Hoş Sohbet Şiirleri

Çay Koyunda

Adam;

Haydi yorgunluğa bir çay koyalım,
Demini alsın bir şiir tadında;
Bir bir yudumlarken mısraları,
Kalsın damağımızda tadı bir ömür...
Ağır ağır demlenerek demiştik muradımızı,
Sırlı bir perdeden isimlerimiz fısıldanmıştı,
Bir çay koyunda hoş sohbetler başladı,
Çay dem aldı, biz dem aldık, Yol açık;
Seyre dalmış sinelerimiz huzura koşar,
Haydi yorgunluğa bir çay koyalım,
Demini almış mısralarla, demini almış ikiz yürekler olarak...

Kadın;

Bir çay koyunda muhabbete dalmıştık,
Bir yudum senden bir yudum benden,
Ben kulplu bardakta çayı severim, sen ince belli olanda,
Sen şiirler okursun, biraz senden biraz benden,
Ben çayıma şeker niyetine katık ederim...

Adam;

Ben şiirler okurken, biraz benden biraz senden,
Çay kokusu kendini bir çiçeğin kokusuna bırakır,
Çay sen kokar, huzur üstüne huzur, kokusu senden....

Kadın;
Çay çiçeklerini de unutmayın...

Adam;
Çay çiçekleri unutulur mu hiç?

Kadın;

Kadın esen rüzgara fısıldadı;
Çay çiçeklerinden bir taç istiyorum, ilet ona dedi,
Rüzgar kadının isteğini yerine getirdi adamın yurduna doğru esti,
"Çay çiçeklerinden taç yapmanı istiyor, benden söylemesi" dedi...

Adam;

Bir çiçek bir çiçeğin başına süs,
Adam bekliyor o günün gelmesini,
Rüzgarın haberi geldi ve çoktan;
Adam bekliyor müsade etmesini...

Attığı her adımda düşünürken kadını,
Kalbinde olanı söylemeyi bekledi,
Bir çay çiçeği ve bir kulenin yadını,
Vakti gelecek diye her ân sakladı...

Adam bir şiir yazdı, kadına okuyacak,
Çay çiçeğinden tacı, başına takmak için,
Bir ömür sözü vermiş gönlünde taşıyacak,
Gün ışığı gözlere, helalce bakmak için...

Kadın;

Belli ki rüzgarı çoktan duymuş...