You and I 💖💖💖 // Matthy && Bankzitters

44.

pov Veerle:
Ik word wakker van de wekker, 8:15. Veelste vroeg voor mij, maar voor skiën heb ik het wel over hoor. "Goedemorgen" zegt Matthy met een slaperige stem. "Goedemorgen" zeg ik. Ik ben nog moe maar stap gelijk maar uit bed en loop door naar de badkamer. Ik doe wel wat make-up op en mijn haar doe ik in 2 vlechtjes. Dat is handig voor onder m'n helm. Daarna loop ik de badkamer weer uit. Matthy ligt nog steeds in bed. "Kom op Mat opstaan" zeg ik. "Neehee" antwoord hij. "Jaaweeelll" zeg ik en ga naast het bed staan. Ik sla m'n armen over elkaar en kijk hem streng aan. "Nou kom" zeg ik en ik steek m'n hand uit om Matthy omhoog te helpen. Hij pakt m'n hand vast maar trekt me naar beneden waardoor ik op hem val. Ik giechel. Matthy slaat zijn arm om mij heen en we blijven heel even zo liggen. Ik ga recht op, boven op Matthy zitten. "Ga je dan nu wel eindelijk opstaan?" vraag ik. "Misschien" antwoord Matthy.

Ik wil van zijn schoot af maar Matthy trekt me terug naar beneden en duwt mij dichterbij hem en we beginnen te zoenen. Matthy's handen glijden over m'n middel en het geeft me een geweldig gevoel. Ik ga met m'n handen door Matthy zijn haar. Ik trek rustig terug en kijk Matthy lachend aan. "Nou kom op, anders zijn we echt te laat" zeg ik. Matthy knikt. Ik kleed me om en loop onze kamer uit. Niemand te vinden in de woonkamer. Ik zucht. "Haalloooo we zouden 8:45 aan het ontbijt zitten" schreeuw ik in de gang. Geen reactie. Ik klop hard op alle kamer deuren en loop daarna weer naar de keuken. Ze zouden er vast zo wel zijn. Ik dek alvast de tafel voor het ontbijt en gelukkig om 9:00 zitten we allemaal aan de tafel. Na het ontbijt pakken we nog de laatste spullen. Raoul heeft een rugzak op z'n rug, voor de camera's en nog wat meer spullen en ik heb een gopro op m'n helm.

Ineens bedenk ik me dat Raoul maar niet moet vallen dan zijn alle camera's kapot maar zal vast wel goed komen. We lopen met onze spullen naar buiten, richting de piste. Ik maak een filmpje van de jongens terwijl we aan het lopen zijn en zet het in m'n insta story. Eenmaal aangekomen bij de piste doen we allemaal onze ski's aan en filmen we een stukje voor de vlog. "Het lijkt mij het handigst als we eerst deze piste hierboven even gaan doen" zeg ik en ik wijs naar een korte, niet te stijle piste. De jongens draaien zich om, kijken elkaar aan en moeten heel hard lachen. Ik kijk ze verbaasd aan. Milo wijst naar het ski-klasje die van de piste af gaat. Heel schattig eigenlijk. Nu pas komt het binnen. "Nee nee jullie gaan als eerste deze doen, anders komt het echt niet goed" zeg ik. "Nou zo moeilijk is het toch niet?" zegt Robbie. Godsamme ze zijn allemaal zo eigenwijs.

Waarschijnlijk bakken ze er helemaal niks van en om gelijk dan een moeilijke piste te gaan doen is echt niet handig. "Je moet skiën niet onderschatten hoor" zegt Raoul. Hè hè eindelijk iemand die het met eens is. "Ach wij kunnen echt wel deze gelijk doen" zegt Koen en hij wijst naar de piste aan de andere kant. Het is een blauwe piste en die is echt wel te doen, niet zo moeilijk, maar toch. "Jullie waren al zo eigenwijs dat jullie geen les wouden, ook al hebben jullie nog nooit, of maar een paar keer geskied en dan ook nog dit. Kom nou we gaan eerst die kleine hiernaast doen, dat skiklasje is zo weg" zeg ik lichtelijk geïrriteerd. "Kom jongens, we kunnen dit" zegt Matthy en hij begint richting de lift van de kleine piste te schuiven op z'n ski's. Ik waggel snel naar hem toe. "Dankje" fluister ik. "Geen probleem, ik weet hoe irritant het is als ze zo eigenwijs zijn" zegt Matthy. Ik moet lachen.

