Hepinize merhabaaaa, bu bölümü birazcık aksiyonlu yapacaktım ama çok aksiyonlu olmadı. Diğer bölüm olacak amaaaa. Oy verip takip etmeyi unutmayın, sizleri çoooooooookkkkkkkkk seviyoruuuumm. Yorumlarınıza cevap veremesemde hepsini okuyorum. Hepsi çok özeell. Bölümle bir ilgisi yok ama şarkıyı çok sevdim, sizde dinleyin diye koyduuuumm.
Bekliyorum, biraz daha bekleyeyim. Hâlâ
bekliyorum. Tam tamına yirmi dakikadır Çağan'ı bekliyorum.
Yeteeer diye bağırmama son bir .
Birazdan dövüşe girecekti ama beyimiz daha giyinememişti bile. Yirmi dakikadır soyunma odasından da çıkmıyordu ki nur cemalini göreyim...
Soyunma odasının kapısına 10.000. Kez tekme attım.
" Çağan çık artık !" Hemen cevap geldi.
" Çıkıyorum Tuana, beş dakikam kaldı."
Yemin ederim yirmi dakikadır on kere beş dakikası kaldı.
" Çağan yirmi dakikadır aynı şeyi söylüyorsun ! Çık artık yoksa içeri dalarım!"
Ciddili yapardım.
Cevap vermedi, bana da afakanlar bastı. Böyle miydi bu laf ? Afakanlar mı basıyor Afkanlar mı ? Afacanlar mı ? Biraz karışık... Her neyse beni bir şeyler bastı işte! Kapının arkasındadır demedim koskoca çocuk demedim lap diye daldım odaya.
" Lan lan lan ."
Şimdi şöyle ki öncelikle Bismillahirrahmenirrahim.
" Lan Çağan ?"
" Tuana ne dalıyon içeri ?"
Çağan canım üstünü giyiyordu, daha doğrusu giymeye çalışıyordu. Maşşallah Subhanallah malum biraz vücüdü ortadaydı.
" E çıkmıyorsun iki saattir." Ciddi böyle dedim bence haklıyım.
Sırtına biraz daha dikkatli baktım yaraları daha geçmemişti, hatta birazı şu an kanıyordu. Ama bana geçtiklerini söylemişti.
" Geliyordum şimdi bir sabredemedin."
" Çağan."
" Efendim ?"
" Hani yaraların geçmişti ?"
Yüzüne bakmadım sırtındaki izlere baktım. Ben böyle söyleyince ne yapacağını bilemedi. Eli ayağına dolaştı.
" Merak etme iyiler. Acımıyorlar yani."
İnanmadım. Biliyordum acıyordu. Kendimden biliyordum. Benimkiler de çok acımıştı, yine yapıyordu, her zaman ki gibi acısını benden gizliyordu. Böyle yapmasını sevmiyordum çünkü zamanında bana kendisi benim yanımda iyi rölü yapmana gerek yok demişti ama o benim yanımda hep iyi rölü yapıyordu.
" Yalan söyleme." Dedim artık yüzüne bakıyordum, gözlerim dolmuştu, son zamanlarda çok duygusallaşıyordum ve en ufak şeyde her yeri göle çevirebilirdim.
"Yalan söylemiyorum, gerçekten artık o kadar acımıyorlar."
Biraz düşündüm, odadaki hüzünlü havayı dağıtmam lazımdır.
" Doktorun verdiği kremleri kullanıyor musun ?" Dedim serum taktıkları gün doktor bir sürü krem yazmıştı.
" Arada kullanıyorum, onlar yaralarımı daha çok yakıyor."
" Kremler yanında mı ?" Dedim yavaşça kafa salladı.
" Tamam o zaman sana yöntemini öğreteceğim. Artık yanmayacak." Dedim
YOU ARE READING
Dövüşün Ortasında
ספרות נוער"𝐵𝑖𝑟 𝑠̧𝑒𝑦 𝑠𝑜̈𝑦𝑙𝑒𝑚𝑒𝑦𝑒𝑐𝑒𝑘 𝑚𝑖𝑠𝑖𝑛 ？" "𝑆𝑜̈𝑦𝑙𝑒𝑑𝑖𝑚 𝑦𝑎 ．" "𝑆̧𝑎𝑟𝑘𝚤𝑙𝑎𝑟 𝑑𝑎 𝑘𝑜𝑛𝑢𝑠̧𝑢𝑟 𝐶̧𝑎𝑔̆𝑎𝑛． "
