ჩიმი(დასრულებული)

თავი 5

ჯიმინის pov.
რაც მინჯი თავისმა ძმამ წაიყვანა იმის მერე შოკში ვარ, ცოტახნის შემდეგ მოვიდნენ ბიჭები, მე ვტიროდი და მათ ეს ძალიან გაუკვირდათ. ყველაფერი ვუთხარი გარდა იმისა რომ კიბიდან დაგორდა მინჯი, მე ის მართლა მიყვარს მაგრამ ამის თქმას ვერ ვუბედავდი.
ჯონქუქი:ჯიმინ უბრალოდ არ მესმის საწყალ გოგოს ასე როგორ მოექეცი?
მე:არ ვიცი.
ჰობი:ეხლა სად არის?
მე:არ ვიცი.
შუგა:რაა?
მე:დილით როგორც კი ოთახიდან გამოვედი მის ძმას დაურეკა, ინ-იოპი რომ მოვიდა და მინჯი ასეთ მდგომარეობაში დაინახა ჩხუბი დამიწყო ბოლოს კი...
თაე:ჯიმინ რა მოხდა?
მე:ის ის კიბიდან დაგორდა.
ჯინი:რააა?
ნამჯუნი: როგორ მოხდა?
მე:ჩვენს გაშველებას ცდილობდა როგორმე ცა წაიქცა და დაგორდა.
თაე:იცი მაინც სად არის?
მე: ინ-იოპმა წაიყვანა და მითხრა რომ არ გავეკარო მინჯის.
ჯონქუქი:მისას ვეტყვი რომ გაიგოს მინჯის ამბავი.

სამი კვირის შემდეგ.

ინ-იოპის pov.
ჩემი და უკვე სამი კვირა კომაშია, ჯერაც ვერ გამოფხიზლებულა.
ჯიმინი არ მინახავს.
მისა, იუნა,სია და ბიჭები სულ დადიან მინჯის სანახავათ, ეხლა კი მარტო მე ვარ სავადმყოფოში რადგან ყველანი გავუშვი და აი ექიმი მოვიდა ჩემთან.
მე:ექიმო ხომ მშვიდობაა?
ექიმი:ჩემს კაბინეტში ვისაუბროთ.
*შევედით მის კაბინეტში და დავსხედით*
ექიმი:მინდოდა ეს გუშინ მეთქვა მაგრამ ვერ მოვახერხე და ამისთვის ბოდიშს გიხდით.
მე:რა ხდება?
ექიმი:მოკლედ როცა ქალბატონი მინჯი მოიყვანეთ არვითარი ნიშნები ჰქონდა, მაგრამ დროის გასვლის შემდეგ და ანალიზების პასუხებით დადასტურდა რომ თქვენი და ორსულადაა, მაგრამ...
მე:რა მაგრამ?
ექიმი:ის თუ ხუთ დღეში მაინც არ მოვა გონს ნაყოფი დაიღუპება.
მე: კარგით მადლობა რომ მითხარით.
პალატიდან გაოგნებული გამოვედი,
ჩემს დასთან მივედი და იქვე დავჯექი, ხელი მინჯის მუცელზე დავადე და მოვეფერე, ნუთუ მალე ბიძა გავხდები, მაგრამ მინჯიმ თუ არ გაიღვიძა... არა არა ის გაიღვიძებს.
ცოტახანში მოვიდნენ იონჯუნი, სუბინი,სუჰო და მისა.
მისა: როგორ არის?
მე:....
მე ვდუმდი.
სუჰო:ხმა ამოიღე ინ-იოპ.
სუბინი:გვაშინებ.
იონჯუნი:ძმაო რა სჭირს მინჯის?
ხომ კარგად არის?
მე:მდგომარეობა ისევ იგივეა მაგრამ დღეს ექიმმა მითხრა რომ თურმე ის ორსულად იყო როცა აქ მოვიყვანეთ და ეს ეხლა აღმაოაჩინეს, მაგრამ.....
მისა:რა მაგრამ?
მე:თუ ის ხუთ დღეში მაინც არ გაიღვიძებს შეიძლება ბავშვი დაკარგოს.
სუჰო:რააა?
ამ დროს ჩავიმუხლე და ტირილი დავიწყე, ბევრი ამბობს რომ ბიჭები არ ტირიან მაგრამ ეს ესე არ არის ბიჭებსაც გაგვაჩნია ემოციები.
ჩემთან იონჯუნი მოვიდა და მომეხვია.
იონჯუნი:მომისმინე ის კარგად იქნება და ბავშვიც.
*გავიდა რამდენიმე საათი და ყველაფერი ისევ ისეა*.