მინჯის pov.
ოთახში შემოვიდა ვიღაც და ის იყო... ნიკოლასი, ეს ნაბიჭვარი რა უნდა ნეტა?
ნიკოლასი:გახსოვარ ძვირფასო?
მე: რა გინდა?
ნიკოლასი:ყველაფრის გამო შური უნდა ვიძიო.
დანა აიღო ხელში და ჩემს ხელებზე გადაატარა, ძალიან მტკივნეული იყო.
მე: გთხოვ გაჩერდი.
ნიკოლასი:არა ძვირფასო.
მე: ბავშვს რამე მოუვა.
ნიკოლასი:მით უკეთესი.
ამის გაგონებაზე მე ყვირილი დავიწყე მან კი პირი ამიკრა. დანა ყველგან გადამატარა. სულ სისხლი მოდიოდა. ძვლივს გაჩერდა.
ნიკოლასი:აბა კარგად ძვირფასო.
ეს თქვა ხელები გამიხსნა და წავიდა. ისეთი ძალა გამოცლილი ვიყავი წამოდგომა ვერ შევძელი, ბოლოს მუცლისტკივილი ვიგრძენი და გავითიშე.
ინ-იოპის pov.
სახლში რომ დავბრუნდით, მინჯი აქ არ იყო. ნეტა სად არის. იმედია ისევ ჯიმინს არ წაუყვანია.
მე:ნეტა სად არის?
სუჰო:ჯიმინს ხომ არ წაუყვანია?
მე:არ ვიცი.
იონჯუნი:დაურეკე და კითხე.
მე:არა მაგას მე არ დავურეკავ.
სუბინი:ნუ ჭირვეულობ და დარეკე.
მე:კაი.
სატელეფონო საუბარი
ჯიმინი:ალო.
მე: ჯიმინ.
ჯიმინი:რომელი ხართ?
მე: ინ-იოპი ვარ.
ჯიმინი:რა გინდა?
მე:ჩემი და შენთან არის? თუ ისევ შენ წაიყვანე ჩემი ხელით მოგკლავ.
ჯიმინი:არა ის ჩემთან არ არის.
მე:რაა? დროულად ჩემთან მოდი
ჯიმინი: კარგი.
სატელეფონო საუბრის დასასრული.
სუჰო:რაო?
მე:ჩემთან არ არისო.
იონჯუნი:აბა სად გაქრა.
სუბინი: ვინმემ ხომ არ მოიტაცა?
მე:არ ვიცი, სად წავიდა რამე რა მ დაერმართოს ბავშვს ან მას?
იონჯუნი:ნუ ფიქრობ ცუდზე.
ჯიმინის pov.
ინ-იოპმა დამირეკა და მითხრა რომ მინჯი სახლში არ არის ნევი სად წავიდა. უცებ ჩავიცვი და წავედი.
იმედია ორივე კარგად იქნებიან.
10წუთის შემდეგ.
უკვე მივედი და ეხლა კარებზე ვაკაკუნებ, ძლივს გააღო სუჰომ.
ოთახში რომ შევედი ბიჭებიც იქ იყვნენ.
მე: ვერაფერი ვერ გაარკვიეთ?
ჰობი:ვერა .
შუგა:ტელეფონის ლოკაციით რომ ვნახოთ?
იონჯუნი:შეგიძლია ამის გაკეთება.
შუგა:კი იღონდ დრო მჭირდება.
მე ვეღარ გავძელი და გარეთ, აივანზე გავედი. მალევე უკან სუბინიც გამომყვა.
სუბინი:ჯიმინ რატომ ღელავ ასე ძაან მინჯიზე?
მე:ის მუცლით ჩემს შვილს ატარებს.
სუბინი:მარტო ეგ?
მე:მე ის ძალიან მიყვარს.
ვუთხარი ეს ყველაფერი და თავი ჩავხარე.
სუბინი:მაშინ მის გამო იბრძოლე მართალია ინ-იოპი შეგეწინააღმდეგება მაგრამ უნდა დაიყოლიო.
მე: კარგი.
15 წუთის შემდეგ.
შუგა:ვიპოვე.
ინ-იოპი:სადაა ?
შუგა: ერთ-ერთ მიტოვებულ საწყობში *****.
ჯონქუქი: წავედით.
მე უცებ გამოვარდი სახლიდან და იქეთკენ წავედი, ნეტა ვინ ჩაიდინა. ათ წუთში იქ ვიყავი, სხვებიც მოყვნენ უკან.
ინ-იოპი:ჯიმინ თუ იპოვი მითხარი.
მე: კარგი.
შევედი და ძებნა დავიწყე, ყველა ოთახი მოვიარე გარდა ერთისა ამ სართულზე და აი შევაღე იმ ოთახის კარი და რას ვხედავ, მინჯი ძირს წევს დასისხლში ცურავს. უცებ ხელში ავიყვანე და ბიჭებს ვუთხარი.ამის შემდეგ სავადმყოფოში წავიყვანე.
ეხლა მინჯისთან ექიმია და სინჯავს.
ჯინი:ნეტა ვინ გააკეთა?
სუჰო:ნიკოლასმა უეჭველი.
თაე:დავიჭერთ, მას მთავარია საჩივარი დავწეროთ.
აი გამოვიდა ექიმი, ყველა მასთან მივედით.
მე:ექიმო როგორ არიან?
ექიმი:ორივე კარგად არიან.
ამის გაგონება ჩემთვის ძალიან კარგი იყო.
ერთი თვის შემდეგ.
მინჯის pov.
იმ ინციდენტის შემდეგ ერთი თვე გავიდა, ეხლა მეც და ბავშვიც კარგად ვართ. ნიკოლასი დაიჭირეს. ასევე მე და ჯიმინი შევრიგდით. მართლია ამ ყველაფერს ჩემი ძმა, ინ-იოპი ეწინააღმდრგებოდა, მაგრამ ბოლოს მაინც შეეგუა.
ამ ეტაპზე მე ძალიან ბედნიერი ადამიანი ვარ მთელს სამყაროში.
სამი წლის შემდეგ.
მოგესალმებით, ხო მე ისევ მინჯი ვარ გავიდა სამი წელი, დაიბადა ჩემი პატარა ბიჭი მას ლუჰანი დავარქვით. ეხლა ის სამი წლისაა.
ინ-იოპი და მისა ეთერთად არიან,
ასევე სუჰოც და იუნაც.
მოკლედ რომ ვთქვათ ყველას ყავს თავის სატრფო.
აი ასეთი არის ჩვენი დასასრული💜
__________________________________________________________________________________________________________________
აი ამ ფიკის დასასრულიც, იმედია მოგეწონებათ, ვეღარ ვახერხებდი
წერას და ამიტომ დავასრულე ასე უცებ. იმედია კარგია ♥️💟✨
