សំណាញ់ស្នេហ៍ព្រាននារី ᥫ᭡[ចប់]

Episode07:ត្រជាក់បេះដូង

<ចុះលោកប្រធានមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ណាស់? ទូរស័ព្ទមកគេស្មើរនឹង?> កំពុងតែខ្នាញ់នាយស្រាប់ ដូច្នេះហើយគ្មានសម្ដីទន់ភ្លន់ស្អីទេ។

"យ៉ា! ថើបហើយដូចជាមាត់បានជាងមុន!..នេះបើបានថើបរាល់ថ្ងៃទៀតប្រហែលជំនាញឌឺហើយមើលទៅ!~"

<បើលោកប្រធានហ៊ានម្ដងទៀត ខ្ញុំនឹងទះលោកប្រធានឲសន្លប់! កុំមកបានចិត្ត..ថើបមិនថើបអ្វី? ខ្ញុំគ្រាន់តែភ្លេចខ្លួនប៉ុណ្ណោះ> អ្នកខាងនោះកាន់តែនិយាយកាន់តែញញឹមចង់រហែកមាត់ហើយ តតែអ្នកខាងនេះសង្រឺតជើងធ្មេញផងអីផង សឹងតែមួល.កមកក្រោយទេ!

"ខ្លាចតែខ្ញុំមិនសន្លប់ ថេយ៍ជាអ្នកសន្លប់វិញគិតយ៉ាងមិច!?~" នាយហៅឈ្មោះថេយ៉ុងយ៉ាងពិរោះ ធម្មតាមនុស្សព្រានស្រាប់ ឆាប់ចុះសម្រុងណាស់។

<គ្មានថ្ងៃទេ!>
"សន្លប់ក្រោមទ្រូង!~" -,-!

<រោគចិត្ត..អត់អនាម័យណាស់!>
"ហឹសៗ!..និយាយលេង"

<លោកប្រធានមានការអីក៏ឆាប់និយាយមក ខ្ញុំបិទអីឡូវហើយងងុយដេកណាស់!> អត់ល្បីមិនចង់សន្ទនាជាមួយ!

"ក៏រឿងការងារ ព្រឹកស្អែក.." ជុងហ្គុកឈប់លេងសើច និយាយរឿងការងារប្រាប់ទៅកាន់រាងតូច។

<អរ៎!!~..យល់ហើយ!>
"អឹម! ងងុយហើយមែនទេ?"

<ហឺយ!~~..ងងុយស្ទើរតែស្លាប់ទៅហើយ!> រាងតូចសម្ដែងធ្វើជាស្ងាប ដើម្បីឲជុងហ្គុកនាយឆាប់បិទទូរស័ព្ទ។

"ចឹងសម្រាកទៅ រាត្រីសួស្តី!"
<នឹងហើយ អរុណសួស្ដី..ទឺត!--ឆឺស!> ជ្រេញនាយតែបន្តិចទូរស័ព្ទរបស់គេក៏ចុចបិទ មុននឹងដើរទៅបិទភ្លើងដើម្បីគេង។
|កាត់|
ព្រឹកថ្ងៃថ្មី ជុងហ្គុកនាយបានទៅយកថេយ៍នៅផ្ទះ តាមអាសយដ្ឋានដែលរាងតូចប្រាប់ ហើយក៏ធ្វើដំណើរទៅតំបន់&&..។ ប៉ុន្តែការធ្វើដំណើរទៅទីនោះត្រូវជិះឡានមួយតង់ហើយ បន្ទាប់មកក៏ជិះកាណូតម្ដង ព្រោះតំបន់លើទឹក!
<នេះមែនទេជាហេតុផលដែលលោកប្រធានត្រូវចុះមកផ្ទាល់?> ថេយ៍ដៃអោបឯកសារពីរបីច្បាប់ ដើរតាមពីក្រោយរាងក្រាស់។

<ត្រូវហើយ លោកអ៊ុំវ៉ូ គាត់ចិត្តរឹងណាស់ ដូច្នេះហើយត្រូវមកផ្ទាល់ ដើម្បីធ្វើការបណ្ដាក់ទន់ ព្រោះតំបន់នៅទីនោះអនាគតទៅជាកន្លែងភ្ញៀវទេសចរណ៍ហើយ!> ជុងហ្គុក។ មួយវិញទៀតនាយចង់ឈ្នះគូប្រជែងទេ!