I Dream of You ✘ TaeJin

28↬ Another Universe

"Sen burda bekle Taehyung, biz içeri gireceğiz"

Jungkook'u onaylayıp dışarda kaldım. Umarım ikisi de iyiydi. Bir süre stresle ayağımı sallayarak bekledim. Tam telefonum çaldı ki ekip dışarı çıktı. Telefonumu ceketimden çıkarırken Jay'in kollarında Yoongi ile çıktığını görmemle durdum. Ambulansa doğru ilerlediler. O...ağlıyor muydu? İnanmıyorum.

Yavaşça yaklaştım, telefonum hâlâ inatla çalarken ben iyi olup olmadıklarını kontrol etmeye çalışıyordum. Jay beni görmemişti bile kollarındaki Yoongi ile birlikte ambulansa bindi. Şaşkınlıkla saatlerdir çalan telefonumu açtım "Jin..."

Bir sürü soru sordu, onu cevaplarımla rahatlattıktan sonra kapattım. Arabaya geçerken Jay'i düşündüm. Onu ilk defa öyle ağlarken görmek...bilmiyorum garip hissettirdi, hem de Yoongi için...

Ne zamandır yaa, nasıl fark etmemiştim ben?

...

Hastaneye geldiğimde Yoongi çoktan ameliyata alınmıştı. Jay bekleme koltuğunda elleriyle yüzünü kapatmış duruyordu. Ona doğru yaklaştım. Ne söyleyeceğimi bilemedim bu yüzden sadece yanına oturmakla yetindim. Başını kaldırıp da bakmadı yüzüme. Sessizce içini çekişi cidden beni çok etkilemişti. Ne var ki alt tarafı ağlıyor? denilecek bir mevzu değildi bu. Kendisi diyordu ben asla ağlamam diye, ağlamazdı da...ama bugün ağlamıştı.

Benim için bile bir kere göz yaşı dökmezken Yoongi için...ah bilmiyorum. Ona karşı hissettiği şey her neyse, bana olan sevgisini geçmiş durumdaydı sanırım. Jay'in birini bu denli seveceğini tahmin bile etmezdim. Tüm her şey eski hâline dönsün soracaktım, ne ara bu kadar samimi oldular da birbiri için göz yaşı döküyorlar diye

"Taehyung"

Jin'in sesini duyunca kalkıp döndüm. Ağlayarak yaklaştı "İyi mi, nerede şimdi?"

Elimi ensesine çıkarıp başını koydum göğsüme. Wheein ve Namjoon da geldi hemen "Merak etmeyin az önce ameliyata alındı" dedim onları rahatlatmaya çalışarak.

Wheein atıldı "Ben de gireceğim ameliyata" Namjoon tutuverdi kollarından "Wheein ne konuşmuştuk ama?"

Her zamanki Wheein'di işte. Onlar konuşurken ağlayan Jin'ime sıkıca sarıldım "Ağlama artık, iyi olacak o"

Bir süre göğsümde ağladıktan sonra geriye çekildi. Ellerimle göz yaşlarını silip koltuğa oturmasını sağladım. Neyse ki sakinleşti. Başını omzuma yaslayıp beklemeye başladı. Namjoon da Wheein'i sakinleştirip oturtturdu karşı koltuğa. Biraz sonra tüm gözler Jay'e dönmüştü. Onların da tuhafına gitmişti anlaşılan. Sadece sustuk, sormadık nasıl buldun, ne oldu diye? Neyse ki bu cevapsız sorularımızı Jungkook yanıtladı. Gelip her şeyi anlattı, sonra oturup bizimle birlikte beklemeye başladı.

Jimin'in de gelip Jungkook'un dibinden ayrılmadığını fark ettiğimde içimden ne ara lan, noluyor burda? demem gecikmedi.

Bir süre sonra kapı açıldı ve doktor çıktı. Hepimiz merakla ne söyleyeceğini beklerken konuştu "Kurşun ikinci ve üçüncü kaburga arasına isabet etmiş. Neyse ki hemen müdahale yapıp çıkardık, hayâti tehlikesi yok. Birazdan odaya alırız" dediğinde hepimiz rahatlamıştık "Geçmiş olsun" doktor ayrıldı. Jay'e baktım göz ucuyla, kapalı gözleriyle başını geriye yaslamıştı, çok yorgun gözüküyordu. Tam ağzımı açtım ki hızla kalkıp gitti. Şaşkınlıkla gidişini izledim. Neyse en iyisi şimdilik yalnız kalmasıydı.

...

"Al bakalım"

Başını kaldırıp badem gözleriyle baktı elimdeki tepsiye. Onun için yiyecek bir şeyler almıştım "Midem bulanıyor" dedi yüzünü buruşturarak. Yanına oturup kolumu beline sardım "Doğru düzgün yemek bile yemedin, ye bunları"