"What are you doing, miss tyra" Sita sakanya ng matandang professor at wala naman siyang nagawa at tinignan lang ako ng masama bago kumawala saaking pag-kakahawak. I smirk

"I warn them but they didn't listen" I whisper to her bago naunang maglakad.

It's was a sunny day today the blue sky above is so peaceful. Kasalukuyan akong nasa rooftop ng building namin dahil dito muna ako dumiresto pagkatapos ng nangyari dahil paniguro andoon sila sa clinic para mapagamot si Pierce, hindi naman masyadong seryoso ang mga sugat ko kaya di na ako pumunta doon.

I don't really remember why I become like this. I always ask to myself on what went wrong but despite of that I have fun doing it and I never regret it, I know my younger self is proud of me from finally being free to my passion and at the same time is sad for me because I'm still looking for the same answer as before.

I turned around when I feel someone presence nagulat pa ito ng nahuli kong nakatingin siya saakin, I didn't flinch at sinalubong ang mga matang napakalalim na nakatingin saakin

"Hi, sorry naabala ba kita?" Mabilis na tanong nito at halatang kinakabahan

"What If you did?" I said at sinalubong ang titig nito saakin pero mabilis itong nag iwas ng tingin

"Sorry lalabas nalang ako pero tanggapin mo muna to" Ani nito at mabilis inaabot saakin ang isang plastic bag at akmang lalabas na ng nagsalita ako

"How did you know I'm here?" I ask mabilis naman akong nakatanggap ng sagot

"Pinuntahan kita sa clinic pero wala ka doon kaya naiisipan ko baka andito ka kasi madalas ka andito" Sabi nito saakin na nagpatigil saakin

"Bat di ka pumunta sa clinic?" He continued


"It's not that serious" I just said habang nakatingin sa mga bandage sa braso ko na nilagay ko lang kaganina sa sarili ko

"Pero baka kasi may mangyari pang masama sayo. Alam kong malakas ka pero nag-alala ako sayo nung narinig ko na nakaaway mo daw sila Wayne" Sabi nito at mabilis nag-iwas ng tingin saakin

That eyes is always avoiding my gaze like I'm a sort of fire that he scared to touch.

Imbis na sagutin siya ay binuksan ko yung plastic bag na binigay niya saakin. It's full of snacks and drinks kaya naman tumingin ako dito

"Thanks, but why did you suddenly give me this?" I ask talking about the snacks and drinks in the plastic bag.

"Wala lang actually bibigay ko sana sayo yan nung pinuntahan kita sa clinic kaso wala ka pala doon, okay ka lang ba?"  Nakangiting tanong nito saakin mabilis naman akong tumango dito

"Yes" I simply said

"Hinahanap ka ng mga kaibigan mo doon" He said tumango nalang ako dito. I actually don't know how to face them right now. I have promise to them that I would not do any trouble in this school and  maybe they would get mad that I get involved Pierce in this mess.

"Okay lang ba kayo?" Tanong nito saakin ng pasimple ko lang siyang tinanguan

"Yes, I just can't face them right now" I said at di na muli pa nagtanong at tumango saakin. Bumalot ang katahimikan sa pagitan namin ng ilang minuto bago ito nagsalitang muli

"Nag-aalala sila sayo" Bigla sabi nitong sabi habang nakangiti saakin

"I know, okay na ba si Pierce?"  Nag aalalang tanong ko dito dahil mukhang nakausap niya din ang mga ito.

Bridge Of GoodbyeTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang