YARININ KIRIKLIĞI /Ara Verildi

2. Bölüm

Bölüm şarkısı • Cem Adrian ~Galiba Sevmiyorlar~•

Okuldan çıktıktan sonra hep birlikte çalıştığımız yerlere gittik. Bulut bülbül seslim bir kafede müzik yapıyor.
Nisa yurtta nikah şekeri yapıyor.
Afra gözel bir restoranda garsonluk yapıyor. Burak bir pizzacıda kurye olarak çalışıyor.
Ve bendiniz de Bulut'la aynı kafede garsonluk yapıyorum.
Valla parası güzel bizde biriktiriyoruz zaten, çok harcadığımız söylenemez.
Bulut " Arya sen okuldan beri bir dalgınsın ne düşünüyorsun"dedi ve düşüncelerimi böldü." Birşey yok yurda gidince ne olacağını düşünüyorum."
" Arya'm kardeşim az daha sabret az kaldı 18'ine"
" Biliyorum ama-" Bulut sözümü kesti " Bilmiyorsun Arya anlamak istemiyorsun ailen gelmek istese seni bulmak isetese şimdiye kadar bulurlardı zaten sen onlar gelecek beni bulacak dediğin için dayak yiyorsun boşver sen gelmiyecekler de ama içinden sonra yine inan ki olmayacak birşeye inanıyorsun. Neden anlamıyorsun o piç sana her vurduğunda benim canım daha çok yanıyor o  sana her böyle yapışında inatla babam beni bırakmaz abilerim beni bulacaklar benim ailem orada benim evim burası değil dedikçe o daha fazla döv-"
"Ne gerçekten de böyle mi düşünüyorsun ilk geldiğimde neler çektiğimi en iyi sen bilirken NASIL BÖYLE KONUŞABİLİRSİN!" Sona doğru sesim yükselmişti.

Bizim yetimhane birazcık değişikidi. Odalarımız 5 kişilikti ve kız erkek karışıktı. Cengiz yetimhane sahibiydi. Herkese abuk sabuk sorular sorar istediği cevabı alamassa da döverdi.
Ceza odası vardı yurtta karanlık izbe bir yerdi burası.

" Biliyorum lanet olsun biliyorum ama artık sence de biraz fazla beklemedin mi sen beklemeye devam ettikçe hem fiziksel hem psikolojik yaralar alıyorsun" sona doğru sesi titre-
Bir dakika ne BULUT'UN SESİ TİTREDİ!! OHAAAA

Ama bunu o istedi ve eğer biraz daha böyle devam ederse kötü şeyler olacak. " "Bulut git nolur git artık yeter tamam mı artık yeter ben neler yaşadım hiç mi düşünmüyorsun ben kendi ailemde çok mutluydum tamam mı onları da çok özlüyorum Allah belamı versin çok özledim babamın 'Meleğim' demesini Atakan abimin ' küçüğü' olmayı, Ediz abimin 'miniği' olmayı,
Poyraz abimin ' çiçeğim' deyişini, Baran abimin 'güzelim' demesini, Demir abimle birlikte çizgi film izlemeyi Hazar ve Hazer' in 'diğer yarım' diye seslenmesini onlarla vakit geçirmeyi oyun oynamayı o kadar özledim ki anlatamam onları bekleyeceğim bu bir 11 sene daha sürsede bekleyeceğim asla vazgeçmeyeceğim ve bir gün onları bulacağım işte o zaman sende o Cengiz pisliği de tükürdüğünüzü yalayacaksınız!" Dedim. Artık dolmuştum ümidimi yitirmeye başlıyordum ve bu durum benim canımı çok sıkıyordu. Ve beklenen oldu akıllı saatimden tiz ses yükseldi bu 'kalbin hızlandı sakin ol' demekti. Arkasını dönen Bulut hızla önünü dönerek yanıma geldi biraz daha sakinleşmiş gözüküyordu."Arya güzelim özür dilerim özür dilerim sakin ol sakinleş derin nefes al hadi kardeşim nolur sakinleş" diyerek beni bahçeye çıkardı, temiz hava alınca biraz daha iyi hissettim. Ne zaman sinirlensem, üzülsem ya da bir duyguyu yoğun bir şekilde yaşarsam böyle olurdu. Saatim öter sakinleşinceye kadar da durmazdı. O sırada patronumuz Ali abi telaşla geldi ve "İyi misin kızım?" Diye sordu. " Evet daha iyiyim sağol abi"dedim ve kafeye geçtim yavaştan müşteriler gelmeye başlamıştı. Bulut birşey demeden yanımdan ayrıldı bu durum onun da canını çok sıkıyordu.Biliyorum iyiliğimi istiyor ama ben ailemi beklemekten vazgeçmeyeceğim ne olursa olsun. Ben de mutfağa gittim ve son kalan işlerimi
hallettim.

Saat gelmişti Bulut mikrofona yaklaştı ve Son feci Bisiklet' in Galiba sevmiyorlar şarkısını söylemeye başladı.

Şarkı bittiğinde dolmuş gözlerimi silip hemen ne ara bıraktığımı bile hatırlamadığım işime geri döndüm.

İşten çıktığımızda buluşma parkımıza doğru yürüdük.
Bizimkilerle işten çıkınca burada buluşurduk. Kim işten çıkarsa gelirdi oradan da yurda geri geçerdik.