Büyük Hata | Askıda

******Büyük Hata*******

Sabah seslerle gözlerini açtı Feza.

Ağlamak istiyordu.

Önceden de çok uyuduğu söylenemezdi ama malum olaydan beri gece o kadar çok uyanıyordu ki günlerdir sadece on dakika uyuyormuş gibi hissediyordu. Sesleri boş verip uykusuna devam etmek istedi ama başaramayınca üzgün bir yüz ifadesiyle kalktı, elini yüzünü yıkayıp mutfağa gitti.

"Günaydın." Sesi bile daha aymamıştı oysaki.

"Günaydın, kızım."

"Günaydın."

"N'apıyorsunuz?" diye sordu. Zar zor görüyordu resmen. Gözlerini açıp kapadı görüntüler netleşsin diye.

"Kahvaltı için börek mörek hazırlıyorduk, kızım."

"Hım..." dedi cansızca. "Ben ne yapayım?"

Kızı süzdü Sevinç. "Bayılma yeter, kızım. Git içeri, kendini ayık tut sen."

Mecali olsa gülerdi Feza ama üstünden tonlarca yük taşıyan bir tır geçmiş gibi hissediyordu. "Olur mu öyle şey? Bir şey yapayım ben de?"

"Senlik bir şey yok, yavrum. Hadi git uyu, uyku akıyor gözünden."

Feza, Behice'nin sözüyle daha fazla direnmedi. Yatağa girerken her şey bittiğinde bir uyku ilacı ile kendini uyutma sözü verdi.

👽👽👽

Gözlerini açtığında karşısında kendisine sırıtan adamı görünce korkuyla sıçrayıp çığlık attı Feza. Deli gibi atan kalbine elini koyup "Manyak mısın sen?" diye çıkıştı kendinde olmadan. Kendini yatak yaptığı kanepeye bıraktı. Kalbi sakinleşmiyor, nefesi uysallaşmıyordu.

"Günaydın, doktor civanım. Sabah ilk gördüğün şeyin ben olmam, seni nasıl hissettirdi?"

Sinirle gözlerini büyüttü Feza. "Bok gibi!" diye tısladı.

Sen böyle asi olmaya devam et, adam sana kin besleyip saldırdığında da böyle olabilecek misin bakalım.

İç sesinden sonra gözlerini kapatıp nefesini kontrol altında tutmaya çalıştı.

Haklıydı.

Minnettarlık bir yana, böyle bir hususta kesinlikle çok dikkat etmeliydi.

Yerinden kalkıp elini yüzünü yıkamaya gittiğinde masanın hazırlandığını, arkasından birilerinin bir şeyler dediğini duydu.

Lavabonun aynasından kendine baktı. Yüzünde morluk kalmamış sayabilirdi, sadece uykusuzluğun sebep olduğu morluk vardı. Teni daha da solmuştu.

Etrafına baktı. Tanımadığı bir adamın evinde güvende olduğunu varsayarak vakit geçiriyordu.

Fezalık şeyler değildi.

Asla değildi.

İçeriye giderken Fırat'ın yatağını toplayıp odaya götürdüğünü gördü.

"Günaydın." diyen adama aynı şekilde yanıt verdi.

"Sen Semih'e bakma, yine kendine eğlence çıkarma peşinde. Kötü bir niyeti yok yani."

Adamın dediklerini pek dikkate almayarak başını salladı ve içeriye geçti. Koltuklar çekilmiş, yerine masa getirilmişti. Feza ne yapacağını bilemeyerek mutfağa gidecekti ki kapı çaldı.