"Baby. ."
"အော် Daddyတောင်ပြန်ရောက်ပြီလား"
"အင်း သားရောပဲ ဒီနေ့စောတယ်"
"အမှန်တော့အမှတ်ခြစ်စရာတွေရှိတယ် လဲ့နိုင်ကနောက်နေ့မှသူနဲ့အတူခြစ်ဆိုလို့..သူသွားစရာရှိလို့တဲ့လေ"
"အော်.."
ဧည့်ခန်းထဲကပန်းအိုးလေးထဲဇီဇဝါပန်းတွေထိုးစိုက်နေတဲ့သားကို ကြည့်လေကြည့်လေသူ့မှာချစ်မဝပါပဲ..သူလိုလူနဲ့ကွဲပြားသည့်နေရာမှာပန်းဆိုလျင်သက်ရှိအပေါင်းအဖော်တစ်ယောက်လိုမင်တက်တာကလည်းတစ်ခုအပါအဝင်ပင်ဖြစ်သည်။
"ဒါနဲ့ ရွှေချိုးတို့ကိုဖောင်တင်ပေးမှာကDaddyဆို"
"အင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ သားဘာသီတင်းကြားလာတုန်း"
သားအဖနှစ်ယောက်မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်လိုက်ရင်းသက္ကမှာလည်းပန်းအိုးပြင်ဆင်ခြင်းအလုပ်ပြီးမြောက်သွားခဲ့၏။
"မနက်ဖြန်ကျောင်းတွေကဖောင်တွေတင်လို့ရပြီDaddy အဲ့ဒါ သူတို့ဖောင်တွေပါရဲ့လား"
"ဟ ဟုတ်သားပဲ Daddyမေ့နေတယ်ကြည့်စမ်း"
ကြိုတင်စီစဥ်ခဲ့သလောက်မလိုမဖြစ်လိုသွားခဲ့ပြန်တယ် မဖြစ်တော့ ကာယကံရှင်နှစ်ယောက်ကိုခေါ်ပြီးတိုင်ပင်ရတော့မည်။
"ဟိုကလေးနှစ်ယောက်ခေါ်လိုက်သား"
"ခုနကသွားကြည့်တာ အိပ်နေကြတယ်ဗျ"
"အိပ်နေလည်းနှိုးခေါ်ခဲ့လေ ဒါသူတို့ကျောင်းကိစ္စပဲ"
ဖအေဖြစ်သူပြောသည့်စကားမှာလည်းဟုတ်နေသည်ကြောင့်သူမငြင်းသာပေ ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီးတလွဲစိန်နှစ်ယောက်အိပ်ပျော်နေတဲ့အခန်းလေးကိုဖွင့်လိုက်တော့..
"ကိုသက္က"
"အော် နိုးနေတာလား"
"ကြာပြီ ကျုပ်ကိုတစ်ခုလောက်ကူညီပါလားဗျာ"
အိပ်ရာထကာစမို့ထင်ရွှေချိုးမျက်လုံးလေးတွေအစ်ထွက်နေခဲ့ကာဆံပင်များမှာလည်းရှုပ်ပွလို့ဖြင့်ရှိလေတယ်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဟင်္သာ...ဟင်္သာသေးပေါက်ချလိုက်လို့"
YOU ARE READING
~မေတ္တာလုံ၍နွေးစေချင်~(On going)
Romance~မေတ္တာတွေဟာမခြုံခင်ကတည်းက လုံနေခဲ့ပြီးသား...~ 23.2.2023
