Oy ve yorumlarınızı bekliyorum...
Bölüm şarkısı
Öztürk - Sar
Araf grupla birlikte kantinde otururken aklına Hayat'ın bugün bir çok kez olan çıkışmaları vardı. Sanki insanlardan bilerek kendini uzak tutmaya çalışıyor gibi bir hali vardı. Sürekli olarak verdiği tepkiler tuhaf ve saçmaydı. Umut kelimesi ile ilgili yaptığı açıklamasını daha fazla saçma bulmuştu. Dünyada umut etmeyen hiç kimse yoktu herkes umut için yaşıyordu. Yaptığı saçma açıklamanın nedenini merak ediyor olsa da sırf merak ettim diye gidip Hayat'a soramazdı. Elinde karton bardağı dalgın bir şekilde sürekli çevirdiği için Ali bir şeyler düşündüğünü fark etmişti. Yavaşça omzuna dokunarak sessiz bir şekilde konuştu.
" hayırdır ne düşünüyorsun "
Aslında Araf'ın vereceği cevabı kendide gayet iyi biliyordu ama o an ondan duymak istemişti.
Araf hiç bir şey demeden derin bir nefes alarak lafı geçiştirmeye baktı.
" sıkıldım ya kalk gidelim şuradan "
Ali anlatmayacağını anladığı için bir şey dememişti ama verdiği bu tavrına karşı da şaşırmıştı Ali okula fazla gelmeyen biriside olsa annesi için Araf okulu asla işleri olmadığı sürece aksatmazdı ve bunu da kendisi gayet iyi biliyordu. Ne olduysa şimdi şimdi gitmek istiyordu hemde bir bahanesi olmadan. Araf'ın son iki gündür sürekli olarak ne düşündüğüne ya da yaptıklarına anlam verememişti başını sallayarak şimdilik hiçbir şey demeden sadece Araf'a uyacaktı. Nasıl olsa vakti geldiğinde kendisi anlatırdı. Araf'tan hızlı davranarak ayağa kalkarak masada bulunan kızları umursamadan Seçkin ve Cenk'e bakarak konuşmuştu.
" biz kafa dinleyeceğiz siz kendi halinizde takılın " dedikten sonra sandalye arkasında duran ceketini alıp giymişti.
Bir şey demeden sadece kafa sallamışlardı vakti geldiğinde hepsi ne olduğunu öğreneceklerdi nasıl olsa Ali Araf'ın zor durumda kalmaması için acele ederek kendisi konuşmuştu. Büyük binadan çıktıktan sonra okulun otoparkına gelmişlerdi. Ali kendi arabasının yanına giderken Araf'ta kendi arabasına biniyordu. Okuldan ayrıldıklarında arabalarını sahil kenarında bir yere çekmişler ikisi de yan yana park edilmiş arabalardan inerek denize karşı olan manzarayı izliyorlardı. Suskunlardı. İkisi de sadece susarak manzaraya bakmayı tercih ediyordu. Ali daha fazla sinir bozucu bir hal almaya başlayan sessizliği dayanamayıp bozmuştu.
" eee Ecevit manzara güzel mi "
" anlamadım "
" Susuyoruz ya bende bir an suskunları tekrar canlandırıyoruz sandım sen Ecevit ben Bilal felan "
" Yalnız ikiside aynı kişiye aşıklardı Ali biliyorsun değil mi "
" Ne var canım Selin'de Ahu olur aşk üçgeni yaparız. "
" Selin, Ahu olamaz, Birsen olur anca bunu sende biliyorsun. "
" o zaman bizde Hayat'ı Ahu yaparız. "
Ali, Hayat ismini andığında Araf ters bir ifade ile bakmıştı.
" Neyin var senin dostum "
" Neyim varmış "
" Araf yeter be kardeşim o kız geldiğinden beri bir tuhafsın benden kaçar oldun sanki bir şeyi anlamamdan korkar gibi benimle göz göze gelemiyorsun."
Araf kabul etmek istemiyordu ama gerçek buydu. Hayat geldiğinden beri Araf bir tuhaftı. Kardeşim dediği insana yalan söylemek istemiyordu kısa bir bakış atarak derince iç çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kasım Çıkmazı (Tamamlandı )
Teen Fiction" kalabalığın içinde büyüyerek yalnızlığa saklanmış bir insan, hayatı kabullenemeyen yaşamı istemeyen bir zehir. " " Geçmişi bırakmış geleceğe odaklanmış, sevilmekten önce sevmeyi öğrenmiş bir panzehir. " bitmemiş bir aşk, aşka kalbini kapatmış...
