Tylko my DxP

«15»

Stanąłem przodem do tych wszystkich pluszaków, tego było dosłownie pełno. Chciałem wybrać jakiegoś ładnego więc po pierwsze kolor, jak ma być dla Pawła to musi być czarny. W oczy rzucił mi się miś grizzly, jest taki niby czarny więc będzie dobry. Wziąłem go do rąk i spojrzałem jeszcze na jego plastikowe oczy, niebieskie, jak moje, czyli tym bardziej będzie przypominać o mnie. Zerknąłem jeszcze na inne obok ale żaden nie spodobał mi się tak jak ten. Przeszedłem tym działem do końca, kierując się do kas. Wyszedłem już z sklepu i poszedłem w stronę hotelu, napisałem do Pawła że już wracam i schowałem telefon do kieszeni. Wszedłem już do windy w naszym dotychczasowym miejscu zamieszkania. Nie brałem żadnej torby prezentowej czy coś w tym stylu, więc schowałem tego misia za plecami i otworzyłem drzwi do pokoju. Kucnąłem żeby zdjąć buty, rozebrałem kurtkę i powiesiłem ją na wieszaku.

- jestem już - powiedziałem głośniej, wszedłem do sypialni, brunet nadal siedział i próbował nas spakować, stwierdziłem że nie będę się więcej odzywał, i poczekam aż sam mnie zobaczy.

- okej, chcesz mi pomóc, bo pakowanie znowu mnie przerosło. - rzucił, nadal siedząc tyłem do mnie.

- tak - siadłem przy nim, pluszaka odrzuciłem trochę do tyłu, tak aby Paweł jeszcze go nie zauważył, co prawda miałem w planach dać mu od razu ale stwierdziłem że najwyższej dam mu za chwilę - daj to już, ale siedź, i zobacz chociaż. Bo mi się nie chce ciebie pakować za każdym razem.

- dobra - odpowiedział. Po kilkunastu minutach byliśmy już spakowani. - co robimy? Mamy jeszcze 4 godziny więc możemy albo gdzieś wyjść albo zostać tutaj. - podniósł się i usiadł na łóżku a ja popatrzyłem na niego i obróciłem się tyłem, by wziąć tego misia. - co to?

- coś dla ciebie. Siadaj tu, i ci wytłumaczę, okej?

- okej? - Paweł przysunął się do tyłu opierając plecy o oparcie łóżka, siadłem naprzeciwko niego i wyciągnąłem tego misia przed siebie.

- dla ciebie, wiem że może się wydawać głupie ale ja ci wytłumaczę.

- ale o co chodzi? Mów!

- no boo. Muszę niedługo jechać do Grasso, chcą żebym coś tam ogarnął co do zapachów perfum. I nie będzie mnie w domu chyba 4 dni, więc chciałem żebyś miał na co popatrzeć i przypomnieć sobie o mnie.

- strasznie cute, dziękuję Minik - powiedział i przysunął mnie do siebie, objąłem go i położyłem głowę pomiędzy jego szyją a ramieniem. - wiesz że ja o tobie nigdy nie zapomnę? A jak cię nie będzie to będę do ciebie dzwonić jeśli będziesz mógł, okej? - zadał dwa pytania i spojrzał na mnie, położył rękę na moich plecach.

- wiem że nie zapomnisz, ale po prostu chciałem ci dać coś, bo dawno ci prezentów nie robiłem.

- heh, nie musisz robić przecież. - zaśmiał się. - a kiedy dokładnie wyjeżdżasz?

- wrócimy w czwartek do Polski, a ja jadę w poniedziałek jadę, więc nie od razu ale muszę. Przepraszam.

- e e e, nie przepraszaj mnie za nic bo to nie twoja wina, a po drugie to ja nie jestem zły. Więc już się uśmiechasz i idziemy do Starbucks jak chcesz. - powiedział i podniósł się.

Poszedłem za nim, ubraliśmy się i poszliśmy korzystać z ostatnich chwil tutaj. Chwilę później byliśmy w Starbibi, pani za ladą już nas poznała, czyli może serio byliśmy tam tak często. Kupiliśmy kawę i wyszliśmy z kawiarni.

- gdzie idziemy? - zapytałem.

- jeśli chcesz, możemy się przejść na plażę. Powinniśmy zdążyć potem wrócić do hotelu po rzeczy.