Bölüm 4: Video

320 16 0
                                    

Yaklaşık bir haftadır Ahmet abilerde kalıyordum,ve artık ev bulmam gerekti. Öğleden beri kalacak bir yer arıyordum. Bulduğum yerler hep çok pahalıydı, dövüşten para alıyordum ama yetmiyordu. Okulların açılmasına da az kalmıştı, hiçbir şeye yetişemiyordum.

Sabah 12.00'dan beri kalacak yer arıyordum, telefonumundan saate baktım 19.24 olmuştu. Ne yani neredeyse yedi buçuk saattir ev mi bakıyordum ? En sonunda bir ev bulmuştum. Tabi ona ev denirse üç katlı bir apartmanın bodrumunu bulabilmiştim, içi çok tozlu ve yıkık döküktü. Aylık beş yüz lira istemişlerdi, en uygun burası olduğu için burayı tutmak zorunda kalmıştım.

Ahmet abiye kalacak bir yer bulduğumu söyleyip eşyalarımı ondan almak istemiştim. En son evden atılınca onun bodrumuna koymuştuk eşyaları, şimdide eşyaları almaya gidiyorduk. Kimseye haber vermedik, Ahmet abi eşyalara yardım etmek için Çağan'ı , Yağız'ı ve Deniz'i çağırmak istemişti. Ama ben kimseyi yormak istemediğim için kabul etmemiştim. -Ki Deniz daha kendini taşıyamıyor,eşyaları taşıyabileceğini hiç sanmıyorum.-

Ahmet abiden eşyaları alıp benim eve -yıkık dökük yere- geldik.

Arabadan inip evin önüne dikildim.

"Kaçıncı katı tuttun ?" Dedi Ahmet abi

Eve bakarken gülümsedim
"Bodrum katı" dedim

Ahmet abiye söz hakkı tanımadan kapıya ilerleyip açtım,İkimizde içeriye girdik. Ahmet abi gözlerini kocaman açtı.

"Burası ne böyle Tuana ?" Dedi

"Ev" Dedim kısaca

"Tuana gel bana gidelim, hem bizim çocuklarda bende kalıyor. Hayır yani  neden kalacak başka bir yer arıyorsun ki ?" Dedi

Ahmet abiye gülümsedim.

" Herşey için çok teşekkür ederim Ahmet abim ama ben kimseye yük olmak istemiyorum,bir evim olsun istiyorum."

Oda bana gülümsedi

" Sen bize yük değilsin ki güzel kızım ama madem bir evim olsun istiyorsun nasıl istiyorsan öyle olsun,ama unutma ne zaman gelmek istersen kapımız açık." Dedi

Ahmet abiye ne kadar teşekkür etsem az kalırdı, o olmasa işler daha da zorlaşırdı.

"İyiki varsın iyiki varsınız Ahmet abim."

Ahmet abiyle eşyaları eve yerleştirmiştik, ama ev çok pis olduğu için Bügünde Ahmet abilerde kalacaktım,aslında diğer çocukların hepsinin ailesi ve evi varmış. Tatillerde gelip Ahmet abilerde kalıp eğleniyorlarmış, ben onların da benim gibi ailesi olmadığı için orada kalıyorlar sanmıştım. Herkesi kendim gibi yalnız görüyorum, gerçekten çok aptalım.

Ahmet abilere gelip kapıyı çaldık, kapıyı Leya açmıştı.

"Hoşgeldiniz bende tam Tuana'yı arıyordum nerde kaldın diye" dedi gülümseyip

Ayakkabılarımızı çıkarıp eve girdik. Salona doğru geçerken Leya'ya cevap verdim.

"Ev arıyordum." Dedim aynı onun gibi gülümseyip Leya çok sıcak kanlı ve iyi niyetli bir kızdı kısa sürede çok iyi anlaşmıştık.

Salona geçtik,erkeklerde buradaydı. Çağanla yağız karşılıklı koltuklarda Denizde tekli koltuklardan birine oturmuştu.
Ben Çağan'ın yanına Leya'da Yağız'ın yanına oturdu, Ahmet abi lavaboya gitmişti.

"Hoşgeldin Tuana neredeydin bu saate kadar ?" Dedi Yağız

"Ev arıyordum." Dedim

"Aaaa bulabildin mi bari ?" Dedi bu sefer Deniz

Dövüşün Ortasında Where stories live. Discover now