ភាគទី39: ជុងហ្គុកមីងនឹកឯងណាស់

Comenzar desde el principio
                                    

"តែការងារអូន..តែបន្តិចក៏រួចហើយ"ថេហ្យុង

"ការងារទុកអោយបងជាអ្នកធ្វើអូនត្រូវសម្រាក"បីរាងតូចចេញទៅទាំងនិយាយពាក្យបារម្ភនិងទន់ភ្លន់ជានិច្ចសម្រាប់ប្រពន្ធជាទីស្រលាញ់របស់នាយខ្វល់បារម្ភពីប្រពន្ធពេកថ្នាក់ភ្លេចសូម្បីតែមុខជីមីនដែលឈជ្រេញនោះពួកគេជជែកគ្នាម្ញិម្ញក់ដាក់គ្នាធ្វើមើលតែនៅក្នុងពិភពលោកនេះមានតែមនុស្សពីអ្នកអញ្ចឹង

"ឆឺស! ជ្រេញណាស់ ហ្ហឹកៗ.."ឃើញគេsweetហើយជីមីនពោលពាក្យជ្រេញគេតែកាយវិការខុសពីមាត់គេអង្គុយយំគោកយំគ្មានទឹកភ្នែកព្រោះស្រណោះខ្លួនពេកកើតមកទួលរែកតែភាពឯកកាមានសង្សារដែរតែមិនស្និតកាយាព្រោះប្រុសរៀមរ៉ារវល់ធ្វើការមិនគិតស្នេហាមិនគិតថាអូននេះណាកំពុងតែយំព្រោះច្រណែនគេ...។

(ថែមកំណាព្យforស្រីមីនមួយចុះ㋡)

#Skip

   ជូនថេហ្យុងមកដល់ផ្ទះនិងអោយរាងតូចសម្រាកឮថាថេហ្យុងឈឺជុងហ្គុកធ្វើមុខស្រពោនខ្លាចថារាងតូចកើតអីធ្ងន់ធ្ងរទៅសុខៗគេក្អួតចង់នាំទៅពេទ្យក៏រាងតូចមិនព្រមទៅបែបនោះមានតែអង្គុយធ្វើមុខស្រពោនកង្វល់ចិត្តរឿងការងារផងនិងរឿងប្រពន្ធផងដែរ

"សឺត..ជុប!.បងស្រលាញ់អូនណាស់"ដាក់អោយថេហ្យុងគេងលក់នាយក៏អង្គុយមើលមុខគេនិងអោនមកថើបបបូរមាត់និងថ្ពាលក្រពុំមួយខ្សឺត កែវភ្នែកនាយរេទៅមើលអ្វីផ្សេងហាកកំពុងតែគិតនៅរឿងជាច្រើន

គ្រឺង!! !

"មីងហ្វរ៉េ?"កំពុងតែនៅសុខៗទូរស័ព្ទនាយក៏រោរ៍ហើយឃើញថាជាលេខរបស់ហ្វរ៉េដែលនាងខានទាក់ទងមកយូហើយ

"ហាឡូ..ជម្រាបសួរមីង?"ជុងហ្គុកក៏លើកទូរស័ព្ទនិងនិយាយឡើង

«ជុងហ្គុកមែនទេ?មីងនឹកណាស់»ហ្វរ៉េ

"បាទខ្ញុំដូចគ្នា"ជុងហ្គុក

«ពេលនេះមីងឈ្លោះគ្នាជាមួយម៉ាក់មីងត្រឡប់មកកូរ៉េវិញហើយខ្ជិលអោយបងប្រុសដឹងណាស់តើជុងហ្គុក
មកទទួលមីងទៅនៅផ្ទះឯងផងបានទេ?»ហ្វរ៉េ

"បាទមិនអីទេ ចាំខ្ញុំទៅទទួលមីងមកដល់ថ្មាណា?"ជុងហ្គុក

«ម៉ោង3ល្ងាចនេះមីងទៅដល់ហើយ»ហ្វរ៉េ

ស្វាមីក្រៅបេះដូង(🙇)(Complete✅)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora