değişmez. Sporun kırk farklı kolu var. Ayrıca, hatırlatayım okul okuyoruz.. Aramızda notları düşük olan yok. Ben futbolu bıraksam, babamın şirketinin başına geçerim, Erika bıraksa hem hukuk hem psikoloji yönünde yetenek sergiler. Eftal sen bıraksan, dil yönünden ilerleyip ülke ülke gezebilecek kapasitedesin. Ne demek ki gelecek?"

Kızın duraksamadan söylediği şeyleri abartısız ağzımız açık dinlemiştik. Bu mrlankoliden kurtarma çabası neydi hiç anlayamamıştım. Biz zaten tek çareyi futbolda aramıyorduk ki..

"Reika, ne desem bilemedim.. Sonuna kadar haklısın fakat bu nereden çıktı?" dedi Eftal yediğimiz on ton uyarının altından sıyrılmaya çalışır gibi.

Reika hafifçe omuz silktiğinde ikilinin konuşmasını kestim. "Şu an bu konuşmanın mânâsı yok." dedim ve telefonumu masanın ortasına koyup Shou'nun mesajlarını gösterdim.

|•🐽

Shou/Erika
Sohbet!

Shou : Erika, öylece
Takımı bırakmayacaksın
Değil mi?

-Bana bak karı seni
Kazanmak için imanım gevredi
İki patavatsızın düşüncesizce
Söyledikleri şeyler yüzünden
Kaybedecek değilim.

-Ayrıca sen arkadaşımsın.
Arkanda durmayacağımı mı sanıyorsun?
Kota ve Aoto'yu pişman ettirdik bile.
√√

-görüldü? Kevase. Emgel bb.

...🦩

Mesajları okuduğumuz sırada, aniden gelen bildirimle Eftal de bende sıçramıştık. Reika ise sakince okumaya devam ediyordu. Eftal anlık sinirle karışık korkuyla bildirimin geldiği kişiye bakıp ardından "Kodumun Jacin'i! Ödüm patladı ya." diye söylenmişti.

|•🐽

Erika/Jacin
Sohbet!

Jacin : Erika, takımdakiler
Söyledikleri şeyler için pişman.
Farkındayım dedikleri şeyler
Fazlasıyla ağır ve saçmaydı ama emin ol
Sadece anlık bir şeyle saçılmışlardı.

Erika : Arkadaşlarının
takımlarında eksik olacağı
korkusuyla söyledikleri şeyleri
'pişmanlık' adı altında bana
dayatıyorsun.

Jacin : Söyledikleri şeyleri
Pişmanlık adı altında sana
Dayatacak kadar yalancı değilim.
İzin ver seni gruba alıp düzgünce
Konuşalım?

Erika : Takımdan atıldım mı?

Jacin : Atılmadın.
Masaru ve Kinzou bir şey bilmiyor.
Ayrılmayı aklının ucundan
Geçirme zaten.

Erika : Arkadaşlarınla ve Seninle Konuşacak bir şeyim kalmadı.
Daha uzatmanızı da
İstemiyorum.

Jacin : İki taraflı
Pişman olacaksınız Erika.
İki taraf da bu işin sonunda üzülecek,
Bitirmezsen her şey iyice çığrından
Çıkacak.
√√

...🦩

Eftal nefes verip "Jacin her zaman böyle kibar olmak zorunda mı?" dedi. "Tamam, mükemmel bir Fransız babaya sahip olabilir ama bu fazla.. Hadi bunu geçtim, her şeyi daha da batırıyor gibiler."

"Bir şey batırdıkları yok. Tam tersine batırdıkları şeyleri gün yüzüne çıkarıyorlar." dediğimde Eftal bana garipser şekilde bakarak "Bu konuda felsefe yapma lütfen!" dedi.

"Neden işlerin çığrından çıkacağını düşünüyor ki?" dedim. Reika kollarını önünde birleştirip arkasına yaslandı ve gözlerini yumdu. Eftal "Anlamadım ki, bir şey bildiklerini sanıyorlardır belki." dedi.

...🧏🏿‍♀🧁

YA YAPTIĞIM MAKARNA SALATASI GÜZEL OLMADI KENDİMİ KAPIYA Mİ ATAYIM NE YAPAYIM BEN😣🖕🏿

-medya : hatırlamiyorum 💅🏿-

KronolWhere stories live. Discover now