3-Cennette kooperatif.-

671 106 158
                                    

|✩Ertesi Gün!|
|•Erika Takatou🎀|

Okul sıradan bir şekilde devam ediyordu. Shou ve takımındakiler düşünmem için turnularına kadar vakit vermişti. Yani iki hafta..

Yanımda oturan Eftal'e baktım. Sakince kitap okuyordu. "Naber?"

Kız kitabının arasına ayraç koydu ve gülümsedi. "İyidir, senden?"
"İyi.." dedim. "Sana bir şey sormam gerek ama yanlış anlama."

"Yanlış anlayacağımı düşünmüyorum." deyip arkasına yaslandı. Haklıydı. Daha okula geleli bir hafta olmamıştı. Vereceğim herhangi bir karar onu etkilemezdi.

"Eftal, Predators ile mi oynuyordun?"
Aslında bu sorunun cevabını biliyorum.
Eftal sorgular ve biraz da kor gözlerle bana dönüp "Bu da nereden çıktı?" diye sordu.

Bunu söylemesini beklemiyordum ama açık vermedim. "Sadece merak.."
Eftal nefes verdi. "Burada konuşmayalım."

"Kantine gidelim mi?" dedim.
Kız onu bu ortamdan kurtarmak istediğimi anlamış gibi gülümsedi ve başını salladı.

Elini tutup oturduğu yerden kaldırdım. Derhal kantine koştuk. Ben ikimize içecek bir şeyler aldığım sırada Eftal de masa bulmuştu. İkimize kahve aldım ve seçtiği masada yanına oturdum.

|•Eftal Shiba🎀|

Her sinirlendiğimde midem bulanır, şu anda da tam olarak bu yaşanıyor. O aptalların gerçekten Erika'ya her şeyi anlatması gerekiyor muydu?
Daha ben bile olayı bilmezken ve bana bir şey söylemeyip duvar örerken, dün gelen kızı bana karşı doldurmaya mı çalıştılar?

Bir olayda suçum olmadığı halde iftira yemek en nefret ettiğim şeydir. En nefret ettiğim şeylerin hepsini onlar yüzünden yaşamıştım. Biz bir zamanlar takımdık. Arkadaş ve hatta kardeştik.. Sadece Reika'yı savunduğum için bunların hepsi parçalandı.

Onlardan nefret etmek istemiyorum, fakat zorluyorlar. Ryuuji ve Kota Furuya her fırsatta laf sokup kavga açma derdinde, Jacin sakin takılmasına rağmen her şekilde bize olan öfkesi açıkta. Onları diğer kişilere olayı yaymamaları için uyarmasının altında bir sebep yattığına da eminim..

Onlardan ne zaman bu kadar tiksinir olmuştum, emin değilim..

Erika sakince karşımda oturuyordu. Reika hariç, samimi bulduğum tek kişi olabilir.
"Evet, Momoyama Predators ile birlikte oynuyorduk. Takımımız iyiydi ve sorunsuz ilerliyordu. Sonra Saionji sebebini bana anlatmadan, takımdan ayrıldı. O takımdan ayrılınca, Kota anlamsızca bana yüklendi. Shou ve ben hariç herkesin her şeyden haberi vardı sanırım.. Reika'yı neyden savunduğumu bilmiyordum. Onlar da savunmamı haksız çıkarmaya çalıştılar. Son olarak Ryuuji ; bizi korumak için bunları söylediklerini ve beğenmiyorsam gitmemi söyledi. Ben de taviz vermeden oradan ayrıldım ve ertesi gün hiç biriyle konuşmayıp takımdan ayrıldım."  dedim.

Erika gözlerini kısarak "Tamam da, sana yüklendikleri için ayrılman çok normal değil mi?" deyince hafifçe başımı salladım. Zaten olayda suçlu olsam anlatmaya yüzüm olmazdı.

"Sen benim eskiden orada oynadığımı nereden öğrendin?"

Sorumla nefes vermişti. Bana karşı dürüst olmalıydı..
"Shou, Predators'a girmem için geldiğim günden beri çabalıyor. Eh, takımlarının turnuvaya çıkamama sebebini de sizin takımdan ayrılmanız olduğunu söylüyorlar."

Cevap vermeyip gözlerimi iki elimle sardığım kahve bardağına çevirdim. Bana karşı doldurmaya yer aramışlar.

Önümdeki sandalye çekildi. Kafamı kaldırıp çocuğa baktım. Kesinlikle tanıdığım bir yüzdü. Zoraki gülümseyerek çocuğa baktım.
"Selam Kaure,"

"Selam Eftal, Bu kim?"
Kaure'nin sorusuyla samimice Erika'nın elini tuttum. "Takatou Erika. Sınıfa yeni geldi." dedim. Ardından tekrar Erika'ya baktım. "Tanıştırayım, takım arkadaşım Watanabe Kaure. Amarillo'da olan."

Erika gülümseyip çocuğa döndü. "Memnun oldum."

Kaure kendisinin de memnun olduğunu söyledikten sonra, bana dönmüştü. Direkt olarak Amarillo'da son günlerde olan birkaç olayı açıklamıştı. Yanımızda durduğu süre boyunca futbol hakkında konuştuk.

Watanabe, telefonu çalınca izin isteyip masadan kalktı ve kafeteryadan çıktı. "Hadi, biz de teneffüs bitmeden çıkalım."

|•Erika Takatou🎀|

Eftal sınıfa doğru ilerlerken koridorda birden durup bana döndü "Bağırış sesini duyuyor musun?"
Etrafa kulak kesildim. Gerçekten bağırış sesi vardı.

Aklıma gelen ilk olasılıkla Eftal'e bakıp "Saionji?" deyiverdim. Kız sinirle kasıldı ve kolumu yakalayıp çekiştirerek sınıfa koşmaya başladı.

Eftal yüzünden sınıfa sertçe dalmıştık. Ve ses tam olarak tahmin ettiğim kişiye aitti. Reika, Eftal'in tanıttığı Kota Furuya'nın karşısındaydı.

Kota Furuya'nın cümlesinin son yerini yakalayabilmiştik. Bağırarak 'Yalan ağzına yuva yapmış, Saionji' demişti.

Eftal öne atılıp "Ne yapmaya çalışıyorsunuz yine?! Kızı iki dakika rahat bırakamaz mısınız! Her şeyi takımınız bozulduğu için yapıyorsunuz değil mi?!" diye bağırarak, her cümlesinde sesini daha da yükselterek, cesurca Kota Furuya'nın üstüne yürüyordu. Aman tanrım! Üçüncü günden bunu beklemiyordum. Nereye düştüm ben böyle?

Kota Furuya kollarını önünde kavuşturarak "Hiç bir şeyden haberin yok. Hala bize bunu savunuyorsun." dedi imâlı ve küstah bir ifadeyle.

Eftal sinirle gülmüştü. "Kota Furuya, takımındakiler onları yarı yolda bıraktığı için oyun oynayamıyor ve bunun intikamını kendisine ses çıkarmayan bir kızdan alıyor."
Furuya'nın sinirlerine dokunduğu belliydi, çocuk Eftal'e üstten bakarak "Sevgili Kaure ve Akira'cığına çok güveniyorsun Eftal." dedi.

Eftal güldü ve "Kendime güveniyorum, senin gibi bir küstah bana ne yapabilir ki ağabeyim ve Kaure'nin sırtından geçineyim? Ayrıca, Kaure ile olan arkadaşlığı seni ne kadar ilgilendiriyor? Aşık mıydın Furuya?!" dedi.

Eftal'in son dediği, arkada duran Ouzou Furuya'yı güldürmüştü. Ryuuji de ise tepki yoktu. Kıza acır gibi ama öfkeli şekilde bakıyordu. İfadesini çıkaramamıştım.

Kota sinirle karışık güldü. "Tam bir aptalsın Shiba. Gerçekleri öğrendiğinde arkadaşını böyle savunacak mısın acaba?! Tabii.. Gerçekleri öğrenmen düşük olasılık. Sonuç olarak, yalan söyleyen ve kendine yapılan iyilikten kaçınan birinden gerçekleri öğrenmek zordur." dedi ve Eftal'in yanından hızlı bir hareketle çıktı.

Çocuk normal yürüyüp gidecekken bile markajdan kurtuluyormuş gibi çalımlı gidiyordu, tanrım..

Kota'nın İki kardeşi, Jacin, Aoto çocuğun peşinden gitmek için ayaklandılar.

Ouzou Furuya, Eftal'e ters bir şekilde bakıp, önünden geçtikten sonra bana baktı ve "Pişman olacaksınız." diyerek yanımdan geçti. Ne?

Az önce yaşananlar.. Benim kadar Eftal'i de sarsmış görünüyordu. Reika'nın hem onlara, hem de bize yalan söylediğini savunuyorlardı.

Reika'da ise ses yoktu. Eftal yerine geçip kafasını sıraya koydu. Peşinden gidip yerime oturdum ve arkama yaslandım.

Bir süre sonra, sınıfa Aoto ve Shou girdi. Shou hızlıca yanıma koşmaya başladı.
Yeşil gözleri, parıltısını kaybetmeden soracağı soruları bağırmak için hazır gibiydi.

Yanıma geldiğinde, ona elimle işaret edip sessizce "Şimdi olmaz, lütfen" dedim.

Shou anlayışla kafasını sallayınca rahatlamıştım. Yanımızdan çıkıp önümüzde oturan Aoto'yla konuşmaya başladı.

Savaşın sonrası, sınıf sakindi.

...🧁

Lan bölümü taslaktan cıkarırken bir an veriler sıfırlandı korkudan götüm üc bucuk attı amk.

'08/03/2023

KronolWhere stories live. Discover now