Bismillahirrahmanirrahim
Esselamun Aleyküm ahali🐥
Buraya bir besmele alayım, haneme gitsin🙈
Bu bölümü bayıla bayıla yazdım desem yeridir. Benim için yeri çok ayrı,
Bu bölüm senindir kardeşim 💚
Keyifli okumalar 🌸
Açelya: Hüma.
Açelya: Hüma?
Açelya: Hüma!!
Açelya:Hey kurban olduğum Allah'ım şu güzeller güzeli kuluna sabır ver. Yoksa cinnet geçireceğim.
Asya: Vay arkadaş! Dua ederken bile kendini öveni ilk kez görüyorum.
Açelya:Benim adım Açelya, ben yaparım.
Bade: Doğrudur, arkadaşın sınırları baya geniş^-^
Açelya: Bunu iltifat olarak alıyorum kardeşim.
Bade: Tabii ki. Aksi ihtimal dahilinde değil:)
Fatma: Bir dua ettirmediniz be! Allah'ım vallahi bütün günah bu müennes topluluğunun. Ben daha devam edecektim gerçekten:(
Asya: Yav he. Külahıma anlat kız, merakıma yenik düştüm,nefsime uydum demiyorsunda:o
Açelya: Susun!
Açelya: Hüma kuzum?
Açelya: Neden ses vermiyorsun kaç gündür?
Asya: Evet. Arıyoruz açmıyorsunda.
Bade: Bir sıkıntı varsa çözelim arkadaşım.
Fatma: Hüma?
Hüma: Şu bir kaç gün biraz yoğundum dönemedim size. Kusuruma bakmayın ne olur.
Açelya: Ne kusuru Allah aşkına?
Açelya: Merak ettik sadece.
Açelya: Ayrıca ev sensiz çok sessiz:(
Açelya:Ve kızlar üniversite açılmadan bir şeyler yapalım diyor.
Açelya: Sonrasında zaten kampüsle kütüphane arası mekik dokuyacağız:(
Dudağımı ısırdım. Şuan olmazdı.
Hüma: Namazımı kılmam lazım kuzum. Bunu sonra konuşuruz. Bana bolca dua edin, Allah'a emanet:)
Hızla telefonu kapatıp çekmeceye geri koydum. Bir yanım açtığıma pişman olsa da kızların şüpheleneceğini bildiğimden önünü aldığım için rahatlamıştım.
O kadar özlemiştim ki onları. Açelya..
Bensiz evde tek kalmıştı, aklım hep ondaydı. Yetimhane arkadaşımdı o benim. Canımın yarısı. Beraber büyümüş o yetimhaneden beraber ayrılıp yolumuza bakmıştık. Ne kadar zorlansakta bir şekilde hayata tutunmanın yolunu hep bulmuştuk. 18 yaşında taşındığımız mahalle bize hiç beklemediğimiz sürpriz dostluklar hazırlamıştı.
Bade, Asya,Fatma..
Hepsi canımdan bir parçaydı.
En katı kurulamız ise ne olursa olsun yan yana olacağımızdı.
Bu sözü benim verdirmiş olmama rağmen ilk ben çiğnemiştim. O gün artan ağrılarımın sebebini öğrenmek için iş çıkışı bir bahane bulup Açelya'yı atlatıp hastaneye gelmiştim.
Gerçeği öğrendiğim de ise endişelenmemin nedeni yine Açelya olmuştu. Yıkılırdı, biliyordum.
Büyük bir iş buldum demiştim. Bizi rahat ettirecek, sadece yaz tatilini şehir dışında geçirmem gerekiyordu sözde. İstememiş tümüyle karşı çıkmıştı.
