"Hani bir söz vermiştik ya otuzumuza geldiğimizde bekarsak evlenelim diye, yap bir güzellik be Türkan!" dedi Erdem ayakta zor durduğu her halinden belli olan bir sallantıda.
Ece Göçmen ve Erdem Foça
Zaman tüm hızıyla akıp gidiyordu. Erdem'in itirafından sonra iki sevgili gibi olmuştu Ece ve Erdem. Hemen hemen her gün buluşuyorlardı. Ece henüz itiraf etmeye hazır olmasa da, Erdem'e duyduğu sevgi gün geçtikçe yayılıyordu kalbine. Annesi zaten Erdem olmadan eve almıyordu onu neredeyse! Babası ise yorum yapmadan gözlemliyordu ikisini. İkisi de eskiye göre daha şen şakrak ama daha çocuksu hareketlerle doluydular.
Duygu, haftalarca Matilda ile kafe üzerinde çalışmış, çok yorulmuşlardı. Ama değmişti. Kafenin eski ruhunu bozmamak adına, orijinal duvarlarına hiç dokunmamışlardı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Emre kafede ki yenilenmeden dolayı çok yoğun çalışan Matilda ile bir süre görüşememiş ve onu özlediğini fark etmişti. Matilda'nın enerjisi, güzelliği, tatlı aksanı onu büyülemişti. Ayrıca Zosia teyzeye olan düşkünlüğü Emre'nin annesine olan düşkünlüğü ile çok benzerdi. Matilda'ya baktığında kendini görebiliyordu Emre. Matilda, Zosia teyze için yurt dışındaki işini, gücünü, evini, arkadaşlarını bırakıp buraya yerleşmişti. Emre de zamanında annesi için benzer fedakarlık yapmıştı ve Matilda ile gurur duyuyordu.
Tadilat bittikten bir kaç gün sonra kafenin kapanış saatinde uğramıştı Matilda'nın yanına. Matilda'nın sıcak çikolata ikramı ile oturup muhabbet etmeye başlamışlar, saatin farkına varamadan sabahlamışlardı. Saatin farkına vardıklarında yaşadıkları şaşkınlıkla durgunlaşmıştı Matilda. Uykusuzluğun verdiği yetki ile biraz kendini toparlayarak ''Emre, ben'' diye başlamıştı ki cümlesine Emre elini dudaklarına koyarak onu susturmuştu. ''Ben sana aşık oldum Matilda'' diyerek kızın dudaklarını öpmeye başladığında yeni bir sayfa açıldı onlar için.
Zosia teyze Emre'yi çok sevse de bir zamanlar Duygu'ya ne kadar çok bağlı olduğunu bildiği için başta itiraz etti bu ilişkiye. Emre aylarca ikna etmeye çalışmıştı Zosia teyzeyi. Her gün burunlarının dibinde olan bu tatlı çifte kayıtsız kalamadı Zosia teyze, sonunda yelkenleri suya indirdi. Nurten hanımla da çok iyi arkadaş olmuştu Zosia teyze. Birlikte sabahtan akşama kadar çocuklarının dedikodularını yaparak ve onlar adına hayaller kurarak geçiriyorlardı günlerini. İlişkileri annelerine de yeni dostluk kazandıran Emre ve Matilda, annelerinin baskılarına boyun eğerek evlenme kararı aldılar.
Duygu ve Özgür Umut'un dört yaş doğum gününde bir çocuk daha istediklerine karar verdiler. Duygu hevesle aylarca tüp bebek tedavisi olduktan sonra büyük bir hayal kırıklığına uğramıştı. Ece başta olmak üzere tüm arkadaşları ona destek olmaya çalışsa da bir süre toparlanamamıştı. Bir gün Özgür çıkıp geldi kucağında ki Ayşem ile. Özgür bu ihtimal de olmazsa diye Duygu'dan habersiz koruyucu aileliğe başvurmuştu. Ayşem iki yaşında, afrika kökenli yetim bir bebekti. Duygu ilk gördüğü andan itibaren kendini Ayşem'in annesi olarak kabul etti. Umut, her defasında Ayşem'in ten rengini tuhaf bulsa da sonunda 'çok havalı' bir kardeşi olduğuna karar verdi. Bir aksilik çıkmazsa şimdilik koruyucu aileliğini yaptıkları Ayşem'i bir süre sonra evlat da edinebileceklerdi. Duygu hayal ettiği bir kız bir erkek çocuklu, sevgi dolu yuvasına kavuşmuştu.
