You and Me: Kocham cię(Tom II)

Poczęstunek

Szliśmy w ciszy do stołu z jedzeniem, widać było że Holmes jest jakiś dziwny miał grymas na twarzy i to porządny. Na poczęstunek zaprosiliśmy tylko najbliższych w tym rodzinę Enoli, Sarę z jej rodzicami oraz Johna i pannę Hudson.

-Przepyszne ciasto-powiedział John

-Dziękuję panu bardzo to maja specjalność-powiedziała ciocia Agnes

-Proszę żeby mówić mi po imieniu John Watson

-Agnes Golding

-Siostro wszystko w porządku?-spytał brat

-Tak...oczywiście

-Wiesz jak chcesz spać to pokoje są na górze dziecko-zadrwił Noah

-Spierdalaj-powiedziałam

-Olivia!-krzyknął ojciec-Nie wolno ci tak mówić przeproś kuzyna

-Nie ma mowy wolę zgnić w piekle niż go przepraszać

-Zapomnijmy o tej rozmowie-powiedziała Camila

-Zgadzam się-odparła Bessie

Na całe szczęście kilka godzin rozmawialiśmy o wspomnieniach związanych z moją mamą, ja akurat rzadko się udzielałam głównie rozmowę toczyli tata wraz z wujkiem Lucasem i, z Mateuszem. Enola posyłała mi współczujące uśmiechy które odwzajemniałam chciałam już wracać do Londynu by mieć chwilę spokoju mimo że tam też będę musiała zmierzyć się z niebezpieczeństwem. Zaczął się temat nie wygodny dla mnie zaczęty przez wujka a dokładnie chodzi o moich byłych partnerów Nicka i Ambrosa którzy byli też sąsiadami ale z nie wiadomych przyczyn nie zjawili się na pogrzebie trochę mi to ulżyło ale jednak wolałam żeby mnie pocieszyli.

-Pamiętasz Carson jak Olivia pokazała nam swego pierwszego chłopaka?-spytał wujek Lucas

-Oczywiście że tak, Aurora polubiła go od razu nie to co ja

-Miałaś chłopaka?-spytał brązowowłosy detektyw

-Wiesz no...wiesz...-zaczęłam

-Jak się nazywał?-spytała Alison

-Ambrose Spellman-odpowiedział jej Mateusz

-Jak wyglądał?-spytała Ann

-Wysoki, czarno skóry, chudy z lekkimi mięśniami, pogodny i uśmiechnięty-odparł mój ojciec

-Trafić gorzej chyba nie mogłaś kuzynko-powiedział Noah

-Co chcesz przez to powiedzieć Noah-zaczął Charlie

-To że jest ciemny i do nas by nie pasował

-Synu! zachowuj się Olivia była młoda a jak widać ten chłopak ją urzekł, a kolor skóry nic nie znaczy w miłości-powiedziała z powagą Agnes

-Matko ale...

-Dość już dziś namieszałeś marsz do pokoju i siedzisz tam do puki nie wejdę tam z tobą porozmawiać-Powiedział wujek i Noah poszedł do pokoju, coś powiedział pod nosem ale nie usłyszałam 

-Przepraszamy za niego nie tak go wychowaliśmy

-Nic się nie stało-powiedziała pani Hudson

-Mam nadzieję że cię nie zranił doktorze?-spytałam

-Nie bywało gorzej-odparł John i posłał mi uśmiech który odwzajemniłam

-Porozmawiam z nim-powiedział wujek

-Ja to zrobię nie denerwuj się wujku... jeżeli chcecie możemy wrócić do rozmowy -zaproponowałam

-Bardzo chętnie-powiedziała ciocia Charlotta

-Z tego co mi wiadomo miałaś 2 chłopców tak?-spytała babcia

-Owszem drugi to był Nick Scratch-odpowiedziałam zgodnie z prawdą

-Tego to już pamiętam-powiedziała Ali

-A on jaki był?-spytała Bessie

-Przystojny, wyskoki brunet z niebieskimi oczami, miły i uprzejmy, i przede wszystkim dżentelmen-powiedziałam

-Polubił bym go-powiedział Charlie

-Nie tylko ty-odparł Liam

-Czemu z nimi zerwałaś?-spytała Hailie

-Z Ambrose'm zarwałam bo wyjechał na zachód, a Nick to nie wiem sam ze mną zerwał

-Nie powinien-powiedział ojciec

-I dla tego chcesz francuza?-spytała Ann

-Jest wiele powodów siostro

Rozmawialiśmy jeszcze tak dobre kilka godzin Champanowie musieli tego samego dnia wyjechać do Niemiec więc żegnałam się z Sarą długo, później pani Holmes wraz z Mycroftem i, z Johnem oraz panną Hudson poszli, a En z Sherlockiem i Hailie wychodzili jako ostatni.

-O której jutro wyjeżdżamy?-spytałam niebieskookiego kiedy ich odprowadzałam

-11:30 przyjdę po ciebie

-Nie musisz...

-Wiem o tym ale chcę-szepnął mi do ucha co znów przeszły mnie ciarki

-Do jutra-powiedziałam

-Do jutra-odpowiedział

(Abrose Spellman)

(Nick Scratch)