ပထမရက်မှာအတန်းလစ်ခဲ့တာကြောင့်ဒီနေ့တော့သူအတန်းတက်ဖြစ်အောင်တက်ရမယ်..မဟုတ်ရင် စပွန်ဆာပေးထားတဲ့ရာဇာရိုက်သတ်လို့သူသွေးအန်ပြီးသေရမှာ..
"ညနေငါမအားဘူး လဲ့နိုင်လာကြိုလိမ့်မယ်"
"အင်း တစ်ယောက်မှမအားလည်းရပါတယ် ငါကလေးမဟုတ်တော့ဘူး"
"ကလေးမဟုတ်လို့ပဲလိုက်ပို့လိုက်ကြိုနေရတာ.....ပိုက်ဆံအကုန်အကျခံပြီးမင်းကိုကျောင်းထားပေးတာလေ ငါကတော့ပညာရေးကိုဦးစားပေးလို့ထားပေးတာ မင်းကမယူတတ်ပဲအလေလိုက်နေမယ်ဆိုရင်....အဆင်မပြေဘူး"
"ဟင်း...ဖြစ်စရာလားကွာ ငါ့အကြောင်းလည်းမင်းတို့သိတာပဲ"
ရာဇာမဲ့ပြလိုက်တယ်။
"ဟက်..မနေ့ကမင်းအတန်းမတက်တာငါသိတယ်နော်ချစ်မင်းခန့်"
"အမ်.."
"မအမ်နဲ့ ငါပေးတုန်းယူထား ငါစိတ်ကုန်သွားမှတော့လာမတောင်းနဲ့ မင်းနားလည်မှာပါ"
အဖွဲ့ထဲမှာရာဇာ့ကိုတော်တော်လေးဖြုံကြတယ်လို့ပြောရမယ်..ပြောလိုက်ရင်အတုံးလိုက်အတစ်လိုက်..ညစ်ညမ်းတာမျိုးတွေမပြောတတ်တဲ့ကောင်ကလူတစ်ယောက်ကိုတော့ဘယ်အချက်ဖိနင်းရင်မျက်ရည်ပေါက်ကြီးငယ်ကျမလဲဆိုတာသိနေစမြဲ..အခုလည်းအထက်စီးဆန်ဆန်ပြောနေတာကြောင့်မင်းခန့်ခေါင်းတောင်မဖော်ရဲတော့ဘူး..
"မော့စမ်း အဲ့ဒါဘာလုပ်နေတာလဲ"
"နောက်တစ်ခါအဲ့ဒီ့လိုမပြောနဲ့ကွာ ငါကမင်းတို့သူငယ်ချင်းပဲဟာကို "
"သူငယ်ချင်းကဟုတ်တယ် မင်းဘဝမင်းမေ့နေမှာစိုးလို့ပြောပြတာ ဟင်း...ငါဆေးရုံသွားရတော့မယ် ဝင်တော့"
သူဘာမှမပြောတော့ပဲလှည့်ဝင်လာလိုက်ပါသည်။ကျောင်းဝင်းထဲရောက်ပါမှကိုယ်တော်ချောကဝူးခနဲမောင်းထွက်သွားခဲ့၏။
"သည်းခံချစ်မင်းခန့်..သူကမင်းကျေးဇူးရှင်..ဟူးးး"
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ပဲအားပေးနှစ်သိမ့်ရင်းကျောင်းအဝင်ဝကိုအကြည့်ရောက်တော့ ကလေးနှစ်ကောင်နဲ့အတူပြုံးဖြီးပြီးဝင်လာတဲ့လူကိုသွားတွေ့တယ်
أنت تقرأ
~မေတ္တာလုံ၍နွေးစေချင်~(On going)
العاطفية~မေတ္တာတွေဟာမခြုံခင်ကတည်းက လုံနေခဲ့ပြီးသား...~ 23.2.2023
