Bir Artı Bir

Bir rakam olsam, o rakam hiç şüphesiz 0 olurdu.

Ne önü vardı ne arkası. Kendi kendine yeter, kimi zaman zerre etkisi olmazken kimi zamansa yok ederdi yanına geldiği tüm sayıları. Basitti, karmaşıktı, yıkar ama yıkılmazdı.

Yalnızdı.

Tıpkı benim gibi.

Çöpsüz üzüm, meyvesiz ağaçtım ben. Kimseye minnet etmez, kimseden yardım almazdım. Takılırsam doğrulur, düşersem ayağa kalkardım. Hayatım boyunca da bu, böyle gider sanmıştım.

Yanılmışım.

Nereden bilebilirdim ki uzatmalarla kazanılan bir futbol maçı gibi son bulduğum yerde başlayacağımı? Ve kendimi 0 sanarken aslında 1 olduğumun farkına varıp yanıma eklenen bir artı birle 3'e tamamlanacağımı...