Bin Şenlik Olduk Yine

24 3 0
                                    

Elimi uzatsam dokunacakmışım gibi
Ağaçlar, deniz ve dağlar...
Güneş bambaşka bir ufuktan el sallıyor,
Gün batıyor, gün; ufukta rengârenk ağlar....
Sesi kulaklarımda ezgi, diyarından bir ses duyulur,
Gün batımı ve özlemime eşlikte fısıldayan rüzgar...

Yorgun kelimeleri uzattım gecenin sessizliğine,
Yine bir serbest şiir ayarında, dağıttım kalabalıkları...
Seyrimdeki binbir rengin eşsizliğine,
Kapıldım, mest oldum, çağırdım göğümdeki alabalıkları...

Yüzdük, kulaç kulaç, renk renk yol aldık,
Unuttum zelzeleler sonrası yıkıntıları...
Sahili olmayan, kıyısız göklere vardık,
Ufka vardık, aştık en uçtaki sıralı çıkıntıları....

Özgürlük değil midir, eşlik etmek kuşlara?
Gün doğumu ve gün batımında, kuş dili zikre durmak...
Özgürlük diyorum hani; varmak renk renk buluşlara,
Her bir renkte, gönül boyasınca hayaller kurmak!

Biz bugün zikre durup, bin şenlik olduk yine!
Göz ve gönüllerimizle yanıp tutuştuk...
Tek bir ânı ki bedeldir, yüzbinlerce ayine!
Yerlerin ve göklerin tesbihinde buluştuk...


Hoş Sohbet Şiirleri Where stories live. Discover now