cliché | pedro pascal

VII

En yakın arkadaşıyla birlikte uyuduğu çok gece olmuştu. Kabus gördüğü geceler, beraber film izledikleri geceler, sabaha kadar beraber eğlenip sonra beraber sızdığı geceler...

Ama bu seferkinin farklı olduğunu Victoria da biliyordu. Bu seferki en yakın arkadaşını öptükten sonra beraber uyudukları ilk geceydi.

Gözlerini araladıktan sonraki birkaç dakikasını arkasında elini beline dolamış bir şekilde uyuyan adamı gerçekten öpüp öpmediğini idrak etmeye harcadı kadın. Bedenini ele geçiren duyguyu otuz dokuz yılda ilk kez hissettiği için ne yapması gerektiğine karar veremiyordu.

Önce belini saran eli tutup çekerek yatakta yavaşça doğruldu kadın. Pedro'nun yüzüne hakim olan huzuru görmek içini sevgiyle doldurmuştu. Alnına düşen saçları yüzünden yüzünü buruşturuşuna gülümseyerek baktı. Onun yanında uyandığı her sabahta olduğu gibi yine onu öpme isteğiyle dolup taşıyordu.

Yine de yapmadı.

Onun yerine yatağının yanına özensizce bırakılmış kamera çantasını kucağına çekerek kamerasını çıkarmış ve uyuyan Pedro'nun birkaç fotoğrafını çekmişti.

Alnına düşen saçlar yüzünden bir kez daha homurdanarak yüzünü buruşturdu adam. Bu hareketi kadının kıkırdamasına sebep olsa da uzanıp alnına düşen dalgalı saçlarını düzeltti Victoria.

"Yine beni izliyorsun." diye mırıldandı Pedro. Ses tonu yeni uyanmış olmanın verdiği hırıltıyı taşıyor, gözlerini açmayı tüm benliğiyle reddediyordu.

"Sen de uykunda homurdanıyorsun." dedi Victoria. Bu dediğiyle birlikte Pedro bir gözünü açmış ve kadını belinden kavrayarak kolları arasına çekmişti tekrardan.

Derin bir nefes aldı Victoria. Çenesini adamın göğsüne yasladıktan sonra gözleri kapalı bir şekilde kendisine sarılan adama bakmaya başlamıştı. Her ne kadar huzurlu olsa da garip hissettiriyordu içinde bulunduğu durum.

"Ne düşündüğünü biliyorum." diye mırıldandı Pedro. Sesindeki uyku hırıltısı hâlâ gitmemişti. parmakları kadının sırtında dolaşıyordu.

"Beni öpmeyi düşünüyorsun."

"Artık düşünüyorum." diyerek güldü kadın. Başını Pedro'nun göğsünden kaldırdıktan sonra bir eliyle adamın yanağını tutarak küçük bir öpücük bırakmıştı dudaklarına.

"Bunu yapabiliyor olduğuma inanamıyorum." diye mırıldandı. Dudaklarına bir öpücük daha bırakmış ve sakince Pedro'nun yanına uzanmıştı.

"Garip hissettiriyor, değil mi?" diye sordu Pedro. Gözlerini açmış, yanına uzanan kadına sarılmıştı. Victoria'nın başını salladığını gördüğünde gülümsemesine engel olamayarak saçlarına birkaç öpücük bırakmıştı adam.

Kendisi de onu öpebiliyor olduğuna inanamıyor, her öptüğünde de hissettiği garip duyguya engel olamıyordu.

"Diğerlerine ne diyeceğiz?" dedi Victoria. Pedro'ya doğru dönüp başını omzuna yasladıktan sonra sırtında dolaşan eller gergin düşüncelerinin rahatlamasına sebep olmuştu.

"Oscar biliyor." dedi Pedro.
"Yani en azından benim duygularımdan haberdar. Doğum gününde açıkça benimle konuştu. O yüzden ona bunu söylesek şaşırmaz. Elvira da öyle."

"O yüzden mi son günlerde bana uzak davranıyordun?"

"Sadece arkadaşlığımızın benim duygularım yüzünden bozulmasını istemiyordum mi reina. Beni anladığını biliyorum." diye mırıldandı Pedro. Victoria kollarının arasında, omzunda uzanırken iki kolunu da ona sarmış ve gözlerini kapatmıştı tekrardan.