HİT(Halk İstihbarat Teşkilatı)

2.Bölüm-Eterli Bez

3-2-1

0

Bomba patlamamıştı.

"Korkma ,aç gözlerini. Kestim kabloyu.",dedi asker.

Genç kız fark etmeden kapatmış olduğu gözlerini açtı. Gerçekten de bomba patlamamıştı.

"Çok şükür. Sana güvenmekte hata yapmamışım.",deyip gülümsedi Şüheda. Aynı şekilde asker de gülümsedi. Ve beraber o odadan çıkarken asker bir yandan konuşuyordu:

"İstersen adım telefonunda nokta(.) olarak kalmasın.",dedi. Adam tam ağzını açıp ismini söyleyecekti ki genç kız:

"Bir daha görüşebilecek miyiz ki?",diye sordu. Asker:

"İki gün sonra tekrar görüşeceğiz.",dedi.

Şüheda afallamıştı. İki gün sonra neden ve nasıl görüşeceklerdi ki? Yani görüşmeyelim demiyordu ama o sonuçta askerdi, görevden göreve gidiyordu.

"Nasıl ? İki gün sonra görüşeceğimizi nerden biliyorsun?", diye sordu Şüheda. Asker:

"O zaman görürsün.",dedi. "Adım Yavuz Asım, telefonuna kaydetmeyi unutma. Bir de çok teşekkür ederim bugün için ,bana yardımcı olduğun için ,güvendiğin için , güvenimi boşa çıkarmadığın için ,verdiğin sözü tuttuğun için. Keçi gibi beni tekmeleyeceğini söylediğin için teşekkür etmiyorum ama!" dedi adam gülümseyerek ve muzip bir tonla.

Bu kız bugün yaptıklarından dolayı askerin gözüne girmişti. Ayrıca gerçekten çok cesur bir kızdı. Çokta güzeldi. Çokta güzeldi kısmını boş verdi. Bu doğruydu kesinlikle yanlışlığı yoktu ama ileri gitmemeliydi.

"O zaman bana 'Keçi gibi inatsın.' demeyecektiniz Yavuz Bey." ,deyip güldü ve devam etti "Bende teşekkür ederim verdiğiniz sözü tuttuğunuz için.",diye cevap verdi genç kız.

Yavuz:

"Bana "Yavuz Bey" diye hitap etmene gerek yok. Ben size Şüheda Hanım demiyorum çünkü.",dedi.

"Rahat edemiyorum öyle. Daha yeni tanıştık.",dedi Şüheda.

"Anladım." ,dedi asker. Sesindeki tondan hoşlanmamıştı Şüheda.

Genç kız sonra Yavuz'un artık gitmesi gerektiğini fark edip konuşmaya başladı.

"Allah'a emanet ol asker."

Yavuz gülümsedi ve:

"Sen de.",deyip yürümeye başladı. Sonra arkasına baktı ve Şüheda'yla göz göze geldiler. Tekrar gülümseyip bu sefer arkasına bakmadan yürüdü Yavuz.

{İki gün sonra}

"Biy."

"İki."

"Üç."

"Döyt."

"Bom!",dedi Şüheda. Camideydi. Çocukların gitmesine çok az kalmıştı. Ailelerini bekliyorlardı. O sırada da çocukların canlarının sıkılmaması için çocuklara bom oyununu öğretiyordu.

Bi süre oynadılar. Camideki bomba olayından sonra Ecmel'in annesi Zeynep'i de görememişti Şüheda. Herhalde bugün Zeynep ,Ecmel'i almak için gelir diye düşünüyordu ki Ecmel:

"Öğyetmenim. Bugün beni dayım alacak. Haberiniz olsun.",dedi.

Şüheda "Tamam Ecmel'im , ne zaman gelir?" dedikten hemen sonra zil çalındı. Şüheda hızlıca kapıya doğru gidip,kapıyı açarken:

"İyi insan lafın üstüne geli-"

Karşısında Yavuz vardı. İki gün önce söylediği gibi tekrar karşılaşmışlardı. Şüheda 2 gündür acaba nerede,nasıl karşılaşacağız, beni nasıl bulacak ki , belki cami de değil evde olacağım , nasıl bu kadar emin olabiliyor, diye düşünüyordu. Ama onun gerçekten kendisini bulacağını biliyordu ve bulmuştu da.