Part_1

632 50 3
                                    

"ဂျောင်ဝူး ရားးးးး"

ကျောင်းဝန်းထဲခြေချလိုက်တာနဲ့
ဒီအသံဗြဲကိုကြားရပါပြီ
ကြည့်ထားလူကိုပြေးဖက်အုံးမှာ

"အာ့..ဖြေးဖြေးလာပါရှီဟိုရယ်
ပြော အခုကောဘာတွေစပ်စုလာခဲ့
ပြန်ပြီလဲ"

"ဟဲဟဲ မင်းကလဲငါကသတင်းထူး
ပြောပြမလို့ဟ"

"ပြောပါငါမပြောနဲ့ပြောလဲမင်းစွတ်
ပြောမှာပဲကို ခုတော့ကန်တင်းလိုက်ခဲ့
ငါမနက်စာမစားခဲ့ရဘူးဟ"

"အေ့ လာသွားမယ်ငါ့ကိုမင်းဝယ်ကျွေး"

သွားဖြဲပြနေတဲ့သူငယ်ချင်းကြောင့်
ဂျောင်ဝူးခေါင်းသာခါမိတော့သည်

ကန်တင်းရောက်တော့မှာစရာရှိတာမှာပြီး
ရှီဟိုကလေစပစ်တော့သည်

"ဂျောင်ဝူး မင်းသိလား"

"မသိဘူး"

"ဟာ..မင်းကလဲငါအကောင်းပြောမလို့
သေချာနားထောင်"

"အွန်း ပြောစိတ်ဝင်စားစရာမကောင်းရင်
မင်းကိုဒီတူနဲ့ခေါင်းခေါက်မှာ"

"ဒီသတင်းက​တော့မင်းလုံးဝစိတ်ဝင်
စားမှာသေချာတယ်"

"ပြောလို့"

"ငါတို့uniကိုကျောင်းသားသစ်ပြောင်း
လာတယ်ဟ"

"ဘာအဲ့ဒါစိတ်ဝင်စားစရာလား
အထူးဆန်းလုပ်နေတယ်မင်းကို
တကယ်ခေါက်မိတော့မယ်"

"ငါပြောတာဆုံးအောင်နားထောင်အုံး
ကျောင်းသားပြောင်းလာရုံကိုငါက
စကားလုပ်ပြောနေပါ့မလားခုဟာဂျပန်
ကပြောင်းလာတာနောက်ပြီး
Watanabeမျိုးရိုးဟ"

"ဘာ...ဘာကြီး"

ဂျောင်ဝူးနဲနဲတော့စိတ်ဝင်စားလာမိပြီ
စားလက်စတူကိုချပြီးစိတ်ဝင်တစား
မေးမိသည်

"Watanabeလေဟာ ဂျပန်မှာအချမ်းသာ
ဆုံးမိသားစုလေမင်းမသိဘူးလား
အဲ့မိသားစုကလုံးဝနာမည်ကြီးပဲလေ
မိဘတွေကိုအသာထားအုံးအခုပြောင်း
လာတဲ့ကျောင်းသားကိုကအသက်ငယ်
ငယ်လေးနဲ့အချမ်းသာဆုံးစာရင်းဝင်
တာဟမျိုးရိုးလိုက်သာဆိုပြောမနေနဲ့တော့"

ရှီဟိုကပြောရတာမောသွားလို့ထင်တယ်
ရေတစ်ဘူးလုံးမော့သောက်လိုက်သည်

ကျောင်းတော်ရဲ့ရုပ်ဆိုးလေးကWatanabeမျိုးရိုးတဲ့Où les histoires vivent. Découvrez maintenant