second exception - Taekook

0.4

(Başlamadan önce günün ikinci bölümü atlamadan okuyunn)

~

(KT)

Yarım saat önce.

Sinirle ellerimi saçlarıma daldırdım.

"Hoseok daha hızlı sür!"

"Efendim zaten son hızda gidiyoruz."

Yerimde duramıyordum ve bu araba beni fazlaca kısıtlıyordu.

Sonunda oğlumu bulmuştum. Ama eğer tek bir kılına bile zarar gelmişse kendimi asla affedemezdim.

Günlerdir meğersem gözlerimin önündeymiş ve ben de onu uzaklarda arıyordum.

Park Chen.

Onu gördüğüm an da kafasına sıkacağım. Ve bu sefer kimse beni durduramayacak.

Araba sonunda durduğunda hızla adamların açmasını beklemeden kapımı açarak indim.

Fazladan bir saniye bile bekleyecek vaktim yoktu.

Önünde durduğum binaya baktım.

Onların ofislerinden biriydi.

Fakat buranın gizli depolardan biri olduğuna adım kadar emindim.

Hızla belimdeki silahı çıkardım ve daha fazla beklemeden kapıdaki adamların ayaklarına sıkarak içeriye daldım.

Arkamdan adamlarım da gelirken çok geçmeden çatışma başlamıştı.

Gördüğüm kadarıyla burası mekanın ön tarafıydı ve çok fazla adam yoktu.

Hoseok ve bazı adamlara etrafa dağılmaları için işaret verdim.

Kısa sürede buradaki tüm adamları indirince etraf sessizleşmişti.

Tam o anda bir ses duydum.

"Ooo V seni buralara kadar getiren şeyi merak ettim."

Arkamı dönmemle beraber karşımda Park Chen şerefsizini görünce hızla elimdeki silahı ona doğrulttum. Benimle birlikte o da silahını bana doğrultmuştu.

"Şerefsiz herif!"

Gülerek cevap verdi.

"Ne oldu oğluna bir şey yaparım diye mi korktun yoksa?"

"Eğer tek bir kılına bile zarar gelmiş olsun, seni bırak dünya da cehennem de bile yaşatmam sikik herif!"

Benim sinirlenmemle beraber gülse bile gözlerindeki korkuyu okuyabiliyordum.

Benden korkuyordu.

Korkmalıydı.

Çünkü hayatında yapmaması gereken tek şeyi yapmıştı.