Love Ride (LOVE TRILOGY #1)

✮ LOVE RIDE 13 ✮

Sa paraan ng pagtitig niya, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Para niya akong discovery na patuloy na sinusuri gan'on.

Ang lakas din ng loob niyang gawin 'yon. Ang daming tao. Hindi ba siya nahihiya? Saglit kong pinagmasdan ang mga tao, lalo na 'yong mga katabi namin sa lamesa. Buti na lang at wala silang pakielam.

"Bakit? Hindi ka ba nagagandahan?" Ang confident naman ng pagkakasabi ko.

"Sa suot, oo. Sa nag-suot, hindi." Hindi niya inalis 'yong tingin niya na sinabayan nang pag-ngisi, nang-aasar talaga.

Lumapit ang kamay ko papunta sa ilong niya't piningot ito. Napapikit naman ang mokong. "Ayan. Ito sa 'yo. Deserve mo 'yan." Napagmasdan ko ang lumukot niyang balat sa mukha. Ang cute. What I did just served him right for lying.

"Totoo naman sina—"

Tangkang pipingutin ko ulit siya sa ilong nang mapigilan niya ito gamit ang kanang kamay niya.

Doon na naman.

Gaya ng dati.

Parang hindi na normal na maramdaman ang paghinto ng musika, paghinto ng mga tao't ingay nila kapag kasama ko siya. Kaming dalawa na lang ulit.

Everything just stopped.

Parang iba rin 'yong warmth na naramdaman ko noong hawakan niya ako.

'Yong mga mata naman namin, nakipag-compete sa higpit ng hawak niya sa palapulsuhan ko.

Naririnig kaya niya? Hindi naman siguro.

Pero ako . . . ramdam na ramdam ko. Rinig na rinig ko 'yong dibdib ko.

Ang pagsasalita ng EMCEE ang nagpabalik sa amin sa reyalidad at sa dibdib kong parang speaker na naka-todo 'yong sound.

"Sorry."

Dahan-dahan niyang ibinababa ang kamay ko sa lamesa, nang nakahawak pa rin siya, bago niya ito pinakawalan.

Naging mabilis ang takbo ng oras at ng selebrasyon. Masayang natapos na may kaniya-kaniyang dala 'yong mga tao; giveaways, souveniers, baloons, pati na handa.

Unti-unting umaliwalas 'yong space. Saglit akong naiwan sa lamesa. Nagpaalam si mokong na tutulong muna siyang maglipit. Buti na lang, hindi ako nainip. Nilapitan ako ng kapatid niya at ng mama niya.

"Hello po, tita!" Tumayo ako para sumalubong sa kaniya't magmano.
Bumaba naman ang kamay ko sa tuluktok ng ulo ni Macy at bahagyang ginulo ito, "Happy birthday!"

"Thank you po," magalang na sagot naman nito. Halata sa mukha nito na naging masaya siya sa birthday nito.

"Hija, na-enjoy mo naman ba ang 7th birthday ng anak ko? Nasaan pala ang mama mo? Akala ko ba'y pupunta din sila? Pati yung kapatid mo? Sino nga kasi 'yun?"

"Bryle po, tita. Panigurado nagbulakbol po 'yon kasama po ng mga barkada niya. Si Mama naman po, hindi na po nakapunta." Tumingin ako sa mahabang lamesa sa likod kung nasaan ang mga inililigpit na stainless steel buffet server. Nagsalita't iwinigayway ang kanang palad sa harap. "Ano ka ba, tita, aside po sa foods na part ng catering service, hindi na po dapat tinatanong 'yan. Nabusog po ako sa luto n'yo!" compliment ko sa kaniya. Nag-add kasi siya ng food para dagdag sa food menu at less gastos. Narinig ko lang kanina sa mga nag-uusap.

"Nako! Natuwa naman ako sa narinig ko. Nga pala . . . kung wala kang kasama, sino n'yang magiging kasabay mo? May susundo ba sa 'yo?"

"Hindi ko pa po alam, Tita."

"Ako na rin po, Ma."

Tumabi siya sa gilid ko kaya naman napa-react 'yong katawan ko at bahagyang lumayo sa kaniya. Masyado kasing malapit. Napatingin sa 'kin si tita, bago nagsalita, at tumingin kay Mark.