Obsessed To Ex-convict ( BACHELOR IV) COMPLETED

Chapter 45

"How?"tanong ko at tumingin sa kanila.

"Ang dami kong gustong gawin para sa asawa ko pero how?" tanong ko.

"Iisa lang ang katawan mo, Lev. Kailangan mong magpahinga muna, " sabi ni Lauter pero umiling ako.

"Hindi mo mapagsabay-sabay ang gusto mong gawin Lev. You can't rush thing. Ang gawin mo lang ngayon ay mo magpahinga ka. Focus to your objective  bro.Anyways, your Island renovation is almost done!" inporma niya sa akin at ngumiti pa siya kaya tumango lang ako.

"Salamat brothers, " sabi ko sa knaila. Napakaswerte ko dahil binigay sila ni Lord para maging kaibigan ko. Hindi lang kaibigan kundi ginawa ko na silang kapatid ko.

Katulad noong walang-wala ako at kailangan ko ng malaking halaga dahil na freezed ang ari-arian ko pero si Adam ang tumulong sa akin. Ang renovation sa Isla na pangarap ng asawa ko si Lauter ang nag-aasikaso.Si Jason na alam kong may pinagdadaanan dahil sa pangalawang anak niya andito rin para damayan ako.Si Frank na kahit nilaglag ko andito rin siya at masamang nakatingin lang sa akin. Iknow he know, panigurado.

"I'm sorry, " unang sabi ko nung nagtama ang mga mata namin.

"Kailan pa?" He asked kaya napatingin silang lahat sa akin.

"Tinulongan ko lang siya, " sagot ko pero mas lalo lang sumama ang tingin sa akin. Ramdam ko ang galit niya sa akin.

"Help her?!" diin na tanong niya na parang hindi makapaniwala sa ginawa ko.

"What kind of help, Noah?"

"Help na pagka-isahan ako at itago ang lahat sa akin?"sunod-sunod na tanong niya.

"Aksidente ang pagkikita namin. Naki usap siya sa akin na wag ko siyang bangitin sa iyo," inporma mo sa kaniya.

"Pero alam mong matagal ko na siyang pinapahanap diba?" tanong niya sa akin kaya tumango ako.

"Alam mo ba kung anong masakit ngayon, Noah. Ang mga bata dahil iniisip nilang inabandona ko sila. Iniisip nila na hindi ko sila pinili. Iniisip nilang hindi ko sila mahal!" galit na sigaw niya sa akin. I bow my head dahil nakatingin silang lahat. Tingin na may kahulugan.

"T*ng*na!"mura niya at padabog na tumayo. I raised my two hand dahil aminado akong may mali ako.

"Palibhasa kasi ang taas ng pangarap mo kaya hindi ka nagkaroon ng anak!" galit na sigaw niya at turo pa ako. Napapikit ako dahil sampal sa mukha  ko ang sinabi niya sa kin. Subrang nasaktan ako.

"Frank ano ba iyan! " mabilis na sita sa kaniya ni Jaxon.

"Iyon naman talaga ang totoo diba. Ako lang naman ang wala. Siguro pinag-uusap niyo ako behind my back," sabi ko.

"Lev!" sabay-sabay nilang tawag sa pangalan ko. Maliban kay Frank na nakayuko na rin dahil siguro sa nabigla din siya sa sinabi niya.

"Oo," sang-ayon ko.

"Wala akong anak alam ko naman iyon, eh. Masaya na kayong ipamukha sa akin 'to? Bakit hindi niyo pa sabihin na dahil sa akin nawalan ako? Dahil mataas talaga ang pangarap ko! Dahil kasalanan ko, gano'n ba? Ano?!"sigaw kong tanong ko at isa-isa ko sila tinignan.

"Sabihin niyo. Tatanggapin ko!" hamon ko sa kanila.

"Ipamukha niyo sa akin dahil iyon naman talaga ang totoo. T*ng*na!" mura ko bago ako tumayo sa kinauupuan ko. Huminga ako ng malalim at tumalikod ako sa kanila. Nasaktan ako sa sinasabi ni Frank which is true naman.

"I know the pain. Too much pain, Frank. B-Buti ka nga hindi ka namatayan. You can touch your little's own at hindi nahahati ang objectives mo. A-Ako halos matitibag na at kunting-kunti na lang susuko na ako. T-The foundation that I build malapit ng bumagsak dahil hindi ko alam baka bukas o sa makalawang araw mag-isa na lang ako. I don't want my love lost. I do want my love wins in this battle of life," hirap kong sabi dahil umiiyak ako.