"Wacht es" zegt Matthy. Ik stop. Ik voel m'n helm bewegen. "Zo, gopro staat ook aan" zegt Matthy. "Oh ja is ook zo, dankje" zeg ik. "Nou schiet eens op sukkels" schreeuw ik. Ik kijk achterom en zie Koen, Milo en Robbie struggelen vooruit te komen. Ik moet lachen. Na even is het iedereen gelukt om bij de lift aan te komen. Omdat het zo'n kleine piste is, is er geen stoeltjeslift of gondel ofzo. Het is gewoon een simpele lopende band. Dat moet vast lukken. We staan in de rij en Raoul komt naast me staan. "Misschien handig als 1 van ons als eerst gaat en een van ons als laatst" zegt Raoul. "Ja dat is wel handig" zeg ik. Raoul en ik hebben vroeger dus vaak geskied met papa en mama, dus ook Raoul weet wel hoe alles werkt. Alleen is het voor hem misschien al wel 6 of 7 jaar geleden dat hij voor het laatst geskied heeft.

Dan is het denk ik handig als ik als laatst ga, voor het geval iemand valt. "Ga jij maar als eerst, ga ik als laatste" zeg ik tegen Raoul. Raoul knikt en als we vooraan in de rij staan, glijdt hij als eerst de lopende band op. Gaat gewoon soepel. Tot mijn verbazing glijdt de rest ook soepel de lopende band op en blijft iedereen staan. Het enige nadeel aan deze lift is dat het zo lang duurt en je via deze piste zo snel weer beneden bent maar dat maakt niet uit. Raoul maakt nog even snel een selfie van ons op de lopende band en dan zijn we boven. Oh shit nu moeten we nog soepel hieraf glijden. "Goed kijken wat ik doe oké?" schreeuwt Raoul en hij glijd enigszins soepel van de lopende band af, glijdt een beetje naar links en gaat dan gelijk in de pizza punt om te remmen. "Ja inderdaad, pizzapunt is remmen he, zoals ik heb uitgelegd" schreeuw ik.

Ik heb gisteravond nog even uitgelegd hoe je moest remmen en alles, gewoon voor de zekerheid. Als eerste gaat Robbie en het lukt hem om er normaal van af te gaan. Daarna gaat Matthy. Hij gaat bijna onderuit maar het lukt. Daarna gaat Milo en ik zie gelijk al dat dit mis gaat. Hij heeft z'n ski's nog te ver uit elkaar en ze glijden op een of andere manier over elkaar heen en boem daar ligt ie. De lift gaat door want het mannetje beneden bij dat bedieningshokje ding heeft niks door. Nu is Koen aan de beurt maar hij kan er niet langs door Milo. Snel probeer ik vooruit te lopen, waggelen, hoe je het ook noemt om Koen te helpen. Ik sta achter hem en wanneer we bijna bij het einde zijn stopt de lopende band met rollen. Koen raakt uit balans maar gelukkig sta ik achter hem om hem tegen te houden.

"Jezus, dankje" zegt hij. Opeens horen we Milo heel hard en lachen. "Alles staat toch wel goed op beeld hoop ik Veer" zegt Robbie lachend. "Dat mag ik hopen" schreeuw ik. Milo probeert op te staan maar het lukt niet. Ik zucht. De band staat toch stil dus ik druk m'n ski's uit, til ze op en loop van de band af. Ik gooi m'n ski's aan de kant en probeer Milo omhoog te hijsen. Ik dacht dat z'n ski's al wel automatisch uitgegaan waren door de val maar op een of andere manier zitten ze nog vast. "Wat een grote lompe dingen ook" zegt Milo. Ik schud mijn hoofd en druk Milo's zijn ski's uit en til ze op. "Jezus hoe groot zijn deze dingen wel niet, ze zijn groter dan ik" zeg ik. "Das ook nie zo moeilijk" zegt Matthy en hij kijkt mij plagerig aan. Ik steek m'n tong naar hem uit. Ook Milo zijn ski's gooi ik aan de kant. "Zo nu kan je wat makkelijker opstaan" zeg ik.

Ik steek mijn hand uit en Milo pakt me vast en krabbelt langzaam weer overeind. Ik gooi het kleine beetje sneeuw wat op zijn jas zat eraf en we stappen aan de kant. Ik steek mijn duim op naar beneden als teken dat het goed gegaan is en de lift weer verder kan. "Koen let op de lift gaat weer aan zo, niet schrikken" schreeuw ik. Voor de zekerheid laat ik m'n ski's toch maar uit en ga ik naast de uitgang van de lift staan. Koen raakt uit balans, maar ik kan hem net zo als net tegen houden en met dus een klein beetje hulp van mij glijdt Koen normaal de lift uit. "Al dit gezeik en we hebben nog niet eens een piste gehad" zegt Milo lachend. "Moest je maar gewoon op je ski's blijven staan stumpert" zeg ik. Milo geeft mee zachte stomp. Ik geef hem een duw terug en gelijk valt hij weer om. Iedereen gaat stuk en we helpen hem opnieuw overeind. Ik trek m'n ski's weer aan en dan zijn we klaar om de eerste piste af te gaan.

Daar ben ik weer. Ik hoop dat dit een beetje duidelijk is en dat jullie het snappen. Want als je nog nooit geskied hebt is het misschien een beetje onduidelijk maar boeie. Tot de volgende keer hehe xoxo