İyi okumalar.🩷
"Dile bî kuli xemme"
(Gönül yaralı ve kederli)
Dakikalar dakikaları kovalamış, Lawiy'in son sözünden sonra hiçbir şey konuşulmamıştı. Yol boyunca ne Welat ağanın ne de Lawiy'in ağzından tek bir kelime bile çıkmamıştı.
Araba sonunda konağın önünde durmuştu. Lawiy bu konağa girmek istiyor muydu genç kadın bilmiyordu.
Fakat merak ettiği bir şey vardı. Hızla kocasına döndü. "O kadın...konakta mı?"
Derin bir nefes verdi genç adam. "Verilen karar boşanma, ve Raperin Diyarbakır'lı bir Aşiret ağasının evine yerleştirilecek."
"Hangi aşiret ağası?"
"Agir Hezerşah!"
Kaşlarını çattı genç kadın. "Oğlu Jiyan Ağa vardı galiba. Berdel yolu ile Geşa ile evlenmişti, değil mi?"
"Evet..evet... Jiyan şuan Geşa ile birlikte Mardindeler. Bizim hükmümüz için geldi Jiyan."
"Geşa'da mı burada?"
"Evet, Lawiy. Bir kaç gün kalıp Raperin ile birlikte Diyarbakır'a dönecekler. Bu arada yarın onları bağ evinde ağırlayacağız, Şer ve karısı Helen'de gelecek."
Alayla gülümsedi genç kadın. "O kadın birde Geşa ile Jiyan ağanın başını yakmaz inşallah!"
Genç adam derin bir nefes verdi. "İhanetim büyük fakat, affedilmez değil mi?"
"Senin bana yaptığın zulmü bn affetsem Allah affetmez! Bir bebeğimiz olacak. Biz bu bebeğin gelmesini yıllardır bekliyorduk. Hayalim hiçte böyle değildi."
Genç adam elini tam karısının karnına doğru götürürken Lawiy hızla iki elini de karnına dolamıştı.
"Lawiy...Hiç değilse onunla bir bağ kurmama izin ver. Ben onun babasıyım."
Genç kadın titreyen ellerini yavaşça karnından çekmişti.
Umutsuz olan genç adamın gözleri parıldadı. Bir elini karısının karnına götürüp yavaşça okşamaya başladı. "Kız olursa Eva, erkek olursa, Mir koyacaktık..."
Gülümsedi genç kadın. "Sen kız olursa Kürdistan koymayı planlıyordun."
"Annemin güzelliğini alsın diye istemiştim aslında."
"Allah huyunu benzetmesin inşallah!"
Şuh bir kahkaha attı genç adam. Yıllardır karısı ile annesinin tatlı atışmalarımı özlemiyor değildi. Keşke o günlere geri dönebilsek diye iç geçirdi genç adam. "Eskiyi çok özlüyorum, eski beni, eski seni, mutlu bizi..."
Acıyla gülümsedi genç kadın eskiyi kendisi de çok özlüyordu. Fakat ortada bir kadın varken böyle bir durum pekte mümkün değildi. "Mazi ara ara kafamda canlanıyor, Welat. Eskiyi değil de eski seni özledim... Bu çabanın farkındayım ama, kabul et artık. Ne sen eski sen, ne ben eski ben ne de biz eski biziz."
Kalbimde ki burukluk yine hatırlanmış genç adamı ölüme bir kez daha götürmüştü. "Sensiz geçen günlerimin hepsi zehir, Lawiy. Ama bir yerlerde içimde seni, sevgini, aşkını hissediyorum. Bu bana güç veriyor."
Gözlerinde ki yaşlar kirpiklerini ıslatmaya başlamıştı bile. Genç kadın ne yapacağını bilmiyordu. "Welat, senin için babamı, annemi, ailemi karşıma almıştım ben. Yemin ederim ki bu yaptığını hak etmedim ben."
