Nie czuję się sobą
Czuję jakby mnie nie było
Skóra ciemnieje, węgli się, a otoczenie parzy
Jednak ja pozostaję w lodowatym chłodzie
Zmrożon_ strachem
Sparaliżowan_
Obserwowan_, namierzan_
Czuć w powietrzu ich ślinę i lepki, żelisty wzrok
Czuły i czujny
Natychmiastowy, wyczekujący
Gotowy na najgorsze
Jestem na widelcu
Mój oddech stał się ich oddechem
Zagraża mi
Jakieś niby-żywe niby-ciała
Nie do wychwycenia, ale materialne
Jestem pewn_
Niby czują, niby patrzą, ale są nie do zbycia, nie do pokonania
Nie do zabicia
Nawet nie twarze
Nawet nie dłonie
Czy mogą istnieć?
Czas, nie wiadomo kiedy, się rozpłynął i go nie ma
Migające sygnały
Czerwone światła alarmowe
Jestem pogodzon_ z losem
Lecz utrzymuję wiarę
Próbuję zagłuszyć to wszystko modlitwą
Nigdy nie zdał_ś sobie sprawy, że nie słyszysz?
Ta czerwień, to czerwień krwi
Na którą czekają
Ciągła gotowość
Ciągłe napięcie
Nie czuć niczyjej egzystencji, która chyba jedynym zbawieniem
Wszystko przestało istnieć
Najokropniejsza samotność
Nieruchoma
Zbliżająca się
Przytłaczająca
Rozdzierająca
A gdy wszystko stanie się jasne
Będę zawdzięczać im życie, mimo że nie mieli z tym nic wspólnego
Oni nawet nie wiedzą, o niczym nie wiedzą
Rzeczywistość ciąży coraz bardziej
Percepcja, nie wiadomo kiedy, zmętniała
Mroczki jak mół z dna jeziora
Karetka oddala się
To już?
W końcu...
I zapadam się w sobie, by popaść w ciemność
Do następnego razu
Tylko by zacząć od nowa
أنت تقرأ
Słowa nocy
الشعرTreść żołądkowa mojego mózgu na wolności (wyczuj nawiązanie do TØP), czyli mental breakdown werbalnie razy kilka. Wartość liryczna raczej wątpliwa. _ (okładka wzięta z pinteresta, a jakże) #1: mentalbreakdown yeah, let's go!
