Mafia in school- Tk

14-Kim'den Uzak Dur

"Bay Kim , lütfen öldürmeyin onu, bırakın gidelim"

Sonra gözlerini açtı ve elini çekti. 

"Sen kimsin?"

"Anne, benim Jungkook"

"Jungkook mu? Tanımıyorum öyle birisini"

"Anne nasıl tanımıyorsun? Benim ya, çocuğun Jungkook"

"Çıkar mısın lütfen, yalnız kalıp düşünmek istiyorum"

"Şimdi çıkıyorum ama sonra yine geleceğim anne"

Dışarı çıktım ve doktorun yanına koştum. Beni koşarken gören Tae ve üvey babam da yanıma geldi. 

"Annem, annem beni hatırlamıyor" , dedim.

"Nasıl yani, hafıza kaybı mı yaşıyor", dedi üvey babam.

"Sana sormadım, sen karışma", dedim üvey babama bakarak.

"Bu olağan şeylerden bir tanesi. Kafasına hasar aldığı için bu normal. ", dedi doktor.

"Annem iyileşecek mi peki?", dedim. 

"Evet , geçici bir durum bu", dedi.

Derin bir nefes verip koltuklara doğru yürüdüm. Tae de peşimden geldi. Koltuklardan birine oturdum. 

"Su getirmemi ister misin Jeon?" ,Dedi Tae 

"Hayır, gitme"

"Pekii"

Onunda morali baya bozulmuştu. Ama elinden bir şey gelmiyordu. Derken Jimin ile J-hope'u içeriye doğru koşarken gördüm. 

"Sen ne alaka be burda?", Dedi J-hope Tae'ye bakarak.

"Bizim daha yeni haberimiz oldu, sen nereden öğrendin?", Dedi Jimin.

"Ben söyledim", dedim. Olay çıkmasını istemiyordum.

Taehyung, yalnız kalmamız için gitti. Bende bütün olanları anlattım. Şu annemin Bay Kim diye sayıklaması hariç. O olayı annem kendine geldiğinde öğrenecektim. 

Jimin ile J-hope da yanıma oturdu. Bir süre sonra Tae'de geldi. 4'ümüz oturuyorduk ki Yoongi'de geldi. Artık beşimiz birlikte oturuyorduk. Saat geç olduğu için hepimiz orada uyuyakalmışız.

Gözlerime gün ışığı vurduğunda gözlerimi açtım. Etrafıma baktım. Tae ve Yoongi yoktu. Umursamadım ve annemin yanına gittim. O da uyanmıştı.

"Anne?" , Dedim.

"Jungkook", dedi 

"A beni hatırlıyor musun?"

"Hayır, adının Jungkook olduğunu söylemiştin ya"

"Pekii"

"Noldu bana?"

"Sen bi kendine gel konuşcaz bunları ama şimdi dinlenmen gerek"

"Tamam"

"Ben çıkayım"

"Görüşürüz, şey baban gelmedi mi?"

"Ne?"

"Baban gelmedi mi?"

"Anne çocuğunu hatırlamıyorsun, o pislik kocanı mı hatırlıyorsun cidden?"

"Sadece bir an aklıma geldi, onunla olan anılarımız"

"Eminim bir an gelmiştir. Zaten sen çocuğunla olan anılarını hatırlama"

"Jungkook, yapma böyle"

"Tamam, sonra konuşalım lütfen. Kalbini kırmak istemiyorum"

"Peki"

Odadan çıktım ve telefonumu açtım. Tae'den mesaj vardı. 

3 okunmamış mesaj 

Ben haber veremedim kusura bakma 

Yoongi ile işimiz çıktı da 

Yeniden geleceğim, merak etme 

Şu an artık her ne iş yapıyorsa onu rahatsız etmemek için cevap vermedim. Zaten görüldü attım, yani gördüğümü biliyor. Dışarıya çıktım ve biraz hava aldım. İçeriye girdiğimde Jimin ile J-hope uyanmıştı. Beni görünce bana doğru koştular. Beni görmeyince merak ettiler herhalde.

"Seni göremeyince merak ettik" dedi Jimin 

"Tae ile Yoongi nere gitti", dedi J-hope 

"Burdayım,hava almaya çıkmıştım. Onların ise işleri çıkmış, o yüzden gitmişler."

"İyi" dedi J-hope 

Annemin doktoru geliyordu. Kontrol için sanırım. Onu durdurup sabah ki olayı anlattım. Yani kocasını hatırlamasını. Ve ne zaman taburcu olacağını sordum.

"Bir şeyler hatırlaması güzel. Yakında her şeyi hatırlar. Bugün kontrol yapacağız son kez. Temiz çıkarsa eve gidebilirsiniz."

"Güzel, teşekkür ederim"

"Rica ederim"

Doktor annemin yanına gitti. Bende tekrar oturdum. Etrafa bakınırken bir mesaj geldi"

Bilinmeyen Numara 

Kim'den uzak dur!!

Sen ne alaka şimdi amk, diye söylenirken mesaja cevap vermeyi unuttum ve telefonu yeniden cebime koydum. Bu olayla da sonra ilgileneceğim.

Yorum atmayı ve oylamayı unutmayın