You and I 💖💖💖 // Matthy && Bankzitters

48.

pov Veerle
Het is inmiddels eerste kerstdag. Vandaag gaan we naar m'n ouders lekker kerst dineren. Raoul en Lieke gaan mee en Matthy ook. Matthy kent m'n ouders al dus dat is ook top hihi. Matthy en ik hebben nog steeds niks officieel op social media over ons gezet. Iedereen heeft het eigenlijk al wel door maar we hebben besloten om het toch maar even echt duidelijk te maken met een insta post. Gisteren hebben we foto's gemaakt, leuke kerst foto's. Ze zijn heel schattig hoor. Eentje is gewoon typisch, normaal en bij die andere geven we elkaar een kus. "Zal ik t plaatsen op insta?" vraag ik zenuwachtig terwijl Matthy en ik nog in bed liggen. "Ga je gang" zegt Matthy.
Ik vind het wel spannend eigenlijk. Ik doe er nog een mooie filter op en open dan insta.

'fijne kerst ❤️' wordt de caption. Lekker simpel, maar boeie. Ik tag Matthy en zucht. "Oké ik ga het nu doen" zeg ik. Matthy draait zich om. "Ben je zenuwachtig?" vraagt hij verbaasd. "Mwah, beetje" zeg ik. "Ach joh, bijna iedereen weet t toch al" zegt Matthy. "Ja maar nog steeds, straks willen al die fangirls me dood hebben" zeg ik grappend. "Nee joh" zegt Matthy en hij pakt m'n telefoon. "Zo, geplaatst" zegt hij. "Nou dankje" zeg ik lachend. Ik leg m'n telefoon weg en sta op. Ik wordt teruggetrokken aan m'n arm. "Waar ga jij zo snel heen?" vraagt Matthy. Ik laat me lachend achterover vallen. "Hoo, rustig aan met je been" zegt Matthy. "Ach joh" antwoord ik. Ik ga tegen Matthy aan liggen. Ik merk dat mijn ogen zwaar worden, geen idee waarom want ik heb net gewoon heerlijk geslapen.

pov Matthy:
Veerle ligt in mijn armen. Zo zal ik de rest van mijn leven wel willen liggen. Oké nee dat klinkt raar, maar ik wil gewoon de rest van mijn leven met haar spenderen. Ik kijk naar beneden en zie dat ze weer slaapt. Schattig. Ik ben blij dat ze die foto heeft geplaatst net. Ik hou niet zo van openbare relaties maar het is zo gewoon het beste. Iedereen had al door wat er speelde en ik was er helemaal klaar mee dat overal waar ik was of overal op social media 'Matthy en Veerle' het onderwerp was waarover gesproken werd. Zo is het in 1 klap duidelijk en hoef ik er niks meer over te zeggen. Nou ja waarschijnlijk gaan we nou alleen maar meer vragen krijgen. Ach joh probleem voor later.

Veerle slaapt nog steeds maar toch wil ik graag nog wat dingen gedaan hebben. Ik sta rustig op en ga aan m'n bureau zitten. Ik ga editten, ik wil eigenlijk m'n video online zetten vandaag. Na een half uurtje voel ik een arm op m'n schouder. "Hey" zegt Veerle. "Goedemorgen, alweer" zeg ik. Veerle moet lachen. "Ja sorry ik jou armen val ik altijd in slaap" antwoord ze lachend. Ik schud lachend m'n hoofd. "Maar ik ga ff wat eten" zegt Veerle. "Is goed, ik maak dit even af" antwoord ik. "Oké, succes schatje" zegt Veerle. "Dankje" antwoord ik. Na een zacht knijpje in mijn schouder loopt Veerle weg, ik kijk haar na en kan alleen maar denken aan hoeveel geluk ik wel niet heb met zo'n meisje.

pov Veerle
Ik loop met m'n krukken richting de woonkamer. Niemand te zien. Godverdomme ik had gehoopt dat Koen hier was, maar die zit dan vast op z'n kamer. Hoe de fuck kom ik boven. Ik sta voor de trap te bedenken hoe ik dit ga doen. Na lang te struggelen heb ik een manier gevonden en ben ik boven, het duurde even maar het is gelukt. Ik loop naar Koens kamer en klop op de deur. "Ja?" hoor ik. Ik doe de deur open en loop naar binnen. "Hey, wow hoe ben jij alleen boven gekomen?" vraagt Koen. "Geen idee maar het is op een of andere manier gelukt" antwoord ik lachend. Ik ga naast Koen op bed zitten, hij lag namelijk nog in bed. "Ik zag je insta post, vet schattig." zegt Koen. "Dankje, ja daarover ik vind het zo eng. Ik ben zo bang dat mensen negatief reageren" zeg ik en ik kijk snel de andere kant op.

"Hè nee joh, voor wat ik gezien heb reageerde iedereen vet leuk" zegt Koen. "Ik durf niet eens te kijken" zeg ik lachend. Koen moet ook lachen. Hij legt zijn hand op mijn been. "Maar hè, niet zo druk om maken. Zo lang jullie twee gelukkig zijn is het goed toch? Wat boeit het wat andere mensen er dan van zeggen" zegt Koen. "Ja je hebt gelijk, ik stel me misschien ook gewoon een beetje aan" zeg ik. "Nee hoor, gisteravond zat Mat hier met precies hetzelfde probleem" zegt Koen. Wacht wat. Ik kijk Koen verbaasd aan. "Niet dat hij het niet wou hoor, die foto plaatsen, hij dacht er gewoon precies hetzelfde over als jij nu" zegt Koen. "Tegen mij deed hij er heel nou ja koel en rustig over" zeg ik. "Ja duh, hij wist ook dat jij er moeite mee had en als hij dat dan ook nog eens liet merken plaatste je die foto nooit" zegt Koen. Ik moet lachen. "Ja je hebt gelijk, het is prima zo" antwoord ik. Koen knikt.

"Nou ik ga even wat eten" zeg ik na even. "Okee, zal ik je even helpen met naar beneden lopen?" stelt Koen voor. "Ja als je wil" zeg ik. "Natuurlijk mevrouw" zegt Koen. Ik moet lachen en we lopen naar beneden. Met een klein beetje hulp van Koen lukt het makkelijk om de trap af te komen. We lopen de woonkamer in en ineens zie ik allemaal lekkere broodjes en andere dingen op tafel staan. "Wat is dit nou opeens" zegt Koen. We kijken elkaar verbaasd aan. Ik loop naar de keuken en zie Robbie en Raoul staan. "Hebben jullie dit allemaal gehaald?" vraag ik. Ze knikken beide. "Nahw wat lief" zeg ik en ik geef ze beide een korte knuffel. "Ja aangezien we de hele kerst allemaal ergens anders heen gaan" zegt Raoul. "Dachten wij dat we nu even lekker met z'n allen konden brunchen" vult Robbie hem aan.

"Gezellig, ik haal Mat wel even" zegt Koen. De oven piept. "Ik doe het wel" zeg ik. Ik voel me een beetje schuldig dat zij dit allemaal geregeld hebben dus ik wil nog even helpen. Ik haal een stokbrood uit de oven en begin hem te snijden. Ik schrik me dood als ik opeens iemand in m'n zij voel porren. Ik kijk achterom en natuurlijk, het was Matthy. Had het kunnen weten, dit doet hij altijd. "Jezus schrik me weer dood" zeg ik. Matthy moet lachen. "Sorry" fluistert hij in m'n oor. Hij geeft me een knuffel van achter en gaat dan aan de tafel zitten. Ik doe het stokbrood in een kom en zet het op tafel. "Moet er nog meer komen?" vraag ik aan Robbie. "Nee volgens mij hebben we alles" zegt Robbie en hij kijkt Raoul aan. Raoul knikt. "Aan tafel dan maar" zeg ik. Koen zit weer eens in z'n melige bui dus we lachen ons de hele tijd dood tijdens het eten. Ik geniet hiervan, ik vind het zo gezellig met de jongens.

Ben ik weer hoi, 30K reads alweer wow wow wow. Vergeet niet te stemmen! <33