İyi okumalar.
"Her birîn çîrolek dibeje."
(Her yara bir hikaye anlatır)
Bir kazanç büyük acılara sebebiyet veririmiydi? Bir bebek gelişiyle büyük acıları doğururmuydu? Doğumuyla büyük acılara doğuracaktı.
Genç adam şaşkınlıkla bakıyordu doktorun yüzüne. Bu doktor ne diyordu? Bu adamın duydukları doğru muydu?
Gözleri büyük bir şaşkınlıkla fal taşı gibi açılmıştı. "Bir dakika bir dakika..ne dedim sen..?"
Gayriihtiyari bir şekilde gülümsedi doktor Melih. "Sonunda baba oluyorsun diyorum Welat ağa!"
Genç kadın duyduklarına inanamadı. Sonunda hamileydi. Zamansız gelen bu bebek haberi bu kadını içten içe öyle mutlu etmişti ki.
Welat şaşkınlıkla karısına döndü. Hem ağlıyor hem tebessüm ediyordu. Ama günlerce bu kadının gözlerinin içinde ki sevinci görmemişti. Nihayet şimdi görüyordu.
Melih minik bir hırıltı çıkartarak kendisini belli edip "Ben sizi baş başa bırakayım." deyip muayenehaneden çıktı.
Genç adam yavaş adımlar ve Gülen gözleriyle karısının yanına vardı. Hastane yatağına oturup karısının yanaklarını avuçları içerisine aldı.
Bu adam sonunda baba olacaktı. "Lawiy...Bizim bir bebeğimiz mi olacak..." Lawiy hiç bir şey demeden kafasını evet anlamında büyük bir mutlulukla salladı. Aralarına minik bir beden daha katılacaktı.
İkiside şuanda dünyadan soyutlanmış gibilerdi. Şuan dünyada sadece ikisi vardı sanki. "Ben baba mı olacağım şimdi... Benim bir çocuğum mu olacak..?" diyerek güldü genç adam. Gözlerinden damla damla yaşlar akıyordu. Baba olacaktı, baba!
Bu adam baba olacağım mı demişti. Bunu demese belki Lawiy uyandığı o güzel rüyadan hiç uyanamayacaktı. Bu adam zaten baba olacaktı. Fakat bu bebek Lawiy'in değil kumaşının bebeğiydi.
Dünyadan soyutlanan kadın bu lanet hayata dakikasında geri dönüp iki eliyle kocasının yanaklarında olan elleri tutup kendinden ittirdi. Bu adamın kendisine dokunmasını bile tahammül edemiyordu.
Gülen gözleri yine acı ve kindar gözler almıştı. "Sen zaten bir baba olacaktın. Ama annesi ben değilim." dedi genç kadın. Tekrar açıdan kıvranmaya başlamıştı.
Genç adamın içinde ki bütün heves gitmişti. Bu adam gerçeklere tekrar dönmüştü. "Lawiy..." diye seslendi karısına. Bu ses tonunda safi pişmanlık vardı.
Genç kadın kafasını ne var der gibi salladı. "Senin zaten bir çocuğun olacaktı. Kuma karın hamile unuttun mu?" diyerek kafasını olumsuz yönde iki yana doğru salladı genç kadın. "Ne acı, benim aklımdan çıkmıyor bile!"
Bu adam şimdi bu kadına ne diyebilirdi ki. İkisinin de mutlulukları kursaklarında kalmıştı.
"Bu kadının canını çok yaktın sen Welat. Ben bu gece bu acılar çekerken sen aşağıda kuma karına sarılıyordun!"
İçi kan ağladı genç adamın bu kadın hepsini görmüş müydü. Hiç bir şey diyemedi genç adam. Gözleri her şeyi anlatıyordu.
Adamın bu lanet sessizliğine kızdı kadın. Bu adam bütün acıları kendisine yaşatıp susuyordu. Sadece susuyordu. Başka tek kelime etmiyordu. "Welat.." diyerek derin bir nefes verdi kadın.
"Hezar carî li ve jiyane xweştir e mirin!"
(Bin defa daha güzeldir ölüm bu hayattan!)
dedi genç kadın.
Bu adamın bu sözle ciğeri dağlanmıştı. Bu kadına çektirdiği acılardan utanıyordu. Gözlerini kapatırken bir damla göz yaşı döküldü gözünden.
