Apple's in Boys Section-Part I

🍎 CHAPTER 19🍎

"La-Lane?" Wika ko sa namamaos na boses.

I felt very nervous when they looked at each other as if they didn't want to tell me where Lane was.

"La-Lane?" Inulit ko Ang tanong dahil Hindi sila makasagot sakin.

Did something happen to Lane? Why they don't want to tell me? Fuck! I'm worried!

"Son! Goddd... Your awake!" Nag aalalang Mukha ni mommy Ang lumapit sa pwesto ko at agad akong niyakap Ng mahigpit. "May masakit ba sayo anak? Nagugutom ka ba? Kumikirot pa ba Ang mga pasa mo?" Umiling lang Ako sa sinabi ni mommy habang hawak hawak Niya Ang Mukha ko.

"M-Mom! La-Lane?" I sighed loudly when I saw mom smile widely.

"She's okay! I sent her home last night to rest, Don't worry she's fine"

Napanatag ang loob ko sa sinabi nito habang sinasamaan ng tingin ang lahat na umiwas lang.

"Yiehhh! Si Lane talaga Ang unang hinahanap kahit Tayo naman Ang nandito!"

"Syempre! Mahal Niya yon ehh"

"Kahit Ako ganoon Rin Ang gagawin kapag Wala sa tabi mo Ang babaeng mahal mo"

"Son! Masakit pa ba Ang sugat mo sa kamay?"

"Not really but I feel Pain! Wait! I thought I'm already dead"

Napasinghap sila sa sinabi ko especially mom na Hindi makapaniwalang sinabi ko iyon.

"Son! Don't speak like that! Your not dead!" Dahan Dahan Kong hinawakan Ang Mukha ni mommy pero Siya na mismo Ang nag abot nito sa Mukha Niya.

"I'm sorry mom, but I saw him shoot me in the chest right in my heart! What happened? did you make me have an operation mom? Bakit wala akong maramdamang sakit sa dibdib?"

"You were not hit by a gun" Napatingin Ako Kay Hansley Ng sabihin Niya iyon sakin na may seryosong Mukha.

"What? Ho-how? I mean pa-pano? I saw it they shot me directly in my heart!"

"Xhyl! Wag mo Ng isipin yon Ang importante Buhay ka!" Saad ni Blake

Nagmamadaling kinuha ko Ang distros sa kanang kamay at marahas na umupo kaya Nakita kong pinigilan Ako ni mommy ngunit huli na Ng hubarin ko Ang patient dress na suot ko at tingnan Ang dibdib kung nasan Ang mismong puso ko.

Nagulat Ako Ng makitang Wala ngang bakas na binaril ako, wala ring bakas Ng dugo at higit sa lahat Hindi nakatahi.

But how? I saw right in my eyes that they shot me in my heart, pa-paanong nangyaring wala? Am I just missing it? Shit! I'm going crazy!

Narinig ko pa nga Ang malakas na tunog Ng baril papalapit sakin papalapit sa Puso ko kaya impossibleng Hindi iyon tumama sakin nakaramdam pa nga Ako Ng sakit sa katawan ko na para bang may bumaon sa kaloob looban ko, panaginip lang ba iyon?

"Xhyl! Don't think too much, You should rest" Napatingin Ako Kay Hansley Ng sabihin Niya iyon.

"Son! Please! Mahiga ka na ulit... Tumawag kayo Ng doctor pa---"

"Mom! Don't worry I'm fine! Pahinga nalang Ang kailangan ko, ayos na Ako"

Nakita ko Ang matinding pag aalala sa Mukha Niya ng tingnan Niya Ako kaya naman Hindi ko mapigilang yakapin Siya Ng mahigpit para mabawasan Ang pag aalala Niya sakin.

"I'm sorry mom, I'll take care of my self" wika ko habang yakap yakap parin Siya napatingin Ako sa mga kaklase ko Ng makitang nakangiti sila habang nakatingin samin. "Thank you!" Mahinang wika ko sa kanila